هوش مصنوعی: بیا ای ساقی، آن شرابی که شبیه رومی‌هاست به من بده، چون حال من مانند زنگی‌ها خوش است.

(می بده‌) که شاید این روزگار پلنگ‌صفت بی‌رحم بیش از این همچون روم و زنگ؛ و همچون روز و شبش دو رنگ نباشد و با من یک‌رنگ و بی‌ریا شود.

این راه دور دنیا چنان پر نیرنگ و فریبنده است که گویی (امید هدایت و) نور آن بر چرخ و آسمان هفتم است.

هوش مصنوعی: در این مسیر فرشته‌ای در حال حرکت است، اما ناگهان دیوی هم به همراهش می‌آید.

هوش مصنوعی: این شعر به این موضوع اشاره دارد که نمی‌توان به سادگی و بدون دقت، راه و مسیر را در زندگی سنجید، زیرا ممکن است عواملی وجود داشته باشند که مانع از موفقیت شما شوند. برای رسیدن به هدف‌ها و مقاصد، باید به جنبه‌ها و جزئیات توجه کرد و فقط به ظاهر مسائل اکتفا نکرد.

هوش مصنوعی: اگر بخواهیم چیزی را به مرور زمان جمع‌آوری کنیم، ابتدا باید اجزای کوچک و پراکنده‌اش را برداریم و سپس وقتی که همه چیز مرتب شد، می‌توانیم آن را به شکل درست و کامل درآوریم.

جو جو و با حساب و کتاب از دهقان پیر می‌ستاند و من‌من و خروار خروار و بی‌حساب به دیوان امیر می‌فرستد.

هوش مصنوعی: از من دور باشند این همراهان، زبانم در بیان این موضوع معذور باشد.

هوش مصنوعی: از این کسانی که به ظاهر آشنا هستند ولی در باطن دو رو و فریبکارند، بر حذر باش و انتظار صداقت از آن‌ها نداشته باش.

در شهوت‌رانی و مال‌پرستی همچون روباه‌، حیله‌گر و دوسوراخ هستند. (دوسوراخ منظور حیله‌گری روباه است که لانه‌اش را این‌گونه می‌سازد یا در دزدی راه فرار دومی را پیش‌بینی می‌کند)

اما در جایی که پای هوش (و فرهنگ و دانایی) به میان بیاید مثل کژدم‌، کر و کور می‌شوند.

هوش مصنوعی: راوی رازهای پنهان از تاریخ، با زبانی ساده و صمیمی از زندگی و تجربه‌های دهقان سخن می‌گوید.

هوش مصنوعی: زمانی که شاه چین زین بر اسبش گذاشت، آسمان نعل زنگی را بر آتش قرار داد.

هوش مصنوعی: آسمان با همه زیبایی‌هایش، خورشید را به دنیا می‌آورد و ستاره‌ها از دستان او به بیرون می‌ریزند.

هوش مصنوعی: جهان به مانند ستاره‌ها پر از جمعیت دلیرانی است که مانند لشکر‌شکن‌ها شجاع و نیرومندند.

شَبَه سنگی است سیاه که در جواهر‌سازی بکار می‌رود.

هوش مصنوعی: به دلیل حرکت و فشارهایی که بر زمین از سوی گاو ایجاد می‌شود، استخوان‌های او به تدریج خرد و کوچک می‌شوند.

هوش مصنوعی: شاه رومی، شیوه‌های نوینی را به وجود آورد و دنیا را به آوازه‌ای مشهور کرد.

هوش مصنوعی: لشکری به سبک و سیاق رومیان مرتب و زیبا شد، مانند نقش که بر روی موم به دقت و هنرمندی ایجاد می‌شود.

هوش مصنوعی: از روم کسی بود که قلبی بسیار مهربان داشت و به گونه‌ای صحبت می‌کرد که به تمام زبان‌ها آگاه بود.

هوش مصنوعی: شجاع و با حرارت و پر از دانش، هم در نبرد و هم در کلام، جسارت و قدرت خود را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: دم طوطی‌ها به قدری زیبا و جذاب است که آنها را به دام می‌اندازد و تحت تأثیر قدرت کلام و سخن‌وری طوطی‌سان می‌کشاند.

هوش مصنوعی: از سخنان شیرین و فریبنده‌ی دیگران به دور باشید و در شنیدن آن‌ها صبر و شکیبایی پیشه کنید.

هوش مصنوعی: دوست سکندر در زمان‌های نامعلوم و هنگام شب به محاسبه و بررسی وضعیت خورشید و ماه مشغول بود.

هوش مصنوعی: سکندر به خاطر اخبار و پیام‌هایی که از او رسیده بود، خود را برای معروف شدن آماده کرد و به نامی بزرگ تبدیل شد.

هوش مصنوعی: فرمان داد که هیچ کسی تأخیری نداشته باشد و به سرعت به سوی سالار زنگ برود.

هوش مصنوعی: شاید تهدید شمشیر پادشاه او را متوجه کند و از راهی که رفته است، بازگردد.

به ‌(فرمانده‌) زنگیان بفهماند که آهن (هر چقدر سخت باشد‌) در آتش زبون می‌شود (و می‌گدازد)

هوش مصنوعی: جوانمرد زیباچهره، همانند سرو که در باغ می‌روید، این پیام را از رومی به زنگی منتقل کرد.

هوش مصنوعی: کسی که تاج و شمشیر و تخت دارد، با قدرت شانس و سرنوشت پرچمی را به اهتزاز درآورد.

هوش مصنوعی: جوانی سرزنده و شجاع است که وقتی عصبانی می‌شود، خشم او مثل آتش سوزان است.

شاخ آهو کنایه از کمان است (گویا در ساخت کمان بکار می‌رفته‌) و چرم ِ گور یعنی زه کمان؛ مصرع اول یعنی وقتی که زه کمان را بکشد و تیر بیندازد.

هوش مصنوعی: بهتر است با او طوری رفتار کنی که وقتی ناراحت شدی، بتوانی به راحتی عذرخواهی کنی و احساساتت را بیان کنی.

هوش مصنوعی: نباید اجازه دهی که آتش به شدت شعله‌ور شود، زیرا در این صورت دیگر نمی‌توان آن را با آب خاموش کرد.

هوش مصنوعی: برای جلب محبت و دوستی او، باید با روح و جان خود تلاش کرد؛ زیرا آرزوی بدخواهی و کینه‌توزی هرگز به نتیجه خوبی نخواهد رسید.

هوش مصنوعی: این دنیا دوره‌های مختلفی از صلح و جنگ را تجربه کرده است. در جنگ‌ها، مردم دچار خسارات و زیان‌های زیادی می‌شوند، اما در دوران صلح از فرصت‌ها و منافع بهره‌مند می‌گردند.

هوش مصنوعی: شاه هنگامی که آن سخن را شنید، همانند ماری کهن به سوی خود پیچید و دچار تردید و نگرانی شد.

هوش مصنوعی: او به قدری از شدت هیجان و خشم به جوش آمد که مانند رعد و برق شروع به فریاد زدن کرد.

هوش مصنوعی: فرمان داد تا طوطی‌هایش را بکشند و از وجود او، هوش و ذکاوتش را ببرند.

هوش مصنوعی: او مانند مهره‌ای از کهربا، از جای خود ربوده شد، همان‌طور که دیوان آن را از سر جایش برمی‌دارند.

هوش مصنوعی: در یک ظرف طلایی، سر او را بریدند و جسم دلربایش به خون آغشته شد.

هوش مصنوعی: وقتی که آن ظرف طلا پر از خون شد، چه فایده‌ای داشت؟ او مانند آبی آن را نوشید و آبی هم نیاشامید.

هوش مصنوعی: افرادی که در کنار او بودند، به سمت او حرکت کردند و اشک در چشمانشان جمع شد، نزد پادشاه.

هوش مصنوعی: یک رومی زیبا که چهره‌اش بسیار دل‌انگیز بود، از سردی محبت و سرماkut آن زنگی، به بدی و زشتی دچار شد.

هوش مصنوعی: پادشاه به خاطر زیبایی و استواری آن سرو، تا حدی در آتش عشق سوخت که مانند تیر آتشین شد.

هوش مصنوعی: دل‌انگیختگی به دلیل ریخته شدن خون، از آنجا که بی‌گناه بوده، به وجود آمده است.

از رومیان رنگ شد‌: رنگ باختند و ترسیدند.

زنگیان از آن کار، شاد و خندان بودند و رومیان غمگین. (دندان سفید‌: خندان‌)

هوش مصنوعی: شب بر آن بهتر است که دندان‌ها را پنهان کند، چون آن لحظه‌ای که لبخند می‌زند، از بین می‌رود.

هوش مصنوعی: سکندر به آرامی و با احتیاط روز یا دو روزی را بدون ناراحتی و فکر کردن به مسائل پیچیده گذراند.

هوش مصنوعی: شباهنگ وقتی از کوه بلند شد و دود را به هوا فرستاد، به مانند پرنده شب‌خوان آواز سر داد.

هارونی‌: پاسبانی. دامن «هندوی شب» مانند پاسبانی که زنگوله‌ها از کمر می‌آویزد پر از ستاره زرین شد.

