هوش مصنوعی: شیرین اجازه داد تا لب‌هایش را باز کند و در صحبت کردن، شیرینی رطب را بیان کند.

هوش مصنوعی: عقیق که سنگی زیباست، از بالای مروارید جلوه‌ای می‌سازد و در زیر نور، جواهرات را به نمایش می‌گذارد و مرواریدها مانند باران می‌ریزند.

هوش مصنوعی: ای پادشاه با خوشبختی، تو نخستین کسی هستی که هم تاج و هم تخت به زیبایی برایت فراهم شده است.

هوش مصنوعی: با قدرت تو، پرچم در مقابل دشمن قرار گرفت و باد و تیغ در دست ماست.

هوش مصنوعی: آیا خوشبختی و سرنوشت می‌توانند به زیبایی و قدرت تو نزدیک شوند؟ آیا آسمان و سرنوشت با توانمندی تو به راحتی تغییر می‌کنند؟

هوش مصنوعی: از طرف دوستت خوشبختی و سعادت می‌آید، به شرطی که او هم در روزهای سخت حمایتت کند.

هوش مصنوعی: سپس چون آتش به شدت مانند کوه برخاست، به خسرو گفت: ای سردار سرکش!

هوش مصنوعی: ای تو که مقام سلطنت داری، برو! زیرا عشق ورزیدن به پادشاهی نیاز به ظاهرسازی و تکلف ندارد.

هوش مصنوعی: عاشقی تنها به کار کسی مربوط می‌شود که معشوقش در این دنیا وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: به من در عشق فرهاد طعنه نزن، بلکه با نیکی یاد مرد غریب و مظلومی را گرامی بدار.

هوش مصنوعی: فرهاد با محبت و مهربانی‌اش، مانند یک برادر برای من بود، نه تنها در این دنیا بلکه در جهانی دیگر نیز این احساس را داشتیم.

هوش مصنوعی: نه تنها یک ساعت، بلکه حتی یک لحظه نیز نتوانسته‌ام به تماشای زیبایی‌ها بپردازم و از شیرینی زندگی فقط صدایی را شنیده‌ام.

هوش مصنوعی: بدان که تلخی‌ای که در روزش تجربه کرد، به شیرینی تبدیل شد، مانند عودی که اگرچه تلخ است، اما سوزش آن شیرین است.

هوش مصنوعی: دیدم که او هزار بار دلش برایم سوخته، اما یک روز هم پیامی از تو دریافت نکردم.

هوش مصنوعی: بهتر است که در زندگی به چیزی که زیبا و لطیف است، حتی اگر همراه با زحمت و سختی باشد، توجه کنیم تا به چیزی که ظاهراً بزرگ و با ارزش است اما در واقع هیچ فایده‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: بهتر است که به جای بستن کمربند طلا، ستونی محکم از آهن بسازم که واقعاً پایدار باشد.

هوش مصنوعی: بهتر است که مرا با مسی از نور و زندگی دوباره بسازند تا اینکه در دستم نقره‌ای داشته باشند که ذوب می‌شود و فانی است.

هوش مصنوعی: چراغی که شب تار من را روشن کند، بهتر از شمعی است که فقط به من آسیب برساند.

هوش مصنوعی: عاشق مانند دریا گسترده و پرعمق است، اما من همچون کوهی هستم که دائماً سنگ‌هایی بر سرم می‌افتد، نشان‌دهنده‌ی فشار و سختی‌های عشق است.

هوش مصنوعی: شخصی در زندان مانند آهنی که در دل سنگی حبس شده است، از شادی بی‌بهره و از دوستی‌ها محروم مانده است.

هوش مصنوعی: مبادا که شخصی با دل تنگ و کمبود مالی، در وضعیت سخت و دیوانه‌وار، دچار نشئگی و مستی شود.

هوش مصنوعی: وقتی من حال مستی و دیوانگی دارم، هیچ کس نمی‌تواند حریف من باشد که مثل من دیوانه و مست باشد.

