هوش مصنوعی: بیا ای ساقی، آن شرابی را بیاور که با نوشیدنش، جوانی و شادابی به دست می‌آید و عمر را دوباره زنده می‌کند.

هوش مصنوعی: به من بده که هر دو را گم کرده‌ام، قناعتی که به درد و رنج من لطمه زده است.

هوش مصنوعی: کسی که در نام نیک زندگی می‌کند، در این جمع فقط به فخر و مقام خود می‌پردازد.

هوش مصنوعی: با نیکی و خوبکاری، نام خود را پرورش بده تا در نهایت، نتیجه‌ی خوب و مطلوبی از کارهایت بگیری.

هوش مصنوعی: بدنش به سمت در خارج می‌شود، چون آنجا درع (زره) است نه فقط یک پیراهن.

هوش مصنوعی: بهتر از یک نام خوب، هیچ نام دیگری وجود ندارد. کسی که سرانجام خوبی ندارد، واقعاً بد است.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی ای مرد، کار نیکو انجام دهی و نامی نیکو از خود به جا بگذاری، باید به نیکی رفتار کنی.

هوش مصنوعی: یک جامه از خوبی و نیک‌نامی بر تن کن، زیرا با نیک‌نامی، دیگر لباس‌ها و ویژگی‌ها ارزش پیدا می‌کنند.

هوش مصنوعی: آیا نمی‌بینی که فروشنده‌ی مشک در شهر مشگین، ناچار به عرضه و فروش حریر است؟

هوش مصنوعی: این شعر به شخصیتی اشاره دارد که با تفکرات جدید و نوآورانه‌اش، به دنبال یادآوری و یادکرد بزرگان و افراد نیک‌نام در گذر زمان است. این شخص با توجه به تحولات و تغییرات زمان، همچنان در پی الهام از نکات مثبت و آموزه‌های تاریخ است.

هوش مصنوعی: سکندر، فردی که به خاطر خوبی‌هایش مشهور بود، برای دستیابی به آن شهرت و اعتبار، بسیار تلاش و زحمت کشید.

هوش مصنوعی: تو همیشه به نیکوکاران و خوبی‌های آن‌ها توجه داشتی، اما این خوبی‌ها را در خودت نیاورده‌ای.

هوش مصنوعی: تو بیشتر به کسانی نگاه کردی که در آستانه‌ی شکست و افت هستند، نه به سرزمین خداوندان و فرزندان پادشاهان.

هوش مصنوعی: آیا توانسته‌ای زاهدی را پیدا کنی که در جایی تنها به عبادت مشغول باشد و تو سریعاً به آنجا بروی؟

هوش مصنوعی: هر جا که جنگی به راه افتاده، از آن‌ها به خاطر اراده و تلاششان کمک خواستی.

هوش مصنوعی: پیروزی جنگ به کسی تعلق دارد که تفاوت بین پیروزی و شکست را مانند تفاوت بین انسان و سنگ درک کند.

هوش مصنوعی: سپاهی که به جنگ با او آمدند، از پیشه و کارش به خوبی آگاهی داشتند و به همین خاطر برایشان دشوار بود.

هوش مصنوعی: ای داور زمانه، به ما یاد دادند که چگونه برکت و نعمت را بیاموزیم.

هوش مصنوعی: پیروزی و موفقیت تو ناشی از نیروی لشکر است، اما تو به زهد و تقوا پرداخته‌ای و این موضوع داستان دیگری است.

هوش مصنوعی: برای فتح جهان باید با شمشیر اقدام کرد، و تو از نیک‌مردان چگونه می‌توانی به یاد بیاوری؟

هوش مصنوعی: اگر اراده و تلاش، سلاحی است برای دستیابی به هدف‌ها، بگو تا اقدام کنیم و از توانایی‌هایمان بهره بگیریم.

هوش مصنوعی: از این پس، زمانی که به نبرد با دشمنان بپردازیم، با اراده و همت مردان نیکوکار و نیک‌اندیش به میدان خواهیم رفت.

