هوش مصنوعی: دریچه‌ای به دنیای درون کسی باز می‌شود که رازهای نهفته را آشکار کند و از دل خود گنجینه‌ای را به نمایش بگذارد.

هوش مصنوعی: در آن روز که نوفل سپاه را رهبری می‌کرد، تماشاگران از دیدن او حیرت‌زده ماندند.

هوش مصنوعی: در اثر زلزله‌ای که در میدان نبرد رخ داد، قلهٔ کوه بوقبیس فرو ریخت و دچار تغییر شد.

هوش مصنوعی: وقتی دشمنان صدای خروش او را شنیدند، به جنگ آماده شدند و در صف خود را سازماندهی کردند.

هوش مصنوعی: رهبر قبیله با گروهی از سربازان به جایگاهی رفت تا نظاره کند.

هوش مصنوعی: دشت پر از نیزه و خنجر شد و افق را موجی از لشکر فرا گرفت.

هوش مصنوعی: از صدای بلند طبل و نالهٔ نی، دل در بدن آدم مرده به حرکت درمی‌آید.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که بهترین تصمیم‌ها در زمان جنگ، به جای آنکه به رویارویی و درگیری منجر شوند، باید با تفکر و تدبیر اتخاذ شوند. همچنین می‌گوید نباید از واقعیت‌ها فرار کرد یا به راحتی از آن‌ها چشم‌پوشی کرد.

هوش مصنوعی: چنان که با شدت و قدرت قدم برداشت، ناگهان طوفانی آمد و همه چیزهای خوب و خوشبختی‌اش را از او گرفت.

هوش مصنوعی: دو قهرمان با هم درگیر شدند و هر ضربتی که به یکدیگر وارد شد، مانند تیری بود که به هدف می‌خورد.

هوش مصنوعی: از خونی که به مانند جوی می‌ریزد، مانند عقیقی که از شن و ریگ به وجود می‌آید، استفاده می‌شود. این به نوعی نشان‌دهنده‌ی پیدایش زیبایی و ارزشمندی است که از درد و رنج به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: دل از درد و رنجی که ناشی از جدایی یا فراق است، به شدت آسیب دیده و نگران است. شمشیر که نماد قدرت و خشونت است، از سر بریدن و انجام کارهای سخت و دشوار خجالت‌زده و شرمنده می‌شود. این شاعری به احساسات عمیق و درگیری‌های درونی اشاره دارد.

هوش مصنوعی: نوفل شمشیرش را درآورد و در حالی که گرد و غبار به پا کرده بود، به سمت کوه حمله کرد و آن را شکست داد.

هوش مصنوعی: او مانند یک اژدها نبردی را به وجود می‌آورد، زخمی و نفس‌گیر، هر لحظه به زندگی و مرگ نزدیک می‌شود.

کدینه‌ی گرز گویا قسمتی از گرز بوده که میخ‌آجین می‌کرده‌اند.

هوش مصنوعی: بر روی هر صفحه‌ای که به آن آسیب زدی، دیگر صفحه‌ای باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: در جنگی بسیار دشوار و شدید، به قدری که حتی تخت سلطنت هم از شدت ضربه‌های شمشیر به چوب تبدیل شد.

خان‌: چشمه‌

هوش مصنوعی: تفرقه و جدایی ناشی از نفاق است، ولی موفقیت و پیروزی از اتحاد و همبستگی به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: روز خوش و پربرکتی برای نوفل‌ها فرارسیده است و آنها به خوش‌خبری و فال نیک روی آورده‌اند.

هوش مصنوعی: آنها بر دشمنان حمله کردند، آن‌ها را شکست دادند و کشتند و به زانو درآوردند.

هوش مصنوعی: تنها کسی که خسته نبود، جان به در برد و حتی آن‌هایی که خسته بودند، از زندگی رفتند.

هوش مصنوعی: سالمندان قبیله با غم و اندوه از دنیا رفتند، به سوی درودی که به خاک تعلق دارد، توجه کردند.

هوش مصنوعی: جمعیت بسیار شور و غوغا کردند و فریاد زدند: ای قاضی عادل، حکم کن و داد ما را بده.

هوش مصنوعی: ای کسی که با تو دشمن است، در برابر تو نابود شده است. ما همه به عنوان شکارچی و برده خدمتگزار او هستیم.

هوش مصنوعی: از ما فاصله نگیر و با ما همراه شو، حتی اگر ناخوش احوال باشی و از تیر و نیزه خسته شده باشی. دست ما را بگیر و به سرنوشت مشترک‌مان ادامه ده.

هوش مصنوعی: این دنیا و مشکلاتش مثل قیامتی است که هر لحظه ممکن است رخ دهد؛ پس بهتر است برای رسیدن به آرامش و حقیقت، از این شرایط رها شویم و به دنبال معنای بالاتر زندگی باشیم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که دشمن تو سلاح به دست بگیرد، بهتر است تو نیز شمشیر خود را به کار بگیری و آماده دفاع باشی.

هوش مصنوعی: ما که برای تو از همه چیز گذشتیم و از خود دفاع نکردیم، اگر ما را ببخشی به محبت و یاری تو نیاز داریم.

