هوش مصنوعی: بیا ای ساقی، آن چراغ شب که مغان از آن استفاده می‌کنند را بیاور و از دل من اندوه و ناله را برآور.

هوش مصنوعی: چراغی که نور آن چشم‌ها را روشن می‌کند، باعث می‌شود که دل من نیز روشن و پُر از انرژی باشد.

هوش مصنوعی: بگو ای کلام، ارزش و جواهر تو در چیست؟ و چه کسی تو را به این ارزشمند تبدیل کرده است؟

هوش مصنوعی: چندین زیبایی و جلوه از تو خلق کرده‌اند، اما هنوز هیچ حرفی درباره تو زده نشده است.

هوش مصنوعی: اگر به خانه کسی بیایی، کجا قرار داری؟ و اگر از در وارد شوی، محل زندگی‌ات کجاست؟

هوش مصنوعی: اگر از ما روی برتابی و به ما نشان ندهی، چهره‌ات را برای ما قابل مشاهده نمی‌کنی.

هوش مصنوعی: عمل قلب و روح من به خواسته تو انجام می‌شود و دل من تنها صدای تو را می‌شنود.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چه نوع پرنده‌ای است که یادگاری زیبا از ما به جای می‌گذارد.

هوش مصنوعی: سخن او چقدر باارزش و باعظمت است! هیچ‌کس نمی‌تواند کم‌ارزش بودن آن را ببیند.

هوش مصنوعی: هرگز نگذار که ارزشمندترین دارایی‌ات کاهش یابد و اگر روزی به خطر افتاد، نگذار که به دست حسودان بیفتد.

هوش مصنوعی: ای سخن‌گوی چالاک و تند، بیار بساط گفتگو را و هر یک از چیزها را در جای خود بگذار.

هوش مصنوعی: سخن را از آن مرد بزرگ و محبوب که در خواب به سر می‌برد، بگویید و در دل آشفتگان، آن را با آرامش بیان کنید.

هوش مصنوعی: کسی که داستان گذشته را روایت می‌کند، به فکر خوب و اندیشهٔ صحیحی است.

هوش مصنوعی: به این صورت می‌توان گفت: چنین خبری رسید که زمانی که پادشاه به سرزمین سپاهان رسید، برنامه‌ها و تدابیر لازم را آماده کرد.

هوش مصنوعی: به دلیل پیروزی و خوش‌رنگی چرخ، او در صفاهان به مدت زیادی نایستاد.

هوش مصنوعی: او به شهر اصطخر رفت و تاجی بر سر گذاشت که جایگزین تاج کیومرث و کی‌قباد بود.

هوش مصنوعی: ملک ایران به خاطر او زیبا و آراسته شد و دلیران به وسیله او قوی و نیرومند شدند.

هوش مصنوعی: بزرگان به او تبریک گفتند و به خاطر مقام بلندش سرهای خود را بالا بردند.

هوش مصنوعی: آن هدیه‌ای که شایسته شاهی است را بر روی پادشاهی که سرنوشتش پیروز است پراکنده کردند.

هوش مصنوعی: از سرچشمهٔ نیل تا رود گنگ، از آب شیرین چین تا آب تلخ زنگ، نشان‌دهندهٔ گسترهٔ جغرافیایی و تنوع آب‌ها است. اینجا به تلاقی دو نوع آب اشاره می‌شود: یکی شیرین و دیگری تلخ، که نماد تفاوت‌های فرهنگی و طبیعی در مناطق مختلف است.

هوش مصنوعی: پیام‌آوران با هدایای گرانبها به دربار آمده‌اند تا عظمت و مقام شاه را به نمایش بگذارند.

هوش مصنوعی: وقتی شاه بر تخت طلایی نشست، دری از گنجینه‌ی سخن‌ها را گشود.

هوش مصنوعی: سپاسگذار باد هستم که خالق آفرینش را به یاد آوری و شکرگزاری دعوت کرد.

هوش مصنوعی: سر من، که از خاک برخاسته است، به اوج آسمان‌ها رسید چون نوری خالص و پاک.

هوش مصنوعی: به خاطر دستور من، او سنگ را به شکل موم درآورد و این کار را از دورترین نقاط روم به ایران آورد.

هوش مصنوعی: کار من به جایی رسید که حتی زمان و روزگار هم بار سنگین مرا بر دوش می‌کشد.

