هوش مصنوعی: پیری را با دقت ببین و وضعیت محدودیت‌هایش را درک کن؛ تا اینکه فریب جذابیت و زیبایی جوانی او را نخوری.

هوش مصنوعی: به دست این سالخورده‌ای که جوانی‌اش را پشت سر گذاشته، دسته گلی را می‌بینی که در واقع آتشین و پرشور است.

هوش مصنوعی: چشمه‌ای که می‌بینی، واقعیت ندارد و فریبنده است. به سمت قبله‌ای که نشانه‌اش صلیب است، گرایش نداشته باش و از آن نماز نخوان.

هوش مصنوعی: با وجود تمام زیبایی‌ها و شکوفه‌ها، تو در واقع یک خار بر روی سر آن‌ها هستی و حتی اگر همه در حال مستی باشند، تو هیچ جایگاهی نداری.

هوش مصنوعی: وقتی از آنچه به آن امید داشته‌ای و آرزو کرده‌ای فاصله می‌گیری، باید از محیط و از جایی که به آن تعلق داشتی نیز جدا شوی.

هوش مصنوعی: وقتی که انسان مانند درختی به عمق دریا می‌رود، بدون هیچ نگرانی و با آسودگی خاطر، جانش را سالم به ساحل می‌رساند.

هوش مصنوعی: هرچند که ریسک کنی و سرمایه‌گذاری کنی، در نهایت آنچه در این مسیر به دست می‌آوری، ممکن است دوباره از تو گرفته شود.

هوش مصنوعی: این دنیا مانند بازاری است که در آن انسان‌ها با یکدیگر معامله می‌کنند؛ یکی شادی و حال خوشی را در این دنیا به دست می‌آورد و دیگری آن را از دست می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگرچه یک کرم به خاطر خود کرم دیگر را می‌خورد، اما در عوض یکی دیگر از کرم‌ها نیز به کرم اول آسیب می‌زند.

هوش مصنوعی: شمع این گل جعفری را روشن کن تا مانند چراغی از زیبایی‌اش استفاده کنی.

هوش مصنوعی: بدن خود را شکننده و ضعیف مپندار، زیرا که نباید به راحتی تسلیم سختی‌ها شوی. همچنین از تکه‌تکه کردن خود به قسمت‌های متعدد بپرهیز، چون که این کار به تو کمکی نخواهد کرد.

هوش مصنوعی: اگر پای کرم را بر روی طلا بگذاری، دیگر دست تات (دست بی‌ارزش) را نخواهند خواند، همان‌طور که گل عطرپرست را به یاد می‌آورد.

هوش مصنوعی: اگر طلا بر آن سکه‌ای که مورد نظر است نداشته باشد، آن طلا و آلیاژش به یک اندازه از ارزش برخوردارند.

هوش مصنوعی: دوستی که از جنس طلا باشد، در لحظه‌ای مانند دم طاووس است که زیبایی و جذابیت خاصی دارد.

هوش مصنوعی: وقتی که طلا را به آهن تبدیل می‌کنند، شاهان بیشتر به آهنگری می‌پردازند.

هوش مصنوعی: با تلاش و اراده‌ای چون قارون، از او بهره‌برداری می‌کنم، اما جمال و زیبایی‌اش را به راحتی در چاه ویرانی می‌فروشم.

هوش مصنوعی: بار تو بر دوش من قرار گرفته و وقتی که می‌نشینی، جای پایت به زمین می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر کسی بخواهد تمام زندگی و جانش را برای کسب مال و زر بدهد، این کار بهتر از این است که چیزی را که به او تعلق دارد، از دست بدهد.

هوش مصنوعی: در تلاش برای جمع‌آوری مال و ثروت، ممکن است چیزی که بدست می‌آوری تو را برای آرامش و راحتی روح، بر نگرداند.

هوش مصنوعی: کسی که تو از او می‌گیری و او را رها می‌کنی، بهتر از آن نیست که او را نگیری.

هوش مصنوعی: هرگاه زر (طلا) را در کنار روغن از نوعی خاص قرار دهی، به هنگام خوردن میوه‌ای که به صفرابردن معروف است، تأثیر آن مشاهده می‌شود.

هوش مصنوعی: طلا که از سمت شرق به بیرون پاشیده شده، در نادانی به نام‌های مغربی (غربی) برایش نامگذاری شده است.

هوش مصنوعی: غرب و مردمانش نسبت به generosity و بخشش دشمنی نشان می‌دهند، اما شرق و مردمش در این زمینه روشن و با سخاوت هستند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که صبحگاه از سمت مشرق به ما می‌رسد، در عصر به سمت مغرب برمی‌گردد و به نوعی قرض گرفته می‌شود.

هوش مصنوعی: حاکم و سرپرست، جان تمام موجودات است و به عنوان نماینده، حامی و نگهبان همه پرندگان به شمار می‌آید.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که ارزش واقعی و حقیقی، نه به ظاهر و ماده، بلکه به صداقتی که در عشق و ارتباطات انسانی وجود دارد، بستگی دارد. به عبارتی دیگر، تنها چیزهایی که در دل و احساسات واقعی قرار دارند، ارزشمندند و معیار سنجش در عشق، روابط و احساسات ماست.

هوش مصنوعی: هرچند که خاک زیبایی و نورانیتی دارد، ولی آن را رها کن چرا که دچار فریب می‌شود.

هوش مصنوعی: کیست که از خدعه‌های این دزد و غول در امان باشد؟ آیا کسی می‌تواند از چنگال این مشکلات و مصائب فرار کند؟