هوش مصنوعی: هارون‌شاه با صدای بلند اعلام کرد که این پادشاهی باید همیشه درخشان و پابرجا باشد و هر دشمنی نابود شود.

هوش مصنوعی: شعاری در راه، مانند پرچم‌داری که با دقت و نوبت، به دیگران راهنمایی می‌کند.

هوش مصنوعی: در روز دیگر، آسمان با سرعت بیشتری حرکت کرد و خورشید از گوشه کوه بیرون آمد.

هوش مصنوعی: صدای طبل از درگاه پادشاه بلند شد و به خاطر صدای زنگ، همه بی‌تاب و ناآرام شدند.

هوش مصنوعی: بانویی که چرم خام را برش می‌زند، از خارش دست‌هایش رنج می‌برد و در این حال، شب را به زودی فرامی‌خواند.

گاو دُم‌: بوقی است که در انتها به شکل دم گاو یا لوله‌ای شلنگ‌مانند در انتهای آن بوده (یا از دم گاو) که شخص می‌توانسته بوق را بر دوش یا بر اسب حمل کند و در هنگام لزوم به سرعت از سلاح استفاده کند. خُنبک زدن‌: کف و دست زدن.  خام رویینه خُم‌: چرم و پوست روی نقاره. بیت یعنی‌: شیپور‌های جنگ به صدا درآمدند و طبل و نقاره‌ها ریتم جنگ نواختند.

هوش مصنوعی: ترازوی پولادینی که در سنجان قرار دارد، به سمت یک کفه یا کفه دیگر در حال حرکت است و این به دلیل تاثیرات و جریانات شدید است.

خشت‌: نیزه کوچک و گران‌وزن که پرتاب کنند. ولی در اینجا گویا منظور نوک و سرِ سنان است که فلزی و سنگین می‌باشد یعنی سنان‌هایی که نوک آنها خشت بود خفتان‌‌ها را می‌شکافت.

«قاروره و یاسج و بیدبرگ‌» نام چند نوع تیر و پیکان است. بیت یعنی تیرها، زره‌ها را قواره قواره و تکه‌پاره کرد.

هوش مصنوعی: در پی حمله و ضربه‌ی تیغ، خون به درون دل سرازیر شده و حالتی تند و پرهیجان به وجود آورده است.

هوش مصنوعی: زمانی که سپاه‌ها در برابر هم قرار گرفتند، یک مبارز از هر دو طرف به میدان آمد.

هوش مصنوعی: در میان آنها درگیری‌های زیادی شکل گرفت و خون‌های زیادی بر زمین ریخته شد.

هوش مصنوعی: به لشکر روم به سرعت پیشی گرفت مانند پلنگی که بر گوری که برایش آماده شده، می‌جهد.

هوش مصنوعی: آشفتگی و بی‌نظمی در سرزمین روم به وجود آورد، به طوری که از هر خانه صدای ناله و فریاد برخواست.

هوش مصنوعی: ترس رومی ناشی از آن است که ببینید چه بلایی بر سر طوطی‌ها آوردند.

هوش مصنوعی: دلیران برای حفظ شرافت و ارزش‌های خود، جانشان را فدای بزرگ‌ترین آرمان‌ها می‌کنند، اما گاهی اوقات به دلیل نداشتن خرد و تجربه کافی، از تلاش‌هایشان نتیجه‌ای ارزشمند به دست نمی‌آید.

هوش مصنوعی: وقتی زنگی به آن شکل بازی کرد، دیگر هیچ رومی نتوانست در میدان رقابت همپایه‌اش باشد.

هوش مصنوعی: فرمانده لشکر متوجه شد که در میان رومی‌ها از حضور سیاه‌پوستان ترسی وجود دارد.

هوش مصنوعی: زمانی که لشکر در میدان جنگ به دور از ترس و وحشت می‌افتد، تنها راهی که برایشان می‌ماند فرار کردن از میدان نبرد است و به هیچ وجه نمی‌تواند در مقابل دشمن بایستد.

هوش مصنوعی: وزیر دانا را به حضور طلبید و از رازهای نهانی‌اش با او صحبت کرد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که دلیران در نتیجه‌ی تجربه‌ی تلخی که از شمشیر خوردند، دچار ناامیدی و بددلی شده‌اند و دیگر طاقت ادامه‌ی مبارزه را ندارند.

هوش مصنوعی: در یک نبرد، انجام کارهای بزرگ و مهم نیاز به نیروی جمعی دارد و با تکیه بر تنها یک نفر، نمی‌توان به نتیجه رسید.

هوش مصنوعی: طوطیانی که از خون خود خورده‌اند، موجب ترس لشکر خواهند شد و همه از وحشت خواهند مرد.

هوش مصنوعی: هر کس که به خاطر ترس از چیزها رفتار خاصی را انتخاب کند، هرگز نخواهد توانست از ترس‌های دیگران بهره‌برداری کند یا کاری از پیش ببرد.

هوش مصنوعی: وقتی که این گروه جنگجو ناامید و دلزده شدند، باید آب و دست از شجاعت خود بکشند.

هوش مصنوعی: زنگیان ماهر و مهارت‌دیده مانند فیل‌ها در حالتی نگران و آشفته می‌شوند.

هوش مصنوعی: دست‌هایی قوی وجود دارند که می‌توانند زنجیرها و محدودیت‌ها را بشکنند و آزادی را به ارمغان آورند.

هوش مصنوعی: به دنبال راهی هستم که به من کمک کند از این ترس و ناامنی نجات یابم.

هوش مصنوعی: جهاندیده با تجربه و دانا، به ما یاد می‌دهد که باید از عمق وجودمان فریاد بزنیم و کمک بخواهیم.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، خرد و اندیشه‌ات در راهنمایی تو باشد، و پیروزی بر دشمنان و یاران نادان نصیب تو گردد.

هوش مصنوعی: ای پادشاه بزرگ و فرمانروا، کره زمین و سرنوشت بشر را آفریده‌ای و تنها پناهگاه مردم تو هستی.

هوش مصنوعی: هر جا که بروی، خواه در کوه‌ها یا دشت‌ها، باد خوشی و پیروزی از آسمان همراهت خواهد بود.

هوش مصنوعی: افراد شرور و خطرناک مانند مار، که فقط به دیگران آسیب می‌زنند، در واقع دشمن انسانیت هستند.

هوش مصنوعی: اگر رومی به جنگ زنگ فکر کند، جای شگفتی نیست که اینجا، این ماهی، همان نهنگ است.

هوش مصنوعی: ترس از کشتن مردم وجود دارد، اما از خوردن و استفاده ابزاری از آنها ترس چندانی نیست. اگر کسی به این موضوع فکر نکند، چگونه می‌تواند بترسد؟

هوش مصنوعی: اگر بخواهیم در برابر این افراد بی‌مرام شرم و حیا داشته باشیم، دیگر عاقلانی ما را درک نخواهند کرد.

هوش مصنوعی: اگر از نبرد در این دنیا فاصله بگیریم، به یک‌باره همه چیز به هم میریزد و آشفتگی به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر آن‌ها از ما می‌ترسیدند، تو می‌توانستی با میانجی‌گری بر آن‌ها ودیعه‌ای بگذاری و از آن‌ها سپاسگزاری کنی.

هوش مصنوعی: میانجی کیست که در کارش بی‌فکری و بی‌توجهی وجود دارد؟ اگر واقعاً دنبال حقیقت هستی، باید دقت کنی که میانجی‌ها را کنار بگذاری.

هوش مصنوعی: باید تدبیری اندیشیده شود تا از فریب و نیرنگ مردم‌خور جلوگیری شود.

هوش مصنوعی: گرفتن تعدادی از زنگیان به طرز فریبنده‌ای برای به دام انداختن در این مکان با شکوه.

هوش مصنوعی: نشستن تو به شکل ساکت و خشمگین، باعث می‌شود که زنگیان به زمین بیفتند.

هوش مصنوعی: بریدن سر کسی و ارسال آن به آشپزخانه برای تهیه غذا به معنای ایجاد درد و رنج است.

هوش مصنوعی: زنگی را فرامی‌خوانند تا این مطلب را بگوید که آن غذا را بشوید و بپزد تا خسرو نامجو آن را بخورد.

جفته نهد‌: نیرنگ بزند‌.    مطبخی‌: آشپز

هوش مصنوعی: گوسفند سیاهی که استخوانی در بدن ندارد، نزد شاه آمده و قصد دارد ملاقات کند.

هوش مصنوعی: پادشاه مانند چرم نیمه‌پخته‌ای است که به راحتی می‌تواند آسیب ببیند و در پی‌اش دچار حرص و طمع می‌شود.

هوش مصنوعی: بگو که مغز او را هم بیاورید، چرا که از این لطیف‌تر هیچ‌کس چیزی نچشیده است.

هوش مصنوعی: اگر می‌دانستم که در ابتدا زندگی‌ام با زنگی (یعنی زندگی ناگوار یا مشکل) آغاز می‌شود، هرگز نمی‌خواستم که در این شرایط قرار بگیرم.

هوش مصنوعی: من هیچ‌گاه بندگان رومی را بزرگ نکردم؛ همه‌ی آن‌هایی که پرورش دادم، افرادی خوش‌زبان و با مزه بودند.