هوش مصنوعی: قلم را به حرکت درآور تا ایده‌هایم را به تصویر بکشم، زیرا نمی‌خواهم دست کسانی که سخن می‌گویند را محدود کنم.

هوش مصنوعی: انگار که بادی تند از باغت برخواست و برگی را در صبحگاه برد.

هوش مصنوعی: مشکلات و دردهای زندگی مرا آواره و بی‌خانمان کرده‌اند. تو هم لباس‌های خود را بردار و برو.

هوش مصنوعی: من اکنون در آتش شدیدی که تو ایجاد کرده‌ای، گرفتار شده‌ام. به من نگاه کن و از آنچه اتفاق افتاده، عبرت بگیر و دور شو.

هوش مصنوعی: هوا در اطراف ما بوی خوشی شبیه کافور دارد و اگر هوای ما سرد است، شاید به همین دلیل است.

هوش مصنوعی: وقتی که به خاطر بدبختی و ناکامی مانند ابر می‌شوم، از دل شیرین و خوشحالیم، باری تلخ و نمکین برمی‌دارم.

هوش مصنوعی: سعی کن مانند خفاش در شب زندگی نکنی، بلکه همچون پرنده‌ای که روزها پرواز می‌کند، همراه با روز و نور خورشید باش.

هوش مصنوعی: داستان‌هایی که از من شنیده‌ای به فراموشی سپرده شده‌اند و دیگر آن محبت‌هایی که شاهد بودی، وجود ندارد.

هوش مصنوعی: در اینجا به این نکته اشاره شده است که نشانه‌ها و علامت‌های زیبایی که از گذشته به جا مانده‌اند، دیگر وجود ندارند و اگر هم زبانی تازه را نشناسیم، دیگر چیزی برای یادآوری نخواهیم داشت. به عبارتی، حالتی از خالی بودن و از دست رفتن هویت در ارتباط با فرهنگ و زمانه بیان شده است.

هوش مصنوعی: من نه آن دختر ترک هستم که نتوانم شیوه‌ی ناز کردن و جاذبه‌های خود را بشناسم.

هوش مصنوعی: زبان آسمان به شوخی می‌آید و در کوی من، کار بافته‌های مویم در هم می‌شکند.

هوش مصنوعی: اگر دل تو مانند پرنده‌ای باشد، نمی‌تواند پرواز کند. حتی اگر صبح باشد، باز هم نمی‌تواند به اوج برسد.

هوش مصنوعی: اگر هزار بار هم خواب یوسف را ببینی، در نهایت تو همان کسی هستی که هستی و هیچ چیز از واقعیات عوض نخواهد شد.

هوش مصنوعی: زمانی که به تو حمله می‌شد، مثل نگاه یک ابر در صبح، اکنون با تمام قوا و از هر دو دست چاقو به سمت من می‌زنی.

هوش مصنوعی: تو که در گذشته شخصیتی بزرگ و قدرتمند بودی، حالا برای به دست آوردن قدرت و عظمت دوباره، ابزار جنگی خود را فروخته و به جای آن چیزی متفاوت را خریده‌ای.

هوش مصنوعی: برو که هرگز در هیچ حالتی نمی‌توانی جا بگیری، حتی اگر یک تار مو هم جا نشود.

هوش مصنوعی: با زور و تظاهر نمی‌توان بیش از آنچه را که حق ماست، به دست آورد. هر کس باید به اندازه‌ی روزی خود قناعت کند.

هوش مصنوعی: به آرامی و با ادب در برابر عاشقی که در دل خود درد و غم دارد، رفتار کن و خود را در این احساسات غرق نکن. بهتر است به خاموشی و سکوت روی بیاوری.

هوش مصنوعی: به طور خلاصه، این بیت به انسان‌ها توصیه می‌کند که مانند بازهای شکاری، که تنها خوراک حلال می‌خورند، زندگی کنند و از خوردن غذاهای غیرمجاز و مردار مانند کرکس‌ها پرهیز کنند. به عبارتی دیگر، تأکید بر اهمیت اخلاقی و پاکی در انتخاب غذا و نحوه زندگی است.

