ده و دوده یعنی ده و ده‌نشینان

از مفت‌خورها روی بر می‌تابم و به آنها توجه نمی‌کنم، مگر بر بی‌کسان و بیچارگان. (منظور از بی‌زبان کسی است که ضعیف و خموش است و توان دفاع از خود را ندارد)

ترسکار و ترسگار هر‌دو درست است به معنی پرهیزکار‌، پارسا و خدا‌ترس‌‌‌.

آس یعنی سنگ آسیاب

با هوش و دانایی، ستم را از خود دور می‌دارم و ستمکشان را مهربان و نوازنده هستم و ستمگاران را کُشنده‌ و تنبیه‌گر.

در پاسخ به هر بدی یک بدی؛ و در پاسخ به هر نیکی صد نیکی خواهم کرد.

اگر دشمن و خصم گردن‌کشی و سرکشی کند او را گردن زنم و اگر از جنگ و دشمنی کناره بگیرد من هم کناره می‌گیرم.

من آغازکننده نیکی و نیکویی خواهم بود و بدی را آغازکننده نخواهم بود. (بنا کردن یعنی شروع کردن)

سنگ‌ را همچون قهر و آتش هستم و می‌گدازم و کشته‌ها و مزارع را همچو باران و آب هستم.

کمترین رنگ و نشانی از فقر در دنیا باقی نمی‌گذارم، ناداشتی یعنی فقر و تنگدستی

هر جایی که عدل و داد من قامت بیفرازد در آنجا تذرو از ظلم شاهین بیمناک نخواهد بود و احساس امنیت خواهد کرد.

نیکویی را چنان پاداش خواهم داد که بدکاران نیز ناصبور شده و نیکی کنند، و از نیکوکاران، بدی و بلا را دور خواهم کرد.

اگر همسر و پادشاهی مثل خود را کشتم تنِ کشته‌اش را به درندگان ندادم (یعنی به بازماندگانش بدی نکردم و اموالش را نبردم)

هیچ دشمنی را به زهر یا ناجوانمردانه نکشتم بلکه در جنگ و با شمشیر کشتم.

یک‌رویه یعنی یکی شدن، یکسان و برابر

رُعونت در اینجا یعنی خودآرایی و زینت. رعنایی هم بدین معناست.

پاک در اینجا یعنی تمام و کامل، «همگی آنها»

به افسون خود دلشان را به‌خود مایل کرد و از شبیخون خویش امانشان داد.

کم آرام کرد یعنی کم آسود و کم خوابید