هوش مصنوعی: پادشاه به خاطر این قضاوت‌های سخت، تصمیم گرفت تا پاسخ‌گویی را به قدرت شانس واگذار کند.

هوش مصنوعی: سخن درست و مناسب باید در زمان مناسب بیان شود و در غیر این صورت، نتیجه‌اش خوب نخواهد بود.

هوش مصنوعی: وقتی سپاه به سمت کوه البرز حرکت کرد، در هر گوشه از آنجا یک نماینده قرار داد.

هوش مصنوعی: در راه‌های دشوار شروان، همچون شیران، شجاعانه حرکت می‌کند و بارش را حمل می‌کند.

هوش مصنوعی: در آن مسابقه‌ای که او آرزوی پیروزی در آن را داشت، راهش در مسیر سخت و پرچالش بود.

هوش مصنوعی: شهر زیبا و آراسته‌ای وجود نداشت و در آن دزدی بود که خواسته‌های زیادی در دل داشت.

هوش مصنوعی: در آن سرزمین افرادی بودند که در مسیر خاصی رفت و آمد داشتند، اما هیچ کس را اجازه ندادند که در آن مسیر حرکت کند.

هوش مصنوعی: زمانی که برای پادشاه چادر و سرپناهی برپا کردند، رقبایشان در آن مکان به تدارکات و فعالیت‌هایی مشغول شدند.

هوش مصنوعی: در دز به روی شاه در را بسته بودند و در میان تیغ و سپاه، کسی به او نگاه نکرد.

هوش مصنوعی: در محل نشستن شاه، به نوبت و از سر علاقه، خدمتگزاران در برابر او حاضر شدند و از او توجه و درخشش را طلب کردند.

هوش مصنوعی: اگر قاضی تصمیم بگیرد و دستور بدهد، آنها به راحتی از رفتن سرپیچی نمی‌کنند.

هوش مصنوعی: اگر در نوشتن قضاوتی نشود، پس راهش بر فراز کوه و دشت گم خواهد شد.

هوش مصنوعی: خردمند شاه تصمیم گرفت که آن قید و بند را از محل قرارش بردارد تا مشکل حل شود.

هوش مصنوعی: فرمان داد تا صد هزار نفر به دور آن دژ و حصار جمع شوند و آماده حمله شوند.

خر‌سنگ یعنی سنگ بزرگ‌؛ و غَضبان‌، سنگی را گویند که در منجنیق گذارند.

هوش مصنوعی: چهل روز یک ارتش سر و صدا و آشوب برپا کردند، اما از دزدی و غارت حتی یک سنگ هم نینداختند.

هوش مصنوعی: از پرتاب او، تیرهایی به سمت من می‌آید که با کمند یا توری که به دور آن انداخته‌ام، نمی‌توانم آنها را دور کنم. این جا نیست که برسم و از آنجا عبور کنم.

عروسک‌زن‌ یعنی کسی که با منجنیق، سنگ و آتش پرتاب می کند. عروسک در اینجا نوعی منجنیق است. بیت یعنی منجنیق‌دارانی که همچون دیو، سرکش بودند از خراب کردن آن قلعه خجل شده بودند. (شموس‌: یعنی سرکش‌)

هوش مصنوعی: نه کسی دور او را می‌شناسد و نه از پرتاب منجنیق‌ها می‌ترسد.

هوش مصنوعی: وقتی که در آن هیاهو ناتوان شدند و مانند یک جوز (بادام) که بر سر گنبد می‌افتد به زمین افتادند.

هوش مصنوعی: پادشاه دانشمند، مجلسی تازه تشکیل داد و از سران خواست تا جمع شوند و در این جلسه به مسائل مهم پرداخته شد.

هوش مصنوعی: در اینجا می‌گوید که در این دشواری و سختی که همچون کوهی ما را در بر گرفته، چه می‌توان گفت، زیرا این شرایط به قدری سخت و طاقت‌فرساست که ما را از فکر و اندیشه باز می‌دارد.