هوش مصنوعی: من قبول کردم که از خداوند آسمان تصمیمی بگیرم، حتی اگر در یک زمان به ناعدالتی دچار شوم.

هوش مصنوعی: من به نیازمند کمک می‌کنم و در شب تاریک روشنی می‌بخشم.

هوش مصنوعی: خرد به من نشان می‌دهد که وفاداری راهنمای خوبی است و تمامی خوبی‌ها و صلاح دنیا در وفاداری من نهفته است.

هوش مصنوعی: امروز تصمیم می‌گیرم که به کدام مسیر درست بروم، چرا که از سرنوشت و آینده‌ام آگاه هستم.

هوش مصنوعی: از روزی که مجبور به ارائه دلیل و توجیه باشم بپرهیزم و در عوض، به عمل بر اساس پرهیزگاری و شایستگی بپردازم.

هوش مصنوعی: از سر فیل تا پای مور، هیچ کسی را نمی‌توانم با زور تحت فشار قرار دهم.

هوش مصنوعی: من هیچ امیدی به ثروت و مال دیگران ندارم، حتی اگر به آن riches دسترسی پیدا کنم.

هوش مصنوعی: هرچند که از مردم زیاد آزار می‌کشم، اما هرگز نمی‌خواهم که کسی از من آزار ببیند.

ده و دوده یعنی ده و ده‌نشینان

هوش مصنوعی: اگر به دنیایی که دارم، گنجی را به دست آورم، آن را برای کسی تقسیم می‌کنم که لایق است.

هوش مصنوعی: من به هر فردی فرصتی می‌دهم تا موفقیت خود را بسازد و مسیر زندگی‌اش را مشخص کند.

هوش مصنوعی: هنرمند با اعتماد به نفس و افتخار به جلو می‌رود و در عین حال، به فردی که به خاطر دیوانگی‌اش تحت فشار است، کمک می‌کند و او را حمایت می‌کند.

از مفت‌خورها روی بر می‌تابم و به آنها توجه نمی‌کنم، مگر بر بی‌کسان و بیچارگان. (منظور از بی‌زبان کسی است که ضعیف و خموش است و توان دفاع از خود را ندارد)

هوش مصنوعی: وقتی که کار بزرگ و مهمی در دست دارم، نیازی نمی‌بینم که به کارهای بی‌ارزش بپردازم.

هوش مصنوعی: هرگاه که ببینم کسی دچار رنج و سختی است، متوجه می‌شوم که برای او هزینه‌هایی صرف شده و این موضوع نشان‌دهنده‌ خرد و درایت اوست.

هوش مصنوعی: من از سرمایه خودم کمک می‌کنم تا به او امید و امیدواریش را بیشتر کنم.

هوش مصنوعی: من با دین و علم کارهایم را انجام می‌دهم و در روزهای بازار، انصاف را رعایت می‌کنم.

ترسکار و ترسگار هر‌دو درست است به معنی پرهیزکار‌، پارسا و خدا‌ترس‌‌‌.

آس یعنی سنگ آسیاب

هوش مصنوعی: جهان را به خاطر سخاوت زینت داده‌ام و می‌خواهم کمکم به کلامی باشد که از دل می‌آید.

با هوش و دانایی، ستم را از خود دور می‌دارم و ستمکشان را مهربان و نوازنده هستم و ستمگاران را کُشنده‌ و تنبیه‌گر.

در پاسخ به هر بدی یک بدی؛ و در پاسخ به هر نیکی صد نیکی خواهم کرد.

هوش مصنوعی: من برای گناهان خلقت کیفر می‌زنم، اما وقتی که عذرخواهی کنند، با مهربانی با آن‌ها برخورد می‌کنم.

اگر دشمن و خصم گردن‌کشی و سرکشی کند او را گردن زنم و اگر از جنگ و دشمنی کناره بگیرد من هم کناره می‌گیرم.

من آغازکننده نیکی و نیکویی خواهم بود و بدی را آغازکننده نخواهم بود. (بنا کردن یعنی شروع کردن)

هوش مصنوعی: من آن خاکی هستم که در غربال نظر می‌گنجم، آن را می‌گیرم و دوباره در جای مناسب می‌ریزم.

