مصرع دوم‌: مبارک‌فال نیست که آدمی (در سختی‌ها‌) بر رُخ خود بزند بلکه باید شگرفی و هنر بنماید و شه‌رخی بزند. (شه‌رُخ‌: در شطرنج‌، کشت دادن است به‌حریف به‌طرزی که ضرب بر رخ او نیز واقع شود. (غیاث اللغات))

راه و پرده، تنگ است تو مرا یاری ده، از پرده‌در‌ها و بی‌آبرویان تو مرا حفظ کن‌؛ پرده‌دار و محافظم تو باش. (پرده در مصرع اول یعنی پرده و مایه موسیقی، منظور آن است که این مایه که می‌نوازم تنگ و دشوار است)

بیسراک‌: شتری جوان که مادرش ناقهٔ عربی و پدرش دوکوهان باشد. (رشیدی) (برهان) (غیاث)

ادیم‌: چرم مرغوب

یمن را از گرد و غبار لشکرش، سرخ کرد همچون چرم مرغوب یمن. (ادیم چرمی است مرغوب که قدما معتقد بوده‌اند در اثر و تاثیر ستارهٔ سهیل‌، سرخ و مرغوب می‌شود.)

عادی‌نژاد یعنی تنومند همچون عادیان. قوم عاد به تنومندی معروف بوده‌اند. «که از رزم‌ ِ رستم نیارد به یاد» یا «‌که در رزمْ رستم نیارد به‌یاد» یعنی در رزم‌، رستم را به‌حساب نمی‌آورد. یا ستیز رستم را در رزم به‌یاد و به‌حساب نمی‌آورد.

دوالی به نام‌: نامش دوالی بود.