هوش مصنوعی: سران و قدرتمندان حاکم گرد هم جمع شدند و برای حاکم مراسم نیایش و دعا برپا کردند.

هوش مصنوعی: ما بندگان، در حالی که تا کمر در زحمت و کار هستیم، حتی یک روز هم آرامش نداشته‌ایم.

هوش مصنوعی: برای چهل روز است که بدون خوردن و خوابیدن با ابرها و آفتاب در حال مبارزه‌ایم.

هوش مصنوعی: تو می‌دانی که نباید بر سر ماه و ابر نیزه و تیر و شمشیر زد.

هوش مصنوعی: ما با وجود اینکه تدابیر زیادی برای مقابله با مشکلات اندیشیده‌ایم، نتوانستیم از این بلا و سختی رهایی یابیم.

هوش مصنوعی: بهتر است از این مسیر باریک و دشوار دور شویم و مانند کسی که در بیابان تاخ می‌زند و سنگ‌ها را کنار می‌زند، از این وضعیت رها شویم.

هوش مصنوعی: زمانی که شاه متوجه شد آن پیشوایان در مقام خود فرو مانده و ناتوان شده‌اند، احساس نگرانی کرد.

میل‌: در اینجا چوب سرمه‌. ابزاری باریک از چوب‌، عاج یا فلز که بدان سرمه در چشم کشند.

هوش مصنوعی: شاهی از گنج خود در کنار دریا جشنی برپا کرد که همچون بهار نوین زیبا و دل‌انگیز بود.

هوش مصنوعی: هنگامی که جمعیت گرد هم آمد و از یکی از سربازان سرسخت و شجاع پرسیدند، او به چه دلیل به این مقام رفیع دست یافته است.

هوش مصنوعی: در این گوشه کسی هست که به خاطر آرزوهای از دست رفته‌اش گریه می‌کند؟

هوش مصنوعی: یک نفر به شاه دانش‌دوست گفت که در فلان غار، شخصی است که عبادت و پرستش می‌کند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس را به روی خود نمی‌آورد و از هیچ طریقی به دیگران نیازی ندارد، حتی به یک مشت گیاه.

هوش مصنوعی: پادشاه برخواست و در آن لحظه، به گونه‌ای که از هم‌نشینان جدا شد، توجه و سلطه‌ی خود را نشان داد.

هوش مصنوعی: چند نفر از افراد برجسته را به همراه خود برداشت و به سوی مردی خوب‌سیرت راهی شد.

هوش مصنوعی: اگر راهی که پیش رو داریم، تاریک و پر از بداندیشی باشد، همواره باید به نور امید و آگاهی نگاه کنیم که راه را روشن می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی که از یک مسیر دور به غار نزدیک می‌شود، ناگهان به درون غار می‌افتد و نوری که از شمع می‌تابد، او را روشن می‌کند.

هوش مصنوعی: پرستنده هنگامی که نور را مشاهده کرد، از تاریکی غار خارج شد.

هوش مصنوعی: او را که مانند فرشته است، دیدم که مانند آفتاب برآمد و خوشبختی را از خواب بیدار کرد.

هوش مصنوعی: مردی که در دنیا تجربه زیادی دارد، در نزد فردی که بر جهان تسلط دارد، با سرعت حرکت کرد و از نور و روشنایی که آن فرد به او می‌بخشید، او را شناخت.

هوش مصنوعی: شخصی به فردی با ظاهر زیبا گفت: به نظر می‌رسد تو شبیه اسکندر هستی.

هوش مصنوعی: شاه به خاطر مهربانی‌اش، دستش را به سوی او دراز کرد و او هم وارد شد و به جانب او زانو زد.

هوش مصنوعی: از او بپرسید که دوست تو کیست؟ چه چیزی از دنیا پنهان می‌کنی و چه می‌خوری؟

هوش مصنوعی: ای زاهد هوشیار، تو چه می‌دانی؟ که من حتی در این غار تنگ، همانند اسکندر هستم.