هوش مصنوعی: وقتی که دولاب (چرخ) شربت (نوشیدنی) را از یک طرف به بیرون می‌ریزد، به همان اندازه از طرف دیگر نیز شربت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که بر سر شمشمیرم بیفتد، با تازیانه‌ام به آن حمله می‌کنم.

هوش مصنوعی: دنیا را به گونه‌ای به تسلط می‌آورد که مانند یک شمشیر در دست او قرار می‌گیرد و بدون معطلی آن را به حرکت درمی‌آورد.

هوش مصنوعی: من به این مقام و جایگاه رسیدم تا بتوانم به کسانی که در سختی و مشکلات هستند کمک کنم و از آن‌ها حمایت کنم.

هوش مصنوعی: من ترکیبی از ابر و آفتاب هستم، در یک دست آتش و در دست دیگر آب.

سنگ‌ را همچون قهر و آتش هستم و می‌گدازم و کشته‌ها و مزارع را همچو باران و آب هستم.

هوش مصنوعی: من به قصد ایران از روم نیامدم، بلکه خداوند من را از آن مرز و دیار فرستاده است.

هوش مصنوعی: فهمیدم که برای روشن شدن حق از باطل، من باید قفل‌های مختلف را باز کنم و به حقیقت دست پیدا کنم.

هوش مصنوعی: من کسانی که شکرگزار حق هستند را از زمین به سوی بالا می‌برم و کسانی که حقیقت را انکار می‌کنند به نابودی می‌کشانم.

کمترین رنگ و نشانی از فقر در دنیا باقی نمی‌گذارم، ناداشتی یعنی فقر و تنگدستی

هوش مصنوعی: من می‌خواهم در هر خانه جوری تزئین کنم که انگار فرشته‌ای آنجا حضور دارد و همچنین از گنج‌های پنهان و بی‌استفاده، زیبایی بسازم.

هر جایی که عدل و داد من قامت بیفرازد در آنجا تذرو از ظلم شاهین بیمناک نخواهد بود و احساس امنیت خواهد کرد.

هوش مصنوعی: در اینجا به تصویر کشیده شده که اگر یک گرگ به گوسفند حمله کند، مشابه آن است که شیر به تکه‌ای گوشت در گور حمله کند. این بیان نشان‌دهنده‌ی خشونت و بی‌رحمی طبیعت است که در آن قوی‌ترها ضعیف‌ترها را مورد تهاجم قرار می‌دهند.

نیکویی را چنان پاداش خواهم داد که بدکاران نیز ناصبور شده و نیکی کنند، و از نیکوکاران، بدی و بلا را دور خواهم کرد.

هوش مصنوعی: من برای کسی احترام و ارادت قائل شدم، اما او را به خاطر دیگران تحقیر نکردم.

اگر همسر و پادشاهی مثل خود را کشتم تنِ کشته‌اش را به درندگان ندادم (یعنی به بازماندگانش بدی نکردم و اموالش را نبردم)

هیچ دشمنی را به زهر یا ناجوانمردانه نکشتم بلکه در جنگ و با شمشیر کشتم.

هوش مصنوعی: من نه از کسی که دلش در آتش می‌سوزد چیزی یاد گرفتم و نه بدون دلیل و مدرکی، هزینه‌ای را از دست دادم.

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم شکست خود را به کسی نشان دهم و اگر هم بشکنم، هنوز هم حالتی جادویی و خاص دارم.

هوش مصنوعی: اگر کسی با چشمش به من نگاه کند و از آن نگاه درد چشم پیدا کند، من می‌توانم آن درد را با دارویی به نام توتیا درمان کنم.

هوش مصنوعی: ای خدا، در این کار به من کمک کن و از چشمان او راه نجات را به من نشان بده.

هوش مصنوعی: وقتی شاه این داستان را روایت کرد، هر شنونده‌ای به نوبت تحت تأثیر قرار گرفت و به آسمان بالا رفت.

هوش مصنوعی: در آن مجلس افراد زیادی حضور داشتند که با روحیه‌ای باز و آزاد به رقابت و آزمون قدرت می‌پرداختند.