هوش مصنوعی: پیام رساندن با سلاح و نبرد تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؟ تا کی باید با کسانی که از جنگ دورند و سپر ندارند، مبارزه کرد؟

هوش مصنوعی: کسی که موفقیت را بدست آورد، با دیدن سختی‌ها بخشش و رهایی از گناه را درک کرد.

هوش مصنوعی: گفت که باید زود عروسی کنم تا از این گروه راضی شوم.

هوش مصنوعی: پدر عروس با حالتی غمگین و خسته مثل خاک، به زمین افتاده و روی آن دراز کشیده است.

هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر بزرگواری‌ات همچون سر و تاجی در عرب هستی.

هوش مصنوعی: دردی دارم، سنم رفته بالا و دلم شکسته است. دور از تو به روزهای سخت و بدی گذرانده‌ام.

هوش مصنوعی: شخصی که به خاطر نژادش مورد سرزنش قرار گرفته، به خاطر این موضوع خود را به عنوان فردی غیرعربی معرفی می‌کند.

هوش مصنوعی: خونی که به خاطر مشکلات و دردهایم احساس می‌کنم، نشان از سرنوشتم و تقدیرم دارد.

هوش مصنوعی: می‌خواهم در این گناهکاری به گونه‌ای شوم که از شرمساری مانند سیمابی شفاف و ناپایدار باشم.

هوش مصنوعی: اگر دختر مرا به نزد حاکم بیاوری، من هم به کمترین خدمتگزار تو خواهم بود.

هوش مصنوعی: من راضی هستم و قدردان توام و هیچگاه از فرمانت سرپیچی نخواهم کرد.

هوش مصنوعی: اگر آتش تندی را روشن کنی و او را مانند عود بسوزانی،

هوش مصنوعی: اگر تو کسی را به چاه بیندازی یا با شمشیر به او آسیب برسانی، عاقبت بدی در انتظار توست.

هوش مصنوعی: من از خدمت به تو دست برنمی‌دارم و از صحبت‌های تو روی برنمی‌گردانم.

هوش مصنوعی: من فرزند دیوان را به دیو نخواهم داد، حتی اگر او در زنجیر باشد، زیرا محبت و وابستگی به او برایم مهم‌تر از هر چیزی است.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توان به سرسامی و نور خوش زندگی خوشبین بود؟ در حالی که مانند خاشاک در آتش می‌سوزند!

هوش مصنوعی: این شخص که به راحتی تحت تأثیر قرار می‌گیرد و دل به چیزهایی می‌بندد، در نهایت دچار مشکل و بی‌ثمری می‌شود. در واقع، او بدون اینکه چیزی به دست آورد، در دام احساسات و افکار خود افتاده است.

هوش مصنوعی: عادت کرده به گشت و گذار در کوه‌ها و دشت‌ها و نوشتن درباره دنیا.

نام‌شکسته یعنی بدنام

هوش مصنوعی: بهتر است انسان در میان هنرمندان شکست خورده باشد تا اینکه تنها به خاطر نامش مورد احترام قرار بگیرد.

هوش مصنوعی: در سرزمین عرب، هیچ بادی نمی‌ماند که به یاد دختر من نیفتد.

هوش مصنوعی: او نتوانسته است به زبانش چیزی بگوید و به همین خاطر در سرزنش و انتقاد از دنیا به او حمله می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر زمام کارم را به دست او بسپارم، همواره با ننگ و عار شناخته می‌شوم.

هوش مصنوعی: کسی که از قدرت و نفوذ برخوردار است، بهتر است که با شجاعت و بدون ترس از ننگ، از موقعیت خود استفاده کند و ثابت قدم بماند.

هوش مصنوعی: اگر به کمک من بیایی و نجاتم دهی، مانند باد آزاد و رها خواهی بود.

هوش مصنوعی: اگرچه به خدا قسم که دوباره برمی‌گردم و از محبت تو بی‌نیاز نخواهم شد.

هوش مصنوعی: سر عروس، که به زیبایی ماه می‌ماند، را برمی‌دارم و در این مسیر به سمت سگی می‌افکنم.

هوش مصنوعی: می‌خواهم از قید نام و اعتبار، و همچنین از درگیری‌ها و نزاع‌ها رهایی یابم.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به این است که فرزند من در این شرایط سخت و فشارها چه کسی می‌تواند او را نجات دهد، در حالی که خود شیطان و مخلوقات بد به انسان‌ها آسیب می‌زنند. این عبارت نشان‌دهنده‌ی نگرانی عمیق در مورد محافظت از فرزند در برابر نیروهای منفی و خطرناک است.

هوش مصنوعی: آن کسی که خطر یک سگ وحشی را تحمل کند، مانند داروی تسکین‌دهنده‌ای است که هیچ ترسی از وضعیت ندارد.

هوش مصنوعی: شخصی که با سخن یا کلام انسان دل شکسته یا آزرده شده است، حتی با هزار راه چاره نیز نمی‌توان آن را ترمیم کرد.

هوش مصنوعی: وقتی او صفحه‌ای این‌گونه باز کرد، نوفل از پاسخ او ناتوان ماند.