هوش مصنوعی: وقتی کسی که به مرگ و نابودی دیگران می‌پردازد، متوجه شود که فردی دیگر نیز در این کار از او خطرناک‌تر است، ترس و اضطراب در دلش رخنه می‌کند.

هوش مصنوعی: با این ترس، کینه‌ای که در دل داری به آرامی تبدیل به دوستی می‌شود، همان‌طور که آهن می‌تواند با آهن نرم شود.

هوش مصنوعی: اگر این راه‌حل را به دست آوریم، بر افرادی که در کار خود توانا هستند پیروز می‌شویم.

هوش مصنوعی: ما می‌توانیم از مشکلات بزرگ و چالش‌های سخت عبور کنیم، زیرا در برابر جهل، تنها دانایی و آگاهی می‌تواند ما را نجات دهد.

هوش مصنوعی: فرمانده دستور داد تا دلیران به مرز و سرزمین روم حمله کنند و چالش و نبردی را آغاز نمایند.

هوش مصنوعی: گروهی در یک محل کمین کرده‌اند و در انتظارند تا زنگی‌ها به آنجا بیایند. آنها در تلاشند تا افرادی که زنگی هستند را به دام بیندازند.

هوش مصنوعی: آن دلیران که فرمان‌بردار بودند، چندین اسیر از آن زنگی گرفتند.

هوش مصنوعی: آنها را به نوبت به پیش شاه بردند و سرپرستی شان را به سرهنگ سپردند.

هوش مصنوعی: دولت‌مردان را به نوبت از چهره خونین و چهره‌ای سیاه به میدان آورد.

هوش مصنوعی: وقتی که پادشاه به شدت خشمگین است، مانند شیری که غرش می‌کند، قدرت و سلطه‌اش باعث می‌شود که حتی قوی‌ترین و سنگین‌ترین موجودات نیز به زیر بیفتند.

هوش مصنوعی: یک نفر را دستور دادند تا از آن گروه سر بریده شود، مانند این که یک تکه بزرگ از کوه را قطع کنند.

هوش مصنوعی: به آشپزخانه سپردند که این را بگیر و بساز، چیزی که برای پادشاه ضروری است.

هوش مصنوعی: شخصی به طور متفاوتی با آشپز در حال گفتگو است و می‌خواهد بداند که برای تهیه غذایی که می‌خواهد، چگونه باید عمل کند.

هوش مصنوعی: در ادامه، افرادی که در برابر پادشاه قرار دارند، به دلیل رفتار و سنت‌های موجود، به نوعی زیر سلطه و ناتوان هستند.

هوش مصنوعی: هنگامی که پادشاه دستور داد تا سفره بیاورند، همه‌چیز را برای خوراک مهیا کردند.

هوش مصنوعی: بیایید سفره‌ای آماده کنیم که با تدبیر و زکاوت چیده شده باشد و بر روی آن خوراکی‌های لذیذی مانند گوشت گوسفند قرار دهیم.

هوش مصنوعی: شاه خورشید را به زور از هم جدا کرد، مانند شیری که پوست یک گور را پاره می‌کند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معنی است که شخصی از یک حالت ساکن و بی‌حرکت خارج می‌شود و درنگ نمی‌کند، در حالی که به سرنوشت یا تجربه‌ای که از آن پیشتر داشته است، هیچ‌گونه شباهتی نمی‌بیند. به نوعی اشاره دارد به اینکه شرایط و اوضاع ممکن است به‌طور غیرمنتظره‌ای تغییر کند و فرد نتواند چیزی مشابه گذشته را مجدداً تجربه کند.

هوش مصنوعی: وقتی که زنگی کبابی خوشمزه می‌خورد، دیگر هیچ غذای دیگری برایم خوشایند نیست.

هوش مصنوعی: من تمام شراب‌های خوشمزه را می‌نوشم، اما هیچ چیزی به شیرینی و لذت آن کباب نمی‌رسد.

در مقابل آن سیاهان، شاه قوی و پیل‌بند آبگوشت مزوّر از آن گوشت گوسفند خورد.

هوش مصنوعی: چون ترسنده درنده‌ای، آن‌ها را به دور انداخت و مانند ماری در دشت رها کرد.

هوش مصنوعی: آن سیاه‌پوستان بر شاه زنگ خبر دادند که از آن روز سختی و تنگ‌دستی اطلاع دهند.

هوش مصنوعی: این شاعر به مقایسه مردم با یک اژدهای افسانه‌ای می‌پردازد که در حقیقت نمادی از نهنگ بزرگ و خطرناک است. او اشاره می‌کند که این موجود زشت و قدرتمند تأثیر منفی بر زندگی ما دارد و ما را به زوال می‌کشد.

هوش مصنوعی: زنگی به شدت و با اشتها به خوردن خوراک خام می‌پردازد، درست مانند اینکه او مغز بادام را بخورد.

هوش مصنوعی: آنگاه که سر مرغ‌ها را به دام می‌کشند، چه بر سر سر و مرغ گوسفند می‌آید.

هوش مصنوعی: دل زنگیان به تنگ آمده از ترس، چون پلاس از زیر پارچه‌ی نرم و لطیف بیرون آمده است.

هوش مصنوعی: آتش شوق و انگیزه آنها به خاطر گرمای زیاد به تدریج کاهش یافت و فروکش کرد.

هوش مصنوعی: وقتی روز جدیدی فرا می‌رسد و پرنده‌ای بال‌های خود را باز می‌کند، ذهن آسمان از آرزوها و خیالات خالی می‌شود.

هوش مصنوعی: خروس با صدای بلند به غول سیاه نعره زد و با صدای کوس به دعوا پرداخت.

هوش مصنوعی: صدای شیپورها مانند زنگ تیز و رساست، همچون صدای صور اسرافیل در روز قیامت.

هوش مصنوعی: صدای بلند و وحشت‌زای گاو نشان‌دهنده از دست رفتن شهامت و قوتی است که در آسمان‌ها وجود دارد. به نوعی، این فریاد به شکلی نمایانگر ناامیدی یا گم شدن قابلیت‌ها و قدرت‌هاست.

هوش مصنوعی: صداهای بلندی از دهل‌های گرگینه به گوش می‌رسد که باعث می‌شود همه چیز در درون جهان به هیجان بیفتد و به جوش و خروش درآید.

هوش مصنوعی: از شور و شوق و هیجان تنبک، زخم‌هایی بر چهره آسمان ایجاد می‌شود که بواسطه آن، اثرات تند و تیز خود را بر جای می‌گذارد.

هوش مصنوعی: دل عاشقانی که در عشق و حال هستند، در آن مکان پر از شور و هیجان، از صدای ساز ترکی به اوج رسیده و ناله‌ای سر می‌دهند.

هوش مصنوعی: زمین‌لرزه حکمتی است که از سوی آسمان به زمین می‌رسد و مانند یک شعله درخشان، روشنایی و حرارتی خاص به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: زنان با تیرهای پولادین بر تن شیران مقاوم می‌زنند.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای در پروازش به‌گونه‌ای سجده می‌کند که چون شب‌پره‌ای در تاریکی آسمان، درخشش درخشان ستاره‌ها را در دل تاریکی می‌بینیم.

هوش مصنوعی: دو گروه دوباره آماده نبرد شدند و این بار به شیوه‌ای متفاوت صف‌های خود را ترتیب دادند.

هوش مصنوعی: دو ابر از دو طرف به شدت در حال حرکت و طغیان هستند و دو دریای آتش هم در حال جوشیدن و فوران هستند.

هوش مصنوعی: لشکر روم با رنگ‌های سفید و سیاه ترکیب شده است، مانند گراز که دو رنگ دارد.

هوش مصنوعی: باد آخرین نشانه از پولاد نعل را به رنگ خون دلیران در زمین تبدیل کرده است.

هوش مصنوعی: صدای کشیده شدن کمان‌های بازو، بسیاری از مردم را از خودشان بی‌خبر کرده است.

هوش مصنوعی: وقتی که تیغ درخشان می‌درخشد، نورش از تابش آفتاب هم بیشتر می‌شود.

هوش مصنوعی: لشکر روم با پرچم بلندی به زمین حمله کرده و آسمان را در چنگ خود گرفته است.

هوش مصنوعی: در دل اسکندر، فیلقوس به زیبایی و زینت آراسته شده است، مانند عروسی که آماده می‌شود.

هوش مصنوعی: از جلو سپاه سیاه، پرچمی تاریک و قیرگون را در اهتزاز دیده می‌شود که همچون تصویر بیستون به‌نظر می‌رسد.

صف فیل‌ها مانند صخره‌های بلندی بود که بر شیب کوه ایستاده‌اند. (گریوه یعنی شیب تند کوه.  کمر‌‌: صخره بزرگ)

هوش مصنوعی: مژه‌ها مانند تیرهایی هستند و چشم‌ها همچون سنگ‌های قیمتی. از خرطوم تا دم، در آهن غرق شده‌اند.

هوش مصنوعی: هر کسی بر تخت زیبای خود نشسته، نشانه‌ای از قدرت و شکوه بر سر دارد که بویی خوش از مشک را به همراه می‌آورد.