هوش مصنوعی: این شعر به ما می‌گوید که بین افرادی که فقط حرف می‌زنند و افرادی که با وجود دانش و حکمت، رفتارهای عجیبی دارند، تفاوت وجود دارد. در واقع، افراد دارای حکمت و دانش، گاهی ممکن است به خاطر ویژگی‌های خاص خود دیوانه‌وار به نظر برسند، ولی افراد پرگو و بوالفضول معمولاً فقط در حال صحبت کردن هستند بدون آنکه چیز باارزشی برای گفتن داشته باشند.

هوش مصنوعی: در آن جلسه، محققی حضور داشت که به عنوان نماینده حقیقت شناخته می‌شد و در مسیر آزمون‌های بزرگ شاهانه گام برمی‌داشت.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، به من یک درم بده که اگر بخشی از سرزمینت بهتر باشد، من هم راضی‌ام.

هوش مصنوعی: جهاندار گفت که از خداوند، با توجه به ظرفیت و اندازه‌اش، شکوه و نعمت بخواه.

هوش مصنوعی: پژوهنده گفت اگر کسی از یک درم خجالت بکشد، این نشان می‌دهد که چیزی کم دارد.

هوش مصنوعی: اگر ملک جهان را به من بدهند و به ستارگان برسانند، سرم را از جمع دور کند.

هوش مصنوعی: شه دوباره گفت: ای بدکردار، به اندازه‌ی خودت سوال نکردی.

هوش مصنوعی: دو درخواست را در جای خود نشان دادی؛ یکی از من کم است و دیگری از تو زیاد.

هوش مصنوعی: سخن باید به اندازه و به جا باشد و نباید به حرف‌های بی‌مورد و بی‌معنا توجه کرد.

هوش مصنوعی: اگر کلامی باشد که بتواند با ابرو اشاره‌ای کنایی ایجاد کند، آن سخن آفریننده است حتی اگر به طور مستقیم بیان نشود.

هوش مصنوعی: مرد شجاع دوباره سؤالی پرسید: چرا تو در اوج و بلندی هستی، در حالی که دیگران در پستی و پایین قرار دارند؟

یک‌رویه یعنی یکی شدن، یکسان و برابر

هوش مصنوعی: پادشاه گفت: من از این جمع فرمانروایی می‌کنم، وقتی که سر از زیر باشد، هیچ چیز نمی‌تواند مانع باشد.

هوش مصنوعی: درختی که سر سبز و زیبا دارد، نشان از سلامت و زیبایی آن است. اما برتری انسان به داشتن سر و اندیشه‌ای بلند و عقل و خرد اوست.

هوش مصنوعی: برای پادشاه، مقام و جایگاهی والاتر باید باشد تا مردم از نگاه کردن به او بهره‌مند شوند.

رُعونت در اینجا یعنی خودآرایی و زینت. رعنایی هم بدین معناست.

هوش مصنوعی: تو زیبایی و مقام والایی در دل داری، پس چرا خود را به زینت‌های دنیوی زینت می‌دهی در حالی که جسم تو از خاک ساخته شده است؟

هوش مصنوعی: پادشاه گفت که زیبایی و جذابیت خسرو باید چشمان تماشاگران را به خود جلب کند.

هوش مصنوعی: اگر من خود را مانند باغی زیبا بسازم، شما را با زیبایی‌هایم روشن و شاداب می‌کنم.

هوش مصنوعی: آیا نمی‌بینی که با آمدن بهار، همه‌چیز تازه و زنده می‌شود؟ در آن زمان، روزها پر از شادی و روشنایی می‌گردد.

هوش مصنوعی: مردم باهوش، از نکته‌های دقیق و ارزشمند، گوش‌های خود را پر از جواهرات گرانبها مانند لعل و فیروزه کردند.

هوش مصنوعی: دعا به خاطر او تازه شد و بر جانش پیمان و عهدی بسته شد.

پاک در اینجا یعنی تمام و کامل، «همگی آنها»

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که به شیوه و سنت جمشید، هر روز به مقام شاه و رهبری دست پیدا می‌کردی و هر صبحگاه بر تخت سلطنت قرار می‌گرفتی.

هوش مصنوعی: او با محبت و نرمی با بندگان رفتار می‌کند و سنت و آیین خوشبختی را حفظ می‌کند.

هوش مصنوعی: نامه‌ای به همه کشورها و مرزبانان و سرپرستان فرستاد.

به افسون خود دلشان را به‌خود مایل کرد و از شبیخون خویش امانشان داد.

کم آرام کرد یعنی کم آسود و کم خوابید