هوش مصنوعی: عابد از خدا خواست که دل تو شاد باشد و از زنجیر ظلم و ستم رها شوی.

هوش مصنوعی: تو با خوشبختی و سرنوشت خوبی که داری، به مدد نیرو و مهارت‌های خودت، به جلو می‌روی و پیشرفت می‌کنی.

هوش مصنوعی: هر کس که شاه را بشناسد، می‌تواند به سادگی در شب، ماه را نیز بشناسد.

هوش مصنوعی: تو فقط یک آیینه در دست نداری، بلکه در دل خودم هم یک آیینه وجود دارد که نشان‌دهنده‌ی توست.

هوش مصنوعی: پس از یک صد سال زحمت و تلاش، انسان می‌تواند به حقیقت و واقعیت نهایی خود دست یابد و به شکلی جامع و کامل از آن پرده‌برداری کند.

هوش مصنوعی: وقتی خداوند از زاهد بپرسد که حال او چگونه است در این تنگ و دشوار زندگی، پاسخ او چه خواهد بود؟

هوش مصنوعی: به خاطر تو و نیرویی که به من بخشیده‌ای، شاد و سالم و قوی‌تر از قبل شده‌ام.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس به یاد محبت و دشمنی من نیست، و هیچ‌کس از بندگان خدا نیست که مانند من آزاد باشد.

هوش مصنوعی: در این دنیا وفاداری را ندیدم و هیچ‌کس از بی‌وفا، یاری نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: وقتی که به کارهای خودم فکر کردم، فهمیدم که اینجا بهترین و مناسب‌ترین جا برای من است.

هوش مصنوعی: از هر دوستی و آشنایی جدا شدم و دیگر نیازی به شمارش آن‌ها ندارم؛ زیرا تنها آشنای من همین آموزگار است.

هوش مصنوعی: من به خاطر کمیّت کم و بی‌ارزشی، خود را در زحمت نمی‌اندازم که برای رسیدن به چیزی که ارزشش را ندارد، خود را به زحمت بیفکنم.

هوش مصنوعی: من گیاهی می‌پوشم و با قوت خودم نیز می‌توانم سنگ را به طلا تبدیل کنم.

هوش مصنوعی: سال‌ها گذشته و من هیچ‌کس را از آینده جز تو ندیده‌ام.

هوش مصنوعی: دلیل چیست که امشب من در این گوشه غار هستم؟ آیا این نشانه‌ای است که پادشاه دچار زحمت و ناراحتی شده است؟

هوش مصنوعی: در درون من، تو همچون یک پاسبانِ شهر هستی که هیچ کم از هندی‌ها ندارد.

هوش مصنوعی: فرمانروای جهان گفت: ای پیر دنیادیده، من از این که اینجا آمده‌ام چاره‌ای نداشتم.

هوش مصنوعی: خدای آهنی را به دو نیم کرد و هر یک از آن دو را به ما سپرد.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره دارد به این که یکی از انسان‌ها که جایگاه یا قدرتی دارد، با این قدرت به دیگری آسیب رسانده است. در واقع، به نوعی اشاره به این دارد که حالتی از اعتماد یا پیوند وجود دارد که با استفاده از آن، شخص اول به شخص دوم ضربه می‌زند.

هوش مصنوعی: اگر من با قدرت و اراده‌ام سختی‌های دنیا را از میان بردارم، در آن صورت به یاری عدالت خواهم شتافت، به گونه‌ای که در روشنایی نیمروز نمایان خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر در نیمه‌های شب به کمک کسی بیایی و در را به صدا درآوری، به‌عنوان یک یاور در این قضاوت شناخته می‌شوی.

