هوش مصنوعی: زمانی که صبح مانند عروس با زیبایی‌اش به ظهور می‌رسد، سرنوشت نیز به پیروزی دست می‌یابد.

جهان از پاره کردن مرقع شب رست و خورشید کاملا برآمد. (عروس عالم خورشید است که یاره و زر و زیور خود را هر صبح می‌آویزد، یعنی خورشید زیورآرایی صبحگاهش تمام شد، شب از این‌رو به مرقع و لباس کهنه تشبیه شده که سیاه است و سوراخ‌های ستارگان بر آن است.)

هوش مصنوعی: شاه برای عروس زیبایی خاصی تهیه کرده است که به خاطر آن، خورشید از شرم به زیر افق رفت و دیگر خود را نشان نداد.

هوش مصنوعی: هزار شتر با چشمان سیاه و جوانی که تمام بدنشان پوشیده از موی سرخ و زرد رنگ است.

هوش مصنوعی: هزار اسب تزئین شده از سر تا دم، همه‌گی با زین‌های طلایی و سم‌های آهنی.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به تعداد بی‌شماری از ستاره‌ها اشاره می‌کند که مانند چشم‌های درخشان در آسمان شب می‌درخشند. او به نوعی رفتار یا حالت خاصی از آن‌ها اشاره می‌کند که باعث می‌شود زمان به حرکت درآید و به چالش کشیده شود. به طور کلی، این تصویر به زیبایی و شگفتی شب و ستاره‌ها اشاره دارد و ارتباطی عمقی با گذر زمان و احساسات انسانی دارد.

هوش مصنوعی: هزاران دختر زیبا که آتش در سینه دارند، همچون چراغی برای هر بت‌پرستی می‌درخشند.

هوش مصنوعی: هزاران زیبا تنها در لباس‌های ساده‌ای از نخی خاص، همه مثل جواهراتی در کلاه و حلقه‌هایی که در گوش دارند، درخشان هستند.

هوش مصنوعی: از صندوق و خزانه، چندین بار پر از مرواریدهای زیبا و دلربا است.

هوش مصنوعی: بسیاری از فرش‌ها که پر از پارچه‌های گرانبها و طلا هستند، اگرچه یک صد فرش داشته باشی، باز ارزش آن‌ها از پانصد بیشتر است.

هوش مصنوعی: در جهان امروز هیچ چیز از زر و کتان و پارچه‌های نفیس چینی مانند آنچه در گذشته بود، یافت نمی‌شود.

هوش مصنوعی: مانند طاووس‌های طلایی، هر طاووس یک منزلت و مقام ویژه‌ای دارد و بهاری چون کبک به هر یک از آن‌ها زیبایی می‌بخشد.

هوش مصنوعی: مهدی یکی را با زر و طلا آراسته و برای او به زیبایی طراحی کرده است.

هوش مصنوعی: از بیستون تا طاق گرا، عطر خوش زندگی و شور و شوق در جو حاکم است. این فضا با زیبایی‌های طبیعی و احساساتی ویژه، نشاط و هیجان را به انسان منتقل می‌کند.

هوش مصنوعی: زمین به اندازه‌ای کوچک شده که مانند عرض یک نیزه به نظر می‌رسد و آسمان همچون پرچمی رنگارنگ به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: همه راه‌ها به سوی جماعت خوبان مانند عطر و دلپذیری گلاب در گلابی است که در مهد و آرامش قرار دارد.

هوش مصنوعی: عروسانی که در حال عبور هستند، با شکر و حلوا بر سر راه خود، قندهایی زیبا و خوشمزه قرار داده‌اند که بر روی ماه تابناک نمایان است.

هوش مصنوعی: چهره‌ی زیبا و دلربای معشوقان با خال و لب‌هایشان به‌گونه‌ای است که در عطر خوش مشک و شیرینی قند ترکیب شده‌اند.

هوش مصنوعی: در اطراف سر هر درخت بلند، به شیوه‌ای خاص و زیبا، پوششی ترتیب داده شده است.

هوش مصنوعی: به پشت زین سواران، اسبان به تندی در حرکتند و به خاطر زیبایی موهای سیاه، چالاکی و قدرت را نشان می‌دهند.

هوش مصنوعی: موهایش را با مروارید تزیین کرده و در کنار آن، مرواریدهایی که از طلا درست شده‌اند، جلوه‌ای زیبا و دلربا به وجود آورده است.

هوش مصنوعی: به این شکوه و زیبایی و با این نور و تزئین، از چشم بد دور نگه‌دار.

هوش مصنوعی: هرکدام به شادی و لطافت رفتند تا به استقبال شیرین بازگردند.

هوش مصنوعی: به جای فندق که درخت را زینت می‌بخشد، در بالای درخت، هر دانه زیبایی مانند فندق تازه و خوشمزه‌ای درخشید.

هوش مصنوعی: به‌جای گل سرخ، بند نافه از مشک زیبا و لؤلؤی درخشان به طور خاص و با زر خشک را پیشنهاد می‌کند.

هوش مصنوعی: همه به دنبال گنج و جواهر هستند و برای شیرین با عشق و ناز و محبت فراوان آمده‌اند.

هوش مصنوعی: هنگامی که مهد شیرین به شهرها آمد، دامن خاک پر از ثروت و نعمت شد.

هوش مصنوعی: هر بار که گام بر می‌دارد، مانند بهاران سرشار از شادابی و زیبایی، برای او از گل و گیاه نثار می‌شود.

هوش مصنوعی: به گونه‌ای که اگر کسی از شدت ثروتش دچار تنگدستی شود، هنوز هم از پشت سرش نشانه‌ای از ثروت باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: با ورود به سرزمین جمشید، مانند تابش درخشان خورشید در برج حمل، نور و قدرت نمایان شده است.

هوش مصنوعی: پادشاه دستور داد تا موبدان را بخوانند، زیرا این کار مخصوص افراد آگاه و دانا است.

هوش مصنوعی: در جمعی داستانی از شیرینی گفت که هر کسی به خاطر او جان شیرینش را به دوش می‌گذارد و نثار می‌کند.

که شیرین هم همسر و هم همدم و یار من است و به هر مهر و لطفی که به او کنم سزاوار و زیبنده است.

هوش مصنوعی: کسی که با مهربانی و محبت به من برخورد می‌کند، به خوبی می‌داند چگونه مرا در این زندگی شاد و خوشحال کند.

هوش مصنوعی: اگر برای او همسری پیدا کنم، باید به او احترام بگذارم و سرم را برای او خم کنم.

هوش مصنوعی: بهتر است که می و خوشی با گل و زیبایی همراه باشد، زیرا هر پرنده‌ای با جفت خود به آرامش می‌رسد.

هوش مصنوعی: وقتی که گاو دوجفتی نداشته باشد، چگونه می‌تواند بداند که زمین سخت است یا نرم؟

هوش مصنوعی: همه از شوق و شادی به خاطر آن کار بزرگ و خلاقانه، از پیشانی‌های خود غبار و کدورت را زدودند.

هوش مصنوعی: خسرو دست شیرین را گرفت و موبد را فراخواند تا بنشیند.

هوش مصنوعی: گفتار او به روش‌های سنتی و معتبر شکل گرفته است، همانطور که موبدان با قواعد خاص خود کار می‌کنند و به اصول موجود پایبندند.

هوش مصنوعی: زمانی که او را به محفل ویژه دعوت کرد، او را به درون پرده خاصی فرستاد.