هوش مصنوعی: وقتی صدای تو مانند فریادی بر روی فیل سرکش بلند شد، آیا خود را به آتشی که شعله‌ور است، نسوزاندی؟

هوش مصنوعی: پس از ناپدید شدن فیل، چالش و تنش به وجود آمد و زمین نیلگون دیگر از وزن و فشار پای فیل‌ها خالی شد.

هوش مصنوعی: افراد در حال حرکت به دور یک فیل بزرگ هستند و در هر گوشه، چیزی به آن فیل متصل کرده‌اند.

هوش مصنوعی: وقتی که اصول نبرد مشخص شد، رفتارها و افکار انسان‌ها نیز تحت تأثیر عشق و محبت شکل گرفت.

هوش مصنوعی: ستمگر سیاه، به گونه‌ای از لشکر زنگی، قدمی پیش گذاشت.

هوش مصنوعی: وقتی که فیل استخوانی به دستش آمد، آنقدر قوی بود که می‌توانست استخوان فیل را بشکند.

هوش مصنوعی: یک موجود مرموز و جادویی در درونش هیجان و تلاطمی از عظمت نهفته است.

هوش مصنوعی: او دهنی بزرگ و سیاه دارد که مانند لوید (چندغوله) است و به خاطر آن، چشم بیننده به سفیدی می‌زند.

هوش مصنوعی: در این شعر، به زیبایی و دلنشینی یک نوازش یا حرکتی اشاره شده است که از سر خم‌های زیبای خلق شده، به سمت زمین و جاهای دیگر گسترش یافته و تاثیر خود را به جا می‌گذارد. این بیان به تصویر کشیدن حس لطافت و زیبایی است که از یک حرکت ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: بدن و سینه‌ای محکم و مقاوم همچون فولاد داشته باش و نپرس از قدرت و توانایی خود.

هوش مصنوعی: آیا دانشی چون پرچمی بر سر دارد؟ که حتی یک مو از آن بدنش جابجا نمی‌شود؟

هوش مصنوعی: اگر آنجا دسته‌ای از شیشه‌ها شکسته و افتاده باشند، دو چشمان تو نیز همچون دو لیوان پر از خون، به منظور احساس اندوه و غم خواهند بود.

هوش مصنوعی: من به شدت از خودم و وجود خودم راضی هستم، چرا که درون من آتش احساسات و غم‌هایی وجود دارد که به ظاهر پنهان شده‌اند.

هوش مصنوعی: من همچون فیل بزرگی هستم که بار سنگینی بر دوش می‌کشم و قدرت حمل آن را دارم.

هوش مصنوعی: وقتی که پایم را درون لیوان می‌گذارم، با یک پا و در یک حرکت به راحتی می‌توانم بر پیلی که در زیر پایم است تسلط پیدا کنم.

هوش مصنوعی: زمانی که به میدان جنگ می‌روم و شمشیر تیزی را به دست می‌گیرم، قدرت و اراده‌ام انقدر قوی است که می‌توانم کوه‌ها را خرد و ریز ریز کنم.

هوش مصنوعی: اگر شیر در مقابل من بیاید و یا اینکه اسب نر بر او ببارد، من همچون ابر طوفانی به شدت می‌غرم.

هوش مصنوعی: گفتن سوارکاران و جنگجویان می‌توانند نیل را با قدرت و شدت حرکت دهند و عزم من را به میدان آورد، در حالی که من به عنوان یک انسان، همچون یک فیل بر زمین می‌افتم.

هوش مصنوعی: سلاح‌هایم را کنار گذاشته‌ام و مانند شیر نر قوی، پوشیدگی دیگری دارم که توان و قدرت من را افزایش می‌دهد.

هوش مصنوعی: من به زیبایی و قدرت ظاهری در این دنیا نیاز ندارم، همان‌طور که بدن من به الماس و آهن نیازی ندارد.

هوش مصنوعی: وقتی که سرم را بالا می‌آورم و به گردن‌کشی می‌پردازم، نه از آب ترس دارم و نه از آتش.

هوش مصنوعی: در کنار پهلوانان، با چشمانی پر از شجاعت، خواه از تیغ به نفع خود استفاده کنم یا در نبرد با دیگران، هیچ تردیدی در انجام این کار ندارم.

هوش مصنوعی: من یک موجود خطرناک و وحشتناک هستم که به جای کشتن انسان‌ها، آن‌ها را می‌بلعم و از وجودشان بهره‌برداری می‌کنم.

هوش مصنوعی: من در این دنیا از هیچ‌کس خجالت نمی‌کشم، هر چند که درگیری‌ها و ستیزه‌ها زیاد است، اما از کسی آزرم و شرمی ندارم.

هوش مصنوعی: کسی که در برابر دشواری‌ها می‌ایستد، به خود احترام دارد؛ اما فرد ضعیف مثل الاغی است که از زیر بار برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: وقتی که من شاداب و خوشحال بودم، آن شیر سیاه مثل الماس دندان‌هایش درخشان و زیبا بود.

هوش مصنوعی: او این را گفت و ابرویش را به طرز خاصی کج کرد، مانند ماری که از آرزوی گنج خود می‌پیچد و می‌چرخد.

هوش مصنوعی: یک سوار رومی قوی و چابک به محض ورود، خود را در آتش افکند.

هوش مصنوعی: گوش خود را به آتش می‌کشی، مثل پروانه‌ای که در آتش می‌سوزد و خونش به جوش می‌آید. این تصویر از عشق و شیدایی است که می‌تواند به درد و رنج منجر شود.

هوش مصنوعی: زنگی به یک ضربه سرش را از بدن جدا کرد و سودی به دست آورد.

هوش مصنوعی: دوباره شخصی که کینه به دل دارد، به میدان آمده و حتی آسمان نیز به خاطر این جنگ، پاهایش را بر روی سنگ گذاشته است.

هوش مصنوعی: در جنگ با رومی‌ها، به اندازه هفتاد نفر به ضرب شمشیر به زمین افتادند.

زبانی‌: عملهٔ عذاب دوزخ

هوش مصنوعی: دل من به شدت دگرگون و مضطرب شد، مانند این که لشگریان روم از گرمای سوزان کوره‌ی آتشین به وحشت افتاده باشند.

هوش مصنوعی: وقتی آن کسی که قدرت و زبانش را از دست داد، بی‌پاسخ ماند و هیچ‌کس نتوانست او را نجات دهد.

هوش مصنوعی: در این بیت به این موضوع اشاره می‌شود که در زمان غفلت و بی‌توجهی از نشانه‌ها و مسیرهای مشخص، حرکت و جایگاه شاهانه و رفیع به خطر می‌افتد. در واقع، اگر شخصی که مسئولیت دارد به وظایف خود به درستی عمل نکند و از راه‌های مشخص خارج شود، موقعیت و مقام او تهدید می‌شود.

هوش مصنوعی: در میدان جنگ، جنگجو با زنگی‌ها روبه‌رو شده و با شجاعت در دل زنگی‌ها را به هم می‌ریزد و نیزه را به سمت آن‌ها می‌فرستد.

هوش مصنوعی: زنی که کمری از جواهرات دارد، کمربند پولادی هندی را به دور کمرش بسته است.

هوش مصنوعی: بر تن او زره‌ای وجود دارد که مانند آسمان به رنگ آبی است و همچون مرغولی به صورت گره‌گرفته و زیبا جلوه می‌کند.

هوش مصنوعی: یک یمانی (از یمن) با تیغی آب جوش و سمی، آن را به حالت آویزان بر دوش خود دارد.

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر زیبایی و جذابیت ابروان افرادی است که لباسی خاص به تن دارند و در آن به قیاس با کمان، خمیدگی و ظرافت ابروان آنان تشبیه شده است. زیبایی و خاص بودن این ابروان به گونه‌ای است که آدمی را به یاد کمان گوشه‌دار می‌اندازد.

هوش مصنوعی: دوست یا همراهی با مشکلی به دوش خود بار سنگینی را حمل می‌کند و حالتی نیرومند و با صلابت دارد.

هوش مصنوعی: سواران قوی‌دست، که بر اساس قدرت و توانایی خود حرکت می‌کنند، سلطنت و قدرتی را به دست آورده و در این راستا دست به حمله و تصرف زده‌اند.

هوش مصنوعی: چگونه ممکن است عقاب به کبک دری نزدیک شود؟ و چگونه می‌تواند آفتاب بر زمین تلاش کند؟

هوش مصنوعی: خسرو، قهرمان نیرومند، با سرعت و تیزی بیشتری از آن موجود شیطانی به سویش پیش رفت.

هوش مصنوعی: صدای بلند بزن به او که ای زاغ پیر! عقاب جوان آمده، پس آرام باش!

هوش مصنوعی: اگر نتوانی تحمل کنی، من راه را عوض می‌کنم؛ چون وقتی چهره‌ات را می‌بینم، همه چیز برایم تاریک و نا امیدکننده می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر تیغ تیز در این میدان جنگ فرار کنی، سیاه‌رو و بدشانس خواهی شد.

هوش مصنوعی: نرو که با چهره‌ات که رنگین و زیباست، می‌خواهم تو را بیشتر از حالت موی مجعدت زیبا کنم.

هوش مصنوعی: رنگ من بر تیغ آئینه می‌افتد و زنگ‌زده نمی‌شود، چرا که خود آئینه‌ام و زنگ از من دور افتاده است.

