گر مادر من رئیسه کرد
مادر صفتانه پیش من مرد

نظامی کرد بوده، اصیل ترین ایرانی ها کرد ها هستند و متاسفانه ما فارس ها اونا رو خیلی نادیده میگیریم و محروم ترین استانها، استانهای کردنشین هستند. زبانشون هم اصیل تر از ماست و پر از لغات اصیل ایرانی، سینه هاشون پر از شعر. اینجانب دقت کردم که شیرزنان کرد خیلی استعداد شعر دارند و به عشق فرزندانشون راحت شعر بر زبانشون جاری میشه و برای همین است که زبانشون خوب مونده. زنده باد عیلام، کرمانشاه، و کردستان و هرچی آزادمرد کرد

جناب حمید رضا @گنجور
در دیباچه گنجور آمده نظامی اصلیت عراقی داشته، این می باید به "عراق عجم" تصحیح شود....
----
جناب فربد گرامی،
نظامی در اقبالنامه آورده:
گرچه در بحر گنجه گمم
ولی از قهستان شهر قمم
به تفرش دهی هست تا نام او
نظامی از آنجا شده نام جو
این را برخی سندی بر اصالت تفرشی بودن او دانسته اند، (سعید نفیسی آنرا مردود می شمارد ولی دلیل ایشان قانع کننده نیست...). در خاطر دارم که وحید دستگردی نیز آنرا قبول نداشت ولی در گذشته هر چه گشتم که دلایل ایشان را بیابم موفق نشدم...
به هر حال باور بر آنست که این ابیات از خود نظامی است و نه الحاقی...
شاد و کامروا باشید

درود دوستان عزیز
میشه لطفا این بیت رو معنی بفرمایید
بینی که چو مه شکسته گردد
از عقدهٔ رخم رسته گردد

بینی که چو مه شکسته گردد
از عقده رخم رسته گرد
بینی شکسته کسی که نخوت و غرور در او نیست-سر به زیر-معترف و شرمنده
مغرور کسی است که بینی پر باد دارد
اگر نخوت و غرور جایش را به شرم و فروتنی دهد گره و اخم از رخ زدوده میشود.
شکستگی بینی را به هلال ماه مانند کرده است.
هم از نظامی است:
آن مه نو را که تو دیدی هلال
بدر نهش نام چو گیرد کمال
شاید چنین باشد.

از روی تو ماه آسمان را
شرم آمد و شد هلال باریک
سعدی
دگر آفتاب رویت منمای آسمان را
که قمر ز شرمساری بشکست چون هلالی
سعدی

به گمانم سخن از ماه نو و حالت نجومی عقده است
همو در جایی گفته است:
که نتوان راه خسرو را گرفتن
نه در عقده مه نو را گرفتن

ظاهرا در بیت سی و نهم عنکوبت به جای عنکبوت آمده و اشتباه تایپی است. ممنون

با سلام لطفا در بیت زیر رسر به رسد تصحیح شود:
تا هرچه رسر ز نیش آن نوش
دارم به فریضه تن فراموش
ضمنا پیش از بیت فوق، بیت زیر جا افتاده است:
باقی پدر که ماند از آدم
تا خون پدر خورم زعالم

در قدیم تار عنکبوت را به عنوان بند‌آور خون‌‌ریزی روی زخم می‌گذاشته‌اند.

آن رئیسه گرد صحیحه نه کرد،زمان نظامی کشیده بر ک مرسوم نبود کر را تصحیح کنندگان گر کردند ولی گرد را کرد نگه داشته اند به گمان اینکه کرد صحیحه در حالیکه هیچ‌ دیوان نظامی از کرد بودن حرفی به میان نیامده و احتمال مادر کرد در گنجه صفر بوده... حتی رئیسه هم نام مادرش نبود اینجا هم رئیسه و هم‌گرد را صفت آورده نظامی در با شهامت بودن مادرش