هوش مصنوعی: او که از سخنانش رحمت و شفقت پیداست، بخشش کرد و گفت بلند شو.

هوش مصنوعی: من با اینکه در زمره بهترین‌ها هستم، اما از تو می‌خواهم که قلبت را شاد نگه داری.

هوش مصنوعی: وقتی تو می‌نوشی، دل تو به خوبی می‌داند که از تو به نادانی یا بی‌مهری چه چیزی را می‌گیرد.

هوش مصنوعی: هر زنی که به زور و فشار نیازمند نان باشد، نماد چالش‌ها و سختی‌های زندگی را در خود دارد و به دنبال روحیه و طعمی شیرین برای زندگی‌اش است.

هوش مصنوعی: من به خاطر دعاها و خواسته‌هایم به جایی رسیده‌ام که دیگر نیازی به این نوع ظلم و بی‌مهری ندارم.

هوش مصنوعی: افرادی که در جمع خاصی حضور داشتند و با پیرمردی در آنجا بودند، از همه چیز آزاد و بی‌پیرایه بودند.

هوش مصنوعی: کسی که دلش پر از هوس‌ها و آرزوهای غیر معصوم است، در واقع یک روح بسیار فاسد و آلوده دارد.

هوش مصنوعی: دل شوریده‌ای مثل تو، نمی‌تواند وابسته به دنیای معمولی و ریاکارانه باشد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که به دیگران می‌دهی، اگر به نجات و کمک آنها می‌انجامد، نمی‌تواند به خودی خود دائمی و پایدار باشد، زیرا همه چیز در زندگی ناپایدار است.

هوش مصنوعی: ما دی که به خاطر او از خود گذشتگی کردیم، او را به سوی پیروزی بر دشمن هدایت کرد.

هوش مصنوعی: ما به دنبالش می‌گردیم و نشانهٔ تیر او روی چهره‌مان اثر گذاشته است.

هوش مصنوعی: این نشان دهنده هوش و خردمندی نیست، چه با اشک و چه با لبخند.

هوش مصنوعی: اگر این ازدواج انجام شود، پس سرنوشت هم بر غم و اندوه سایه خواهد انداخت.

هوش مصنوعی: جذابیت و زیبایی چهره او به هم خورده است و تو به خاطر این موضوع احساس شرمندگی می‌کنی.

هوش مصنوعی: بهتر است که در کارهایمان، نام و اعتبار خود را حفظ کنیم و از نمونه‌های خوب و قابل قبول پیروی کنیم.

هوش مصنوعی: درخواست کننده از این موضوع عبور کرد و با سپاه خود دوباره بازگشت.

هوش مصنوعی: مجنون به خاطر جریحه‌دار شدن احساساتش، از درد و رنجی که خار قلبش به او می‌زند، خسته و دل‌شکسته شده است.

هوش مصنوعی: آب در چشمانش از شدت خشم فوران می‌کرد، مانند آتش که از دل کوه بیرون می‌زند.

هوش مصنوعی: ای کسی که قدم در راه دوستی گذاشته‌ای، آنقدر بر خودت مسلط باش که از سر قانونی که پذیرفته‌ای تجاوز نکنی.

هوش مصنوعی: در صبح زود به روشنی‌ای دست یافتیم که به ما در دوران ناامیدی کمک کرد.

هوش مصنوعی: چرا من از دست تو دور شدم؟ و آن دستی که مرا گرفته بود کجا رفت؟

هوش مصنوعی: من تشنهٔ آب فرات بودم، اما تو مرا بدون اینکه به من آب بدهی، به درد و رنج سپردی.

قمطر: ظرف مخصوص شکر که گویا قرابه‌ای دسته‌دار بوده است.

بر سفره‌ی پر شیرینی مرا نشاندی اما ندادی و مانند مگس دور کردی

هوش مصنوعی: وقتی که پایان این گره است، این رشته که به هم نخورده و نرم است، بهتر از چیز دیگر است.

یک‌اسبه شد یعنی تنها شد، دو‌اسپه می‌راند یعنی باشتاب و سریع می‌راند

هوش مصنوعی: او در میان آن‌ها گم شده بود و مانند ابری که در آسمان می‌رود، دلش پر از غم و پریشانی بود.

هوش مصنوعی: از چشمانم اشک بر روی زمین می‌ریخت که بر زهر کشنده، تریاک می‌ریزد.

هوش مصنوعی: نوفل وقتی به سرزمین خود ملحق شد، با دوستان و هم‌نفسانش گرد هم نشست.

هوش مصنوعی: مجنون به شخصی که دچار ظلم و ستم شده بود، نگاهی انداخت و تصمیم گرفت به او کمک کند تا دلش را آرام کند و از غم و اندوهش بکاهد.

هوش مصنوعی: در آن جایگاه برجسته، خیلی‌ها تلاش کردند که نامش را بشناسند و از او یاد کنند، اما به دلیل برخی مشکلات، نامش در میان مردم به فراموشی سپرده شد.

هوش مصنوعی: آن که به ناحق گم شده بود، این موضوع برای دیگران روشن شد که او از کجا آمده است.