هوش مصنوعی: صبح دمید و غم‌ها را فرونشاند، و تیغ من با درخشش سرخی که از چهره‌ی زردم برآمد، به تنهایی به جنگ با دردها رفت.

هوش مصنوعی: من که خود دیو و آزاردهنده هستم، چه ادعایی می‌کنم؟ بیا مرا بخور که من می‌خواهم از زمین‌گیران دائمی بگریزم.

هوش مصنوعی: نمی‌دانی که چه سختی‌هایی در پیش است، اما من می‌توانم به تو آموزش دهم تا با نیروی شانس و سرنوشتت مقابله کنی.

هوش مصنوعی: اگر از جایی بیایی، جایت را نگه‌دار و در غیر این صورت، به راحتی پا را روی سرت می‌گذارم.

هوش مصنوعی: من قهرمانان برجسته‌ای از سرزمین عرب هستم که همچون شمشیر تیز و درخشان، در آغاز صبح با دشمنانم روبه‌رو می‌شوم.

هوش مصنوعی: زمانی که هندی را بر سر می‌زنم (یعنی بر سقف یا بلندی می‌زنم)، زنده بودن فیل را به یاد می‌آورم؛ همچنین، فیل‌بان (کسی که مسئول نگهداری فیل است) در جامه‌ای از رنگ نیل، می‌باشد.

وقتی که تیر و نیزه‌ام سنگ را سوراخ می‌کند (از صدای آن‌) گوش فرمانده زنگیان زنگه می‌رود و صدای زنگ در آن می‌پیچد.

هوش مصنوعی: پس از اینکه این حرف را گفت، در کالسکه توقف کرد و ن reins را رها کرد.

هوش مصنوعی: برو و مانند یک شیر نیرومند به میدان برو و شجاعانه به مبارزه بپرداز. یک قدرت با شکوه و عصبی را در دستانت داشته باش.

هوش مصنوعی: به خاطر ضربه‌ای که به او وارد شد، به شدت لرزید و نشاط و قدرتش از بین رفت.

هوش مصنوعی: با یک ضربه از آن چکش فولادی، جانم از درختی به رنگ سفید زنده به در می‌آید.

هوش مصنوعی: به خاطر نازکی و زیبایی، تمام اندام‌های او از سر تا نوک پا در هم شکسته و دچار آسیب شده است.

هوش مصنوعی: زمانی که کار سهل و راحت تمام شد، یکی دیگر از مشکلات و سختی‌ها پیدا شد.

هوش مصنوعی: سایه‌ای از سیاهی همچون درخت بلند نخل، از آن می‌ترسد و به آن نگاه می‌کند.

هوش مصنوعی: خسرو مانند اژدهایی خشمگین به او نزدیک شد و ضربه‌ای به او زد که همانند آتش بی‌مهار بود.

هوش مصنوعی: تیغ بر سلاح شاه کاری از پیش نبرد و زنگی (شخصی یا دشمنی) مانند ابرهای سیاه، نتوانست بر او غلبه کند.

هوش مصنوعی: سپس وقتی که دارایی روم آن زن سیاهپوست را دید، نهنگ سیاه او را از میان دیگران بیرون کشید.

هوش مصنوعی: ضربه‌ای چنان محکم به نخل زد که شبیه ضربه‌ای بود که جوانی به حیوان پیر می‌زند.

هوش مصنوعی: شاخه‌ای از درخت نخل به زمین افتاد، مانند زنگی که از درخت خرما می‌افتد.

هوش مصنوعی: یک فرد زنگی به سوی مبارزه رفت و زبانش را به طور بی‌پروا آماده کرد.

هوش مصنوعی: ابر سیاهی از کوه آمده است که نمی‌تواند چیزی جز اژدها و نهنگ را از خود سرازیر کند.

هوش مصنوعی: من کوله‌باری سیاه بر دوش دارم و سنگینی‌ام به حدی است که می‌توانم کوه‌ها را بسنجم و هم‌تراز آن‌ها باشم.

هوش مصنوعی: من گردن فیل را از تن او جدا می‌کنم و با دم او، چشمه نیل را می‌کشم.

هوش مصنوعی: بر کسی که جانش مانند آهن مستحکم است، بسیاری از جام‌ها در میدان نبرد به او می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی جهان‌جو (کسی که به دنبال حقیقت است) می‌بیند که در زندگی چیزی یافت شده، مانند جگر گوشه‌اش از خون ناف خود، بوی خوب و دلنشینی را آزاد می‌کند.

هوش مصنوعی: در موقعیت خطرناکی که او بر سر تیغ (تیغ شمشیر) قرار داشت، به خاطر شجاعت و غیرت خود سرش را بالا گرفته بود، اما در نهایت، با شنیدن سخنانی، سرش را پایین انداخت و تسلیم شد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که در دل تاریکی، نیرویی قوی و مهارناپذیر بر چالش و فشارهایی که بر سر فرمانروایی وجود دارد، غلبه کرده است. این نیروی تاریک، به جای اینکه تسلیم شود، با قدرت تمام به میدان آمده و وضعیت را بحرانی کرده است.

هوش مصنوعی: وی به قدری شدید و سخت برای او ضربتی زد که اثر آن باعث شد تا زنگی که در گردونه زندگی‌اش بود، به حرکت درآمد و به جانش افتاد.

هوش مصنوعی: تغییری در وضعیت پیشین ایجاد شده و درد دیگری موجب شده که چشم‌ها بسته شوند.

هوش مصنوعی: تا شب، هیچ‌کس از نام‌آوران زنگ، برای جنگ و نبرد تمایل و خواسته‌ای نشان نداد.

هوش مصنوعی: پادشاه با پیروزی به خانه برگشت و در شب به آرامش رسید.

هوش مصنوعی: به مانند گل سرخ، رنگ آفتاب به رنگ کبود بدل شد و از لابه‌لای نیل، آبی عمیق و زیبا به وجود آمد.

هوش مصنوعی: نگهبان پرچم طلایی که به شکل مار است، روی پارچه نرم و بنفش قرار دارد.

هوش مصنوعی: رقبا مانند سپاهیان به نگهبانی از خود ایستاده‌اند و از علم و دانش خود به خوبی محافظت می‌کنند.

هوش مصنوعی: مردم به خاطر رسم و عادت‌های گذشته، از یتیمان و نیازمندان غافل شده‌اند و به آن‌ها توجه نمی‌کنند.

هوش مصنوعی: در صبحگاه، وقتی که ستاره‌های نیکو ظاهر می‌شوند، گل سرخی بر روی نیلوفری می‌روید.

هوش مصنوعی: سکندر از خواب بیدار شد و نیروهایش را آماده نبرد با دشمن کرد.

هوش مصنوعی: اسب تند و تیز را به حرکت درآورد، همانطور که آتش آب را به جوش می‌آورد.

خود فرماندهی قلب لشگر را به‌عهده گرفت و در دو پهلو و جناحین لشکر‌، پهلوانی را به‌فرماندهی قرار داد.

هوش مصنوعی: دیوارهایی از آهن ساخته شده و به دور ما را گرفته، به طوری که محکم و استوار مانند کوه ایستاده‌اند.

هوش مصنوعی: لشگری که زنگ‌ها و حبشی‌ها را به همراه دارد، در هر گوشه‌ای آماده نبرد و شمشیرزنی است.

هوش مصنوعی: عشقی در سمت راست و آرامش در سمت چپ، در دل من موجودی تیره و خبیث است.

هوش مصنوعی: وقتی زمان جنگ فرا برسد و پادشاه فرمان دهد، زنگی که به نشانه آغاز نبرد به صدا درمی‌آید، شروع به جنبش می‌کند و صدای زنگ را به گوش می‌رساند.

هوش مصنوعی: ابر سیاه با خروشی به میدان آمد، گویی که از دمی سرخی بر چهره ماه فرود آمده است.

هوش مصنوعی: صدای جنگ از هر دو طرف به قدری بلند و رعب‌آور بود که حتی دیوانه‌ترین موجودات هم از ترس بی‌خود شدند.

هوش مصنوعی: وقتی که در گلوها گره و فشاری به وجود آید و به خاطر کمبود خون، رنگ بدن زرد شود.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف تلاش فردی می‌پردازد که در برابر خطراتی همچون ضربه‌های سنگین و تیزی سلاح‌ها، به دنبال راهی برای فرار و نجات است. او به درستی در می‌یابد که در چنین شرایطی باید هرچه سریع‌تر از معرکه دور شود و جان خود را حفظ کند.

هوش مصنوعی: به خاطر شور و هیجان بسیار، چنان که در آسمان پرچم‌ها به تلاطم درآمده، ترس و نگرانی به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: از مغز خر، زینت زمین به وجود آمده و از سر کوه‌ها نیز مغز و جذبه‌ای به زمین منتقل شده است.

هوش مصنوعی: از ارتفاعات کوه صداهای رعد و برق به سمت دشت‌های وسیع و گسترده‌ای که از فلز ساخته شده، می‌وزد و زندگی به جوش و خروش می‌آید.

هوش مصنوعی: از نی‌ای که بر روی آهنگ دور دمیده شده، گمان می‌رفت که سرافیل (فرشته‌ای که در روز قیامت صور می‌زند) رسیده و صور دمیده است.