هوش مصنوعی: آیا تنها با کمک تو و قدرت من می‌توانیم مسائل و مشکلات این جمع را حل کنیم؟

هوش مصنوعی: به اطراف این کوه، دیواری محکم وجود دارد و چندین گروه از دزدها در آن ناحیه فعالیت می‌کنند.

هوش مصنوعی: در طول روز و شب، کاروان‌ها به خاطر بدی و ناپاکی، جان‌ها را آزار می‌دهند و به سختی به حرکت ادامه می‌دهند.

هوش مصنوعی: در تلاش هستم تا آن را با کمک عدالت و دانش شکوفا کنم.

هوش مصنوعی: اگر تو هم اراده کنی، در این راه می‌توانی یاری پیدا کنی و بختت را بیدار کنی.

هوش مصنوعی: از دزدی که در مسیر است، باید راه را درست انتخاب کرده و برای مسافران، وسایل ضروری و مورد نیاز فراهم شود.

هوش مصنوعی: وقتی مردی که خداشناس است متوجه شد که دزدان از قلعه محافظت می‌کنند، احساس نگرانی کرد.

هوش مصنوعی: نفس کسی مانند یک منجنیق عمل می‌کند که به سوی قلعه آسمان پرتاب می‌شود.

هوش مصنوعی: به قدری محکم و قوی به کوه ضربه زد که آن را مانند دریا در خود غرق کرد.

هوش مصنوعی: به پادشاه گفتند که باید از جای خود برخیزد و به جایی دیگر برود، زیرا کوه‌پایه به زودی به او خواهد رسید.

هوش مصنوعی: وقتی که پادشاه به سوی جشن خود آمد، حاضران در جمع hastily به استقبال او رفتند.

هوش مصنوعی: مجلس دیگری به زیبایی تزئین شد و مردم دور هم جمع شدند و به شادی و نوشیدن مشغول شدند.

هوش مصنوعی: کسی در دروازه این کوهستان ایستاده است و به امید دریافت بار و کالا انتظار می‌کشد.

هوش مصنوعی: فرمان داده شد که سریعاً وارد شوند و به شاه خدمت کنند.

هوش مصنوعی: زمانی که فردی برای پادشاه دعا می‌کند و محبتش را نسبت به او نشان می‌دهد، در واقع دروازه‌های خیر و برکت را به روی خود باز می‌کند.

هوش مصنوعی: خبر دادند که امشب به خاطر قدرت شاه، خرابکاری‌هایی در این قلعه انجام شده است.

هوش مصنوعی: دو برج از ماده‌ای محکم و شفاف که به شکل رزین است، به هم پیوسته و از بالای یک دژ سنگی جدا شده‌اند، در حالی که از دژ ملک دور افتاده و به هم خوردند.

هوش مصنوعی: از خشم خدا یک منجنیق (وسیله‌ای برای پرتاب) به دز رسید و ناگهان او را نابود کرد.

هوش مصنوعی: اگر تو با منجنیق خانه‌ام را ویران کنی، نور آفتاب به کجا خواهد رفت؟

هوش مصنوعی: می‌دانم که خرابی‌ها نه از این لشکر ناشی می‌شود، بلکه این منجنیق از جا و مکان دیگری آمده است.

هوش مصنوعی: وقتی که فرمان و اراده آسمانی بر تو حاکم است، تو خود می‌دانی که در حکمرانی نیز اختیاری داری.

هوش مصنوعی: شاه به طور نگاهی به سربازان داشت و از خود می‌پرسید که نشانه‌ای از دعا و خیرخواهی در این جمع چه می‌تواند باشد؟

هوش مصنوعی: مردان کار، به مدت چهل روز است که با سلاح و شمشیر تلاش می‌کنند و در این محاصره مشغول هستند.

هوش مصنوعی: برخی افراد به روش‌های مختلف و با استفاده از ابزارهای تیز و برنده، تلاش می‌کنند تا سختی‌ها و چالش‌ها را از میان بردارند و به هدف خود برسند.

هوش مصنوعی: به خاطر اندوهی که بر دوش دارد، تمام امیدها و آرزوهایش از دید او محو شده است.