هوش مصنوعی: مرا به خاطر بازی‌هایم شیرین می‌دانند، اما همیشه در تلاش هستم که این شیرینی را حفظ کنم.

هوش مصنوعی: من برای کسی گریه می‌کنم که از تلخی زندگی رنج می‌برد و برای کسی دیگر از خوشی و شادمانی یاد می‌کنم که نامش برایم خوشایند است.

هوش مصنوعی: من گلاب هستم؛ اگر تلخی داشته باشم، چه اهمیتی دارد؟ گلاب بهترین چیزی است که خود تلخی را نیز تحمل می‌کند.

هوش مصنوعی: نوشیدنی‌ام مرا کشته است، بگذار آن را کنار بگذارم تا بوی من سال‌ها مستی به همراه داشته باشد.

هوش مصنوعی: اگر نام من با خوشی و شیرینی بیان شود، حتی اگر سخنانم تلخ و ناگوار باشد، شاید هنوز هم مورد توجه قرار بگیرد.

هوش مصنوعی: شیرینی‌ها به تنهایی نمی‌توانند با هم مقایسه شوند؛ مانند خرما که با مغز خوشمزه‌تر می‌شود و یا گردو که با گوشتش طعم بهتری می‌گیرد.

نَز = نه‌ز = نه از

هوش مصنوعی: در دل چیزهای سخت و نامناسب، ارزش‌ها و خوبی‌های زیادی وجود دارد. مانند جواهر در دل سنگ و خرما در میان خارها. از این رو، در ناامیدی و مشکلات هم ممکن است گنجینه‌های زیادی نهفته باشد.

هوش مصنوعی: صبوری و تحمل را در خود پرورش ده، اما نه به حدی که باعث ضعف و ذلت تو شود.

هوش مصنوعی: اگر کسی از حد خود فراتر رود و به حالت ذلت و زبونی بیفتد، در این صورت یهودی به چه چیز می‌تواند افتخار کند؟

هوش مصنوعی: چون خر صبر و تحمل می‌کند، هر کودکی می‌تواند بر او سوار شود.

هوش مصنوعی: اگر همچون شاهین باشی، باید تلخ‌کامی و دشواری‌های ناشی از پرواز نکردن و محدودیت‌های خود را تجربه کنی. اگر نمی‌توانی به بلندی پرواز کنی، باید با عواقب آن کنار بیایی.

هوش مصنوعی: وقتی شتر از جمع جدا می‌شود، از سکوت او موشی را به سمت خود می‌کشد و هدایت می‌کند.

هوش مصنوعی: کسی که در برابر شیران جنگ بکند، بهتر است که مانند شیر عمل کند تا فقط دندانش را نشان دهد.

هوش مصنوعی: سگ‌ها وقتی که ترسناک می‌شوند، به جای همکاری با یکدیگر، به همدیگر حمله می‌کنند و یکدیگر را گاز می‌زنند.

هوش مصنوعی: پس در آن زمان با هوشیاری و عقل خود قسم یاد کرد.

هوش مصنوعی: به اندازه‌ی گنبد فیروزه‌ای گلستان، نور چشمه‌ی خورشید درخشان است.

هوش مصنوعی: در هر تصویری که در بهشت وجود دارد و هر کلمه‌ای که در این دنیای مادی ثبت شده است، زیبایی و حقیقت خاص خود را دارد.

هوش مصنوعی: فردی زنده است که هرگز نمی‌میرد، مثل کسی که در خواب نمی‌افتد و همیشه بیدار و آگاه است.

هوش مصنوعی: به ثروتی که به انسان‌ها زندگی می‌بخشید و به خداوندی که روح را تربیت کرد.

هوش مصنوعی: اگرچه از من پادشاهی به دست نخواهی آورد، اما هرچه بخواهی، به دست می‌آوری.

هوش مصنوعی: بدین تندی خسرو از چهره‌اش روی برگرداند و گنجی را که به دست آورده بود، از دستش افتاد.