هوش مصنوعی: به خاطر ضربات مکرر چکش و شمشیر بر زمین، از هر شکاف و غاری غباری پدید آمده است.

هوش مصنوعی: از نوک پرنده‌ای که به شکل تیر می‌پرد، دل سنگی را با خون آغشته کرده است.

هوش مصنوعی: ابروهای کمان‌دار و کج تو مانند تیر به سمت دل می‌زند و زیبایی‌ات مانند شیری قدرتمند و نفوذی دارد که از پستان جوشن (سلاح) برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که اگر کمند (دام) به طور محکم و پیچیده‌ای گره خورده باشد، فقط به دور گردن کسی نمی‌چرخد و به یادآورنده این است که وقتی موضوعی به شدت پیچیده و محکم باشد، هیچ مسیر دیگری برای حرکت و آزاد شدن وجود ندارد.

هوش مصنوعی: مانند یک هنرمند هندی که با حرکات زیبا و پرشکوه خود، به بالا می‌رود و در حالی که در حال رقصیدن است، خود را به نحوی گویا و با ظرافت به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: به خاطر هماهنگی و زیبایی ضربه‌های سنان، اسب زیر کنترل به رقص درآمده است.

هوش مصنوعی: این بیت به مفهوم قدرت و تأثیر نیش زنبور اشاره دارد. زنبوری که به تیر زده شده، نشان‌دهنده‌ی این است که حتی در برابر سختی‌ها و مشکلات (آهن و سنگ)، نیش زنبور هنوز هم می‌تواند تأثیرگذار باشد. این به نوعی نماد قدرت و اثرگذاری در شرایط دشوار است.

هوش مصنوعی: زمین از خونی که از شهیدان ریخته شده خسته است و آسمان هم پر از ناله و آه کسانی است که آزرده و رنجیده‌اند.

هوش مصنوعی: دل شاه از جنگ آرام و آراسته است، همچنان که کوهی از سنگ لاجورد وجود ندارد.

هوش مصنوعی: یک فرد زحمتکش و قوی مانند آهنگر زنگی، با همتی بلند و صدا و شور فراوان، به کار خود مشغول است.

هوش مصنوعی: دل از عشق پر شده و شخصی لب به سخن گشوده است و با اشتیاق و به وضوح از آنچه در دل دارد صحبت می‌کند.

هوش مصنوعی: زمانی که قلب محکم و استوار شد و از هر دو طرف تحت فشار قرار گرفت، سوار کار از میان دو سپاه خارج شد.

هوش مصنوعی: بسیاری از افراد با هوش و زیرکی خود، مردانگی و شجاعت را نشان دادند، حتی در وضعیت‌هایی که به نظر دیوانگی می‌رسید.

هوش مصنوعی: زن سیاه‌پوست از رومی‌ها به‌خاطر زیبایی و فریبندگی‌اش به شدت تحت تأثیر قرار گرفته است، زیرا این یکی زیبا و جذاب بوده و آن دیگری ترسناک و هول‌انگیز.

هوش مصنوعی: فرمانده به ذهنش فکر کرد که از افراد نیکو نمی‌توان جنگ و نزاعی انتظار داشت.

هوش مصنوعی: به دل گفتم بهتر این است که مانند شیر در مقابل این ترس‌ها شجاعت داشته باشم.

هوش مصنوعی: زمانی که جمعیت از شجاعت و قدرت خود کاسته می‌شود، باید برای مقابله و حفظ مقاومت در برابر خطرات، به خود منظمی جدید بدهند و آماده مبارزه شوند.

هوش مصنوعی: خورشید دوباره درخشید و مانند آن، شب کهنه و تاریک را با روشنی و زندگی خود تحت فشار قرار داد.

هوش مصنوعی: چند نفر از آن سپاه بزرگ را با یک ضربه به قهری مانند سگ کشتم.

هوش مصنوعی: کسی که چنین حالتی را دید، اصل وجود او را خالی کرد و از سختی و استحکامی که داشت، کنار رفت.

هوش مصنوعی: فرمانده رومی هنگامی که در جنگ نبود، با نیرنگ و تدبیر به سوی سپاه زنگی حرکت کرد.

هوش مصنوعی: پلنگی که سالار زنگ‌ها بود، متوجه شد که نهنگ از دریا به سراغش آمده است.

هوش مصنوعی: به دوستانش گفت که این شکار نادان چگونه می‌تواند جان سالم به در ببرد وقتی که به دام بیفتد.

هوش مصنوعی: آن شخص مانند یک پادشاه، به اندازه کافی سلاح آماده کرد و از ترکیب تیغ، زرهی ساخت.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف زینتی اشاره دارد که از خز و جواهرات ساخته شده است. گوینده می‌گوید که لباس‌هایی شیک و لوکس به تن دارد و نماد قدرت و ثروت را به نمایش می‌گذارد. از کرگدن و زر یاد شده تا بیان‌گر جانورانی با قدرت و زیبایی باشد. در کل احساس شکوه و تجمل در این توصیف نهفته است.

هوش مصنوعی: کسی که به مانند پولاد درخشان و نرم، بر سر خود چیزی شبیه به آینه قرار داده است.

هوش مصنوعی: تیغی درخشان مانند چشم گور، در آن همچون پای موری رفته است.

هوش مصنوعی: برخواست و به سمت شیر تندرو رفتن، کار عاقلانه‌ای نیست، زیرا باید به سوی دلیران و شجاعان حرکت کرد.

هوش مصنوعی: بدرود، ای شیر دل! حریف سرسخت تو به میدان آمده است، اما نترس و از میدان فرار نکن.

هوش مصنوعی: نرو که هنوز کارزار دلیران را آغاز نکرده‌ایم و در این میدان جنگ قهرمانان را به پیش خواهیم برد.

هوش مصنوعی: بیایید ببینیم در این کار چه کسی برتری دارد و چه کسی موفق‌تر است.

هوش مصنوعی: از تلاش و کوشش ناپخته، احساس درد و رنج در دل پادشاه به وجود آمد.

هوش مصنوعی: وقتی که دشمنی برآشفت و به سر و صدای خود ادامه داد، جنگجو نیز خشمگین و آماده نبرد می‌شود.

هوش مصنوعی: سکندر به او گفت، اینقدر بیهوده به مردان بزرگ مشغول نباش و آنها را از مسیر خود منحرف نکن.

هوش مصنوعی: از افتخار به مردانگی خود زیاد صحبت نکن، بلکه از سایه و تاثیر اعمال خود بترس.

هوش مصنوعی: از کسی که به نظر می‌رسد قدرت و شجاعت زیادی دارد، بپرهیز و جسارت نکن. با کسانی که خیلی دلیر و بی‌باک هستند، در نیفت.

هوش مصنوعی: اگر نتوانی برای جابجا کردن کسی که به شدت عصبانی است، با او درگیر بشوی، چه فایده‌ای دارد که او را تحت فشار قرار دهی؟

هوش مصنوعی: زمانی که با قدرت و شجاعت مواجه هستی، باید با احتیاط و آرامش عمل کنی، زیرا ممکن است برعکس تأثیر بگذاری و به جای موفقیت، آسیب ببینی.

هوش مصنوعی: تو با شجاعت و بی‌پروا اقدام می‌کنی، تا جایی که فراموش می‌کنی که ممکن است به راحتی در خطر قرار بگیری و بهانه‌ای برای خوشگذرانی داشته باشی.

هوش مصنوعی: بیایید دور هم بگردیم و از خوشی لذت ببریم تا ببینیم چه کسی از ما درگیر سختی‌ها و زحمت‌هاست.

هوش مصنوعی: اگر در جمع دوستانت به کسی تهمت می‌زنی، خود را درگیر مشکلات نکن و به حال او توجه کن. اگر تو هم به دردسر بیفتی، اوضاع بدتر خواهد شد.

هوش مصنوعی: زنگی از سخنان شاه ناراحت و نگران شد و مانند دودی سیاه به چالش و مقابله پرداخت.

هوش مصنوعی: تیغی که از برق آتش ساطع می‌شود، چگونه می‌تواند بر تن ترک شه فرود آید؟

هوش مصنوعی: شاه از دیدن چهره زشت آن فرد بسیار ناراحت و آشفته شد، مانند اینکه تیغ پس از خروج از بدن، موی را برمی‌دارد.

هوش مصنوعی: یکی با سرعت و قوت به تیرگی بر تن او زد، اما زخم نتوانست بر زره‌اش اثر بگذارد.

هوش مصنوعی: بسیاری از افراد به همدیگر زخم و آسیب نزدند و فقط حرف‌های زیادی بر یکدیگر رد و بدل کردند.

هوش مصنوعی: در این بیت گفته شده که تا زمانی که شب برآمد، هیچگونه زخم و آسیبی در میان کارگران دیده نشد. این بیان به نوعی از آرامش و امنیت در کارگاه یا محل کار در آن زمان اشاره دارد.

هوش مصنوعی: وقتی خسرو از جنگ خسته و ناتوان شد، به او گفتند که خورشید به سمت کوه می‌رود.