هوش مصنوعی: شما را چه شده که در این وضعیت قرار گرفته‌اید؟ بر حذر باشید که بدون مردان خوب، زمین نخواهد ماند!

هوش مصنوعی: سران و فرماندهان ارتش، از قضاوتی که در موردی انجام داده بودند، ابراز پشیمانی کردند و بخاطر دلایل مختلفی عذرخواهی کردند.

هوش مصنوعی: در یک مهمانی و جشن بزرگ، زمین به احترام شاه سجده کرده و با بوسه‌ای به او ادای احترام می‌کند. این تصویر نشان می‌دهد که سرزمین به حضور شاه بسیار ارزش می‌دهد و آرزو می‌کند که هیچ‌گاه تخت و مقام او خالی نماند.

هوش مصنوعی: بهترین‌ها و قدرت‌ها در سرزمین تو پایدار باد و هر آنچه که داری ارزش و اهمیتی بالا داشته باشد.

هوش مصنوعی: تو می‌دانی که چنین صحبت‌هایی چه معنایی دارد؛ خداوند تو را به عنوان سایه‌ای از خود برگزیده است.

هوش مصنوعی: زمانی که ما نیز از این پرده و راز پنهان باخبر شدیم، به راه افتادیم، هرچند که ممکن است از مسیر اصلی جدا شده باشیم.

هوش مصنوعی: پادشاه فرستاده‌ای را به دز فرستاد تا از آن راه به مقابله با دزدی‌ها بپردازند و از آن دزدان انتقام بگیرند.

هوش مصنوعی: به جای اینکه املاک و دارایی‌ها را بگیرند، سهم خود را به آن‌ها فرستادند.

هوش مصنوعی: در آن سنگی که در اوج قرار دارد، تکنیسین ساخت و ساز به خوبی کار کرده و فضایی زیادی را ایجاد کرده است.

هوش مصنوعی: او تمام ویرانی‌های خودش را به شکلی سامان داد و در دل ظلمت، خانه‌ای برای عدالت بنا کرد.

هوش مصنوعی: ساکنان آن کوهستان هنگام بارش، شکایت و ناله کردند.

هوش مصنوعی: به خاطر ترس از دزدی و آدم‌های خطرناک، در این سرزمین هیچ‌گونه زرع و کشت را آغاز نمی‌کنیم.

هوش مصنوعی: هر بار که از این سمت به او نزدیک می‌شوند، در این مزرعه به او آب و انرژی می‌دهند.

هوش مصنوعی: به خاطر تنگی نان، ما دچار مشکلات و آسیب‌هایی می‌شویم که به زندگی‌مان لطمه می‌زند.

هوش مصنوعی: اگر پادشاهی هیچ بخششی نداشته باشد، به این سرزمین آرامش نخواهد آورد.

هوش مصنوعی: در این مکان، باید به پر کردن خلأهایی که وجود دارد بپردازیم تا بتوانیم ساختمانی مستحکم بسازیم.

هوش مصنوعی: آیا کار مردم خزران به آسانی به نتیجه می‌رسد، مگر اینکه از ضرر و مشکل افرادی که در بیابان زندگی می‌کنند، رهایی یابند؟

هوش مصنوعی: فرمانده دستور داد تا راه کوه را بسته و گروهی از خزرانیان را در آنجا ترتیب دهند.

هوش مصنوعی: یک سد از جنس فولاد و سنگ‌های تیز برای مسدود کردن آن راه باریک ساخته‌اند.

هوش مصنوعی: کسانی که سنگ‌های سخت را می‌شکنند، می‌دانند چگونه می‌توانند حصاری بر بالای کوه بسازند.

هوش مصنوعی: خداوند گروهی از انسان‌ها را به سوی کوهی فرستاد و آنها را در عبور از آن کاهل نکرد.