هوش مصنوعی: شب فرا رسیده و وقت ترک این مکان و رویدادهای آن است. وفا کردن به وعده‌ای که برای فردا گذاشته‌ایم، اهمیت زیادی دارد.

هوش مصنوعی: زمانی که فردی با کارهای زشت و ناپسند در شب مواجه می‌شود، در نهایت عواقب کارهایش نمایان خواهد شد و همچون دودی که از آتش برمی‌خیزد، حقیقت و آثار اعمال او نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: من در این نبرد چنان با تو رفتار می‌کنم که حتی اگر بخواهی، نمی‌توانی از دست من فرار کنی، مثل اینکه جایی برای پنهان شدن در سوراخ مار هم نداری.

هوش مصنوعی: به شرطی که به نور صبح و روشنایی روز، تو را نیز در آغاز روز ببینم.

هوش مصنوعی: او این سخنان را گفت و از میدان جنگ بازگشت و به این ماجرا دقت کرد که شاه به حالت دمساز درآمد.

هوش مصنوعی: در تاریکی شب، با وضعیتی از عذرخواهی و پشیمانی به سوی محلی برای استراحت و خواب حرکت کردند.

هوش مصنوعی: وقتی روز جدیدی شروع شد و خورشید دوباره طلوع کرد، شعله‌ای از دل دریا برخاست.

هوش مصنوعی: دو ارتش به طرف هم آماده نبرد شدند، همچون یک صفحه شطرنج که از عاج و چوب آبنوس ساخته شده است.

هوش مصنوعی: در این بیت به تضاد و نفاق اشاره شده است. بیان می‌کند که برخی از افراد به ظاهر خود را متفاوت از آنچه که هستند نشان می‌دهند. رومی‌ها که نمادی از زیبایی و فرهنگ هستند، در مقابل زاغانی قرار می‌گیرند که ظاهر نا زیبا و زنگ‌زده‌ای دارند. این دو رنگی و تظاهر به ویژه در نوع رفتار و شخصیت افراد به تصویر کشیده شده است.

هوش مصنوعی: سیاهان مانند شب هستند و رومیان مانند چراغ، که روشنایی‌شان بیشتر یا کمتر است، شبیه زاغ و چشمان زاغ.

هوش مصنوعی: یک ابر تیره و غمگین شکل گرفت و از چشم‌ها به مانند دریایی پر از خون، اشک سرازیر شد.

هوش مصنوعی: در آن سیل که تمام افراد از پا افتاده‌اند تا بالای سر، یکی در حال تشنگی است و دیگری غرق شده است.

هوش مصنوعی: جهان آماده جنگ شد و به دشمنان خود توجه کرد تا از دید ناپسند آنها در امان بماند.

هوش مصنوعی: بازار را نظم و ترتیب داد و از آب روان، گرد و غبار را به حرکت درآورد.

هوش مصنوعی: از قبر بیرون آمد و چشمه‌ای از حریر به تن کرد و از جنگ و نزاع رهایی یافت.

هوش مصنوعی: یک نفر درخشش خاصی دارد مانند درع (زره) که چشم را می‌نوازد، و او همچون چشمه‌ای است که در نگاه ما نمی‌گنجد و جاذبه‌اش فراتر از تصور ماست.

هوش مصنوعی: شمشیر را مانند نیزه‌ای برکشید که در دل دریا، به مثابه آب جگر، پرورش یافته است.

هوش مصنوعی: تیغ هندی به مانند آب، زیبا و ارزشمندتر از جواهراتی است که از چشمهٔ آفتاب به دست می‌آیند.

هوش مصنوعی: بر روی سرش کلاهی از پولاد چینی است که به خاطر زیبایی و ارزشمند بودن او، گوهرها به او حسودی می‌کنند.

هوش مصنوعی: در زمان‌هایی که نیاز به مقابله با خطرات وجود دارد، انسان به طور غریزی آماده شده و قادر است قاطعانه و با شجاعت عمل کند، مانند زهر ماری که در مواقع خطر به دفاع از خود می‌پردازد.

هوش مصنوعی: به نزد همایون با رفتار دلپذیر و خوشحال بر روی دامنه کوه فرود آمد.

هوش مصنوعی: مرکب را به حرکت درآورد تا به محل ملاقات برسد و ببیند که دشمن چه زمانی از راه خواهد رسید.

هوش مصنوعی: پلنگی نیامد چون غمگین بود و در فکر غرق شده بود.

هوش مصنوعی: شخصی را به عنوان پیام‌آور فرستادند تا گوهر ارزشمندی به دست آورد.

هوش مصنوعی: به یک ناچیز، بلای ناگوار بر او نازل شد و او را به شدت تحت تأثیر قرار داد و زندگی‌اش به پایان رسید.

هوش مصنوعی: دیگری همچون یک تکه کوه به وجود آمد که دیدگان مردم را خسته و ناتوان کرد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که هر چیزی که به دیگران به ناحق آسیب می‌زند، در نهایت به خود فرد آسیب خواهد رساند. زندگی با رفتارهای ناپسند و ناسزا نتیجه‌ی خوبی نخواهد داشت و انسان باید مراقب سخنان و اعمال خود باشد تا دچار نتایج منفی نشود.

هوش مصنوعی: کسی که چهره‌ای زشت و بد صورت دارد، مانند مار به دور خود می‌پیچد و می‌چرخد.

هوش مصنوعی: او هم به زودی از درد و رنجی که تحمل کرده، به زحمت می‌آید و نشانه‌هایی از غم و دود را از خود به جا می‌گذارد.

هوش مصنوعی: سیاهی دیگری از آن ظالم به میدان آمده که از شیر خونی، تندتر و خطرناک‌تر است.

هوش مصنوعی: شاید بگوییم که همان نوشیدنی محبوبی که همیشه در کنار یار بوده، اکنون نیز همچنان بر روی کارهای پیشین خود اثر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: هیچ کس دیگری به میدان شجاعت نیامد، زیرا از آن شیر خشمگینی که وجود داشت، ترسیده بودند.

هوش مصنوعی: خسرو، افسار خود را به سمت گروه زنگیان رها کرد و خواست که با دشمن خود به میدان نبرد برود.

هوش مصنوعی: وقتی پلنگ آن حمله را دید، از شدت ترس و نگرانی بدنش به لرزه درآمد و زخم‌هایی که نخورده بود، او را به لرز آورد.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی، می‌توانی به سوی میدان جنگ بروی و سرنوشتت را رقم بزنی؛ اما اگر نخواهی، جهان تو را به سرنوشت‌های مختلف خواهد کشاند.

هوش مصنوعی: فرمانروایی با قدرت و چالش‌های بسیاری روبروست و در عین حال، بر روی شانس و امکانات خود کار می‌کند تا به نتیجه مطلوبی برسد.

هوش مصنوعی: بسیاری از زخم‌ها به ما وارد شده‌اند، اما با وجود این دردها و مشکلات، نتوانسته‌اند بر سرنوشت ما تأثیرگذار باشند.

هوش مصنوعی: شاه شیر، با قدرت و شجاعتش بر آن فیل نیرومند حمله‌ور شد، مانند شیر که بر روی شکار خود می‌جهد.

هوش مصنوعی: پناهنده را به یاد آورد و از همان ابتدا تصمیم گرفت که در مسیر موفقیت و خوشبختی گام بردارد.

هوش مصنوعی: تو به خاک نرسیده‌ای، ولی به آن رنگینی مثل زنگی می‌نگری که بر سر نقطه‌ای از پرگار فشار می‌آورد.

هوش مصنوعی: به سمت او رفت و با شجاعت و قدرت، اسبش را به سوی او راند و در حالی که به او خندید، مانند نوری درخشان در شب تاریک عمل کرد.

هوش مصنوعی: به قدری به او ضربه زد که هم جسمش از هم پاشید و هم زره‌اش شکسته شد.

هوش مصنوعی: کشتی دشمنت به سرعت از بین رفت و او از قدرت و عقل خود به شدت نابود شد.

هوش مصنوعی: شاه فرمان داد تا لشکر در یک لحظه حرکت کند.

هوش مصنوعی: نیروهای دو طرف شروع به حرکت کردند و شب و روز را به هم آمیختند.

هوش مصنوعی: از ترس صدای ضربه‌ها که به گوش رسید، زیر لباس زربفتش مانند کفن شده است.

هوش مصنوعی: تیغی که در دست است و مانند پرچم می‌درخشد، به سمت ماه بلند می‌شود و احساساتی مانند شوق و شادی را برمی‌انگیزد.

هوش مصنوعی: خورشید به قدری داغ و سوزان است که مانند تنوری داغ، همه چیز را می‌سوزاند و به تب و تاب می‌اندازد.

هوش مصنوعی: جهان به خاطر شدت شور و ولع، از نور و روشنایی فرار کرده است.

هوش مصنوعی: به خاطر تعداد زیاد افرادی که بر روی زمین جان خود را از دست داده‌اند، دیگر هیچ کس در آسمان نمی‌تواند چهره‌ای روشن و بدون عذاب داشته باشد.

هوش مصنوعی: سنگ عقیق مانند شعله‌ای از آتش می‌سوزد و به طور خاص در آسمان تیره‌ای درخشان شده است.

هوش مصنوعی: در شب، لحاظ درخشان و باارزشی به وجود می‌آید. این همان قانونی است که برای آثار با ارزش وجود دارد.