هوش مصنوعی: وقتی از آبادانی و سرزمین خود جدا شدند، با عزم و اراده به سوی هدفی حرکت کردند و پرچم خود را برافراشتند.

هوش مصنوعی: به خاطر ضربه‌هایی که به کاسه و ساز شده و زخم‌هایی که بر روی اسب‌ها خورده، در آن جنگل‌ها تیرهای چوبی مانند آبنوس به پرواز درآمده‌اند.

هوش مصنوعی: فرمانروای بارگاه تصمیم گرفت به سوی دشت برود و راه را به سمت مقصد جدیدی تغییر داد.

هوش مصنوعی: زمانی که اسب شبدیز به دور زمین می‌چرخد و به هر راضی می‌رسد، خوشبختی را به همراه می‌آورد.

هوش مصنوعی: مانند زلف‌های شب که با عطر و لطافت گل سمن بر روی گل نیلوفر تابیده شده است.

هوش مصنوعی: شاه و سپاهش پس از زحمت و سختی در سفر، به مدتی به آرامش و راحتی دست یافتند.

هوش مصنوعی: پادشاه تعدادی از رقیبان را به خاطر شب افسانه‌ای کنار گذاشت.

هوش مصنوعی: از آن‌ها درباره چگونگی حال و روز کوه و دشت سؤال کرد و از تاریخچه و وقایع آن‌ها آگاه شد.

هوش مصنوعی: سپس بعد از عبور از هر دشواری و آسانی، رازی را به گوش ملک رساندند.

هوش مصنوعی: اینجا دیواری زیبا وجود دارد که ما را از تندبادهای جنوبی محفوظ نگه می‌دارد.

هوش مصنوعی: یک سنگی از مینا وجود دارد که با طبیعت زیبای خود، شبیه بهشت است و روح‌افزا و خوشحالی‌آور است.

هوش مصنوعی: تخت و جایگاه با شکوهی که نام کیخسرو بر آن حک شده و جام او نیز در آنجا قرار دارد.

هوش مصنوعی: کیخسرو، هنگامی که از سلطنت کناره‌گیری کرد، تمام زینت‌آلات و نشانی‌های پادشاهی را ترک گفت و از آن مکان و تخت و تاج جدا شد.

هوش مصنوعی: گور همان مکانی است که از میان غار انتخاب شده، زیرا در آن غار امکان پناه بردن از آتش وجود ندارد.

هوش مصنوعی: در آن دنیای بزرگ، فردی از نسل او وجود دارد که به عنوان یک شاهزاده در میان دیگران قابل توجه است.

هوش مصنوعی: عبارت به این معناست که کسی باید به مقام و اهمیت آن پادشاه احترام بگذارد و در کنار او، از آن جام و زمانه‌ای که در آن به سر می‌برد، حفاظت کند.

هوش مصنوعی: جهان به عنوان نگهبان شاهی که بر زمین حکومت می‌کند، روشن شده است تا این داستان را بشنود.

هوش مصنوعی: کجا توانستی ای دزد خوش‌خیال، چه با قدرت و توانایی و چه با ناتوانی، کسی را به دام بیندازی؟

هوش مصنوعی: اگر بدی‌ها به‌روشنی ناپسند است، پس اگر در خفا هم دزدی انجام دهی، تو هیچ‌گاه کار بزرگی نخواهی کرد.

هوش مصنوعی: اگر دزد را دیدی که از دز پایین آمده، به او سلام کردی و از او دور شدی.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که فردی به شیفتگی و تمایل‌های خود توجه می‌کند و در هر شرایطی سریع و چالاک عمل می‌کند. او به طور نادیده به خواسته‌هایش پاسخ می‌دهد و به دنبال مطلوباتش می‌باشد.

هوش مصنوعی: او وقتی شب صفت‌های دز را شنید، تمایلش برای دیدن او ناگهان بیدار شد.

هوش مصنوعی: آیا از جام کهن کیخسرو چیزی نصیب می‌شود که مجلس حکومت را نو و تازه کند؟