هوش مصنوعی: در باغی پر از گل، مشک به دام افتاد و مرغ سیاه، در حالی که در پی شکار پرنده‌ای سفید بود.

هوش مصنوعی: سراسیمگی در رفتار تو پیدا است، مانند خانه‌ای که از بی‌نظمی و بی‌خود به هم ریخته شده است.

هوش مصنوعی: از محبت و دلداری قهرمانان شجاع، گور (جایگاه مرگ) به اندازه‌ای دلیر و شجاع شده که مانند لشکری در میدان جنگ به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: از صحبت کردن درباره‌ی خواسته‌ها و آروزها دست بکش و به یاد بیاور که زندگی به یادآوری صداها و هیاهوهای دنیا می‌گذرد.

هوش مصنوعی: زمانی که دو لشکر در نبرد با یکدیگر درگیر می‌شوند و جنگ به شدت اوج می‌گیرد، سرنوشت یکی از آنها به گونه‌ای رقم می‌خورد که ورق برمی‌گردد و نتیجه به نفع او رقم می‌خورد.

هوش مصنوعی: اگر انسانی قوی و توانا باشد، در زندگی به موفقیت و پیروزی دست می‌یابد؛ اما اگر فردی ضعیف باشد، ممکن است در مشکلات گرفتار شود و نیاز به حمایت و کمک داشته باشد.

هوش مصنوعی: در آن زمان که لشکر رومیان به سرزمین زنگی‌ها حمله‌ور شد، هر طرف درگیری و جنگ به راه افتاد.

هوش مصنوعی: سکندر با شمشیر خود دست به کار شد و به بازار زنگی‌ها رفت و آنجا را تسخیر کرد.

گویند که شهرود نام سازی بوده شبیه عود که طول آن دو برابر عود بوده است. امروزه در هند سازی پر‌قدمت و پر‌اهمیت به‌نام «سَرود» وجود دارد که در آنجا نام این ساز را گرفته از کلمه «سُرود» ایرانی دانسته و برخی گویند که نام آن از کلمه «شهرود» گرفته شده است. در بلوچستان قیچک را سرود می‌نامند.

هوش مصنوعی: سر رایت شاه به ماه قابل درخشیدن شد و به دنبال صدای زنگ، جاده از شلوغی و هیاهو خالی گردید.

هوش مصنوعی: باران رحمت از آسمان نازل شد و زنگار و پلیدی‌ها از بین رفتند.

هوش مصنوعی: پادشاه زیر پرچم طلایی ایستاده است و بر تن خود لباسی بنفش دارد.

هوش مصنوعی: از هر طرف کشیده شدن زنگی مانند نهنگ به گردن خود افسار یا پالتو دارد.

هوش مصنوعی: کسی که زیر پرچم و فرمانِ پادشاه به جلو می‌رفت، در نهایت سرش را به خاطر این اطاعت از پادشاه خم کردند و تسلیم شدند.

هوش مصنوعی: در آن منطقه هیچ انسانی از سیاه‌پوستان باقی نمانده و اگر هم کسی مانده باشد، تنها از نوعی که شبیه کرکس باشد، باقی مانده است.

هوش مصنوعی: گروهی که به نیروی خود بر مرکب بزرگ و توانمند تکیه کردند، در نهایت مانند پیله‌ای شدند که در دام یک مور افتاده است.

هوش مصنوعی: درباره شخصی صحبت می‌شود که بار مردم را به دوش می‌کشد، گاهی با دقت و آرامش کار می‌کند و گاهی با شدت و فعالیت بیشتر. این شخص به نوعی در مواجهه با مشکلات و وظایف مختلف، روش‌های متفاوتی را به کار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: وقتی دشمنان به ذلت و خواری افتادند، در میانشان کسی به کمک آمد و آنها را نجات داد.

هوش مصنوعی: آن پادشاهی که در دلش عشق به وحشیان است، در زمان درگیری و جنگ، فرمان به کشتن آن‌ها نداد.

هوش مصنوعی: او به خاطر سختی کارشان، با شمشیر خود به آنها امان داد.

هوش مصنوعی: او دستور داد تا آثار زخم‌ و رنجی که بر دل داشتند را نمایان کنند. داغ دل آن‌ها به این دلیل، همچون آتش سوزان است.

هوش مصنوعی: آن‌ها را از حرارت شدید آتش روشن و پرنور کرد، همچنان که چراغ از شعله آتش روشن می‌شود.

هوش مصنوعی: به دلیل اینکه جنگجویان به خاطر شاه، غنایم زیادی را جمع‌آوری کرده‌اند، دیگر جایی در میدان نبرد برای نگهداری آن‌ها وجود ندارد.

هوش مصنوعی: وقتی پادشاه آن کالا و گنجینه با ارزش را مشاهده کرد، آن را همچون دریا که دشت را پر از گنج می‌سازد دید.

هوش مصنوعی: علاوه بر جام‌های ارزشمند و ستونی از طلا، انبوهی از عنبر و مقداری عود نیز وجود دارد.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف اشیاء و مواد قیمتی می‌پردازد. در آن اشاره شده که اشیاء مختلفی از طلا، سنگ‌های قیمتی مانند لعل، و همچنین چرم و مقدار زیادی از دیگر ثروت‌ها گردآوری شده و انباشته شده‌اند. به طور کلی، مفهوم بیت به انباشت و فراوانی دارایی‌های گرانبها اشاره دارد.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف دو عنصر طبیعی می‌پردازد. در آن، کافور به عنوان چیزی سفیدی و خنک معرفی می‌شود که می‌تواند نشانه‌ای از لطافت و زیبایی باشد، در حالی که سیم به رنگ و جلا اشاره دارد و نمایانگر قدرت و استحکام است. به طور کلی، هر دو عنصر به نوعی با طبیعت و شکل‌های مختلف آن در ارتباطند، اما ویژگی‌های متفاوتی دارند که آن‌ها را از یکدیگر متمایز می‌سازد.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف موجودات بزرگ و باعظمت اشاره دارد. در اینجا، زنده پیلان به عنوان نمادی از قدرت و شکوه معرفی شده و گنجینه‌ای از ویژگی‌های با ارزش است. همچنین، تازی اسبان به عنوان نشانی از زیبایی و شخصیت خاص، به همین شکل توصیف می‌شود، که به طاووس شباهت دارد. این تصاویر نشان‌دهنده‌ی عظمت و زیبایی در دنیای حیوانات هستند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که انسان‌ها با هر پیشینه‌ای که دارند، می‌توانند در عرصه‌های مختلف عالی شوند و بر دیگران برتری پیدا کنند. حتی افرادی که از زندگی سخت و چالش‌برانگیز یا شرایط عادی آمده‌اند، ممکن است درخشش و موفقیت‌های فوق‌العاده‌ای داشته باشند.

هوش مصنوعی: از زیبایی‌های درخشان و با ارزش، همانند چرم نرم و لطیف زرافه که جلوه‌ای خاص دارد.

هوش مصنوعی: تمامی سطح صحرا پر از آرزوها و خواسته‌هایی است که به شکل گنج و جواهر درخشیده‌اند.

هوش مصنوعی: سلطان پس از پیروزی بر زنگیان و به دست آوردن ثروت، احساس آرامش کرد و دیگر از مشکلات و رنج‌ها نگران نبود.

هوش مصنوعی: به تماشا نگاهی به افرادی که از بین رفته‌اند انداخت و در حالی که ظاهراً می‌خندید، در باطن غمگین بود و اشک می‌ریخت.

هوش مصنوعی: چرا باید چندین انسان در این گیر و دار به وسیله شمشیر و تیر کشته شوند؟

هوش مصنوعی: اگر اشتباهی بر آن‌ها بگذارم، نادرست است و اگر خطایی از خود ببینم، باز هم اشتباه است.

هوش مصنوعی: سرنوشت جزء جدایی ناپذیر زندگی است و نمی‌توان به سادگی آن را نادیده گرفت یا از آن فرار کرد. هر فردی باید با اتفاقات و پیشامدهای زندگی خود مواجه شود و این سرنوشت را بپذیرد.

هوش مصنوعی: دود پس از آتش، به آرامی از زیر نقاب آبی رنگ بیرون می‌آید. از گنبد آبی نیز دور نشوید.

هوش مصنوعی: آسمان‌ها که به رنگ فیروزه‌ای و آبی هستند، همه به بر تن کردن این رنگ زیبا مشغولند.

هوش مصنوعی: در این پردهٔ نازک، چیزی نگو و در این سرزمین دیوانه، آبی پیدا نکن.

هوش مصنوعی: چه کسی می‌داند که این خاکی که به خون آغشته شده، چه دل‌هایی را در خود دارد و به چه گذشته‌هایی پیوند خورده است؟

هوش مصنوعی: در اینجا به این نکته اشاره می‌شود که حتی اگر همه راه‌ها بسته باشد، باز هم فردی که بصیرت ندارد، نمی‌تواند حقیقت را ببیند. مثل این است که ما مانند گوزنی در دنیای پر از خطرات به سمت تخم گور می‌رویم، یعنی در شرایطی ناآگاه و بدون بصیرت عمل می‌کنیم.