هوش مصنوعی: زمانی که فردی که به سن و سالی رسیده و تجربه‌های زیادی دارد، از میان زندگی جوانان به مانند یک درخت سبز از خاک جوانی آنها برمی‌خیزد و به جوانی‌هایشان می‌بالد.

هوش مصنوعی: جوانان و پیران را دوباره به زیبایی و طراوت گلزارها برمی‌گرداند.

هوش مصنوعی: گل زیبایی از گل‌های دیگر به وجود می‌آید، همان‌طور که بنفشه‌ای با رنگ‌های شگفت‌انگیز و توانمندی‌های خاص خود، از طراوت و زیبایی یک پر طاووس الهام می‌گیرد.

هوش مصنوعی: بسیاری از پرندگان هستند که آواز عشق سر می‌دهند و بسیاری از عشق‌های قدیمی وجود دارند که دوباره جوان و تازه می‌شوند.

هوش مصنوعی: وقتی که خسرو، جان شیرینش سرشار از شادی و خوشحالی می‌شود، در دنیا پیمان تازه‌ای از خوشبختی می‌بندد.

هوش مصنوعی: وقتی بهار خوش و خرم می‌رسد و دوست در کنار گل‌ها شادی می‌کند، از شادابی و سرخوشی دل را می‌کند و از آن لذت می‌برد.

هوش مصنوعی: در باغ، گل به خاطر شادی خود سرود و پرچم به اهتزاز درآورد، و دسته‌ای از فاخته‌ها بر زاغ‌ها حمله کردند.

سمن ساقی شده و نرگس‌، می‌نوشید، بنفشه مِی‌زده و مدهوش شده بود و سرخ‌گل مست.

هوش مصنوعی: باد صبحگاهی پرده برداشته و به مادران خبر داده و به کسانی که دچار مشکل و گرفتاری هستند، کمک کرده است.

هوش مصنوعی: در شمال، هر جا که نگاه کنی، صدایی بلند از گاوها و فیل‌ها به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: زمین پر از گل‌های شقایق شده و شقایق‌ها در کنار مرزن‌گوش روییده‌اند.

هوش مصنوعی: سرو خوش قد و قامت در چمن، به خاطر عشق لاله، لباسش را پاره کرده است.

هوش مصنوعی: در این بیت، اشاره به زیبایی و ظرافت طبیعت و شکوفه‌هاست. بنفشه‌ای که با زلف‌هایش زیبایی را بر دوش خود به نمایش گذاشته، به همراه نسرینی که در حال شکفتن و گشوده شدن است، تصویر جذابی از گل‌ها و شگفتی‌های آن‌ها را به تصویر می‌کشد. این توصیف نشان‌دهنده‌ی هماهنگی و لطافت در دنیای گیاهان است.

هوش مصنوعی: عروس‌های گل در دستشان روی شکوفه‌های زیبا و با شکوهی هستند که به آرامی موهایشان را می‌آرایند.

هوش مصنوعی: هوا بر روی چمن، مانند جواهراتی که زیبا و درخشان‌اند، قرار گرفته است و زمردها را به مرواریدهایی متصل کرده است.

هوش مصنوعی: خاک ویژگی‌های خاصی دارد که باعث می‌شود گیاهان و رستنی‌ها از آن بیرون بیایند و رشد کنند.

هوش مصنوعی: یک غزال شگفت‌انگیز به خاطر نوازش‌های دل‌نشین، در کنار سبزه‌ها با مادرش در حال بازی است.

هوش مصنوعی: گل‌ها بر اثر وزش باد به اطراف پراکنده می‌شوند و در عین حال، باد عطر و زیبایی آن‌ها را به دوردست‌ها می‌برد.

هوش مصنوعی: از هر درختی شکوفه‌های بهاری روییده و هر گلی بر زمین افتاده است.

هوش مصنوعی: صدای بلبل و آواز دراج، عشق و شکیبایی عاشقان را دستخوش نابودی کرده است.

هوش مصنوعی: فصل چنین عاشقانه‌ای خطا است و اشتباه اگر بدون عشق باشد.

نُزهت‌گاه یعنی جای خرّم مانند گلزار و کوهسار

هوش مصنوعی: گاهی در باغی خوش‌گوار مشغول نوشیدن شراب‌اند، و گاهی در کوهستان‌ها گل‌ها را می‌چینند.

هوش مصنوعی: گلابی‌ها بر گلابی‌ها، با می در دست، در آن روز سرمست به شه‌رود آمدند.

هوش مصنوعی: در کنار رودخانه، آوازخوانان مشغول به نواختن و خواندن هستند و همه در فضایی زیبا و پر از زندگی گرد هم آمده‌اند.

هوش مصنوعی: شیرینی‌های دلپذیر نی شکرخند که در شه‌رود وجود دارد، به اندازه‌ای شیرین و دلنشین است که می‌تواند مانند قند احساس خوشایندی به انسان بدهد.

هوش مصنوعی: زیبایی و تازگی او مانند رونقی است که باران‌های بهاری برای صدف‌ها به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: عطر خوش و دل‌انگیز موهای زیبا و شکیل او، قابل مقایسه با شکر شیرین است و جایگاه او به حدی ارزشمند است که می‌توان او را به عنوان قربانی مرواریدهای ناب و شیرین به حساب آورد.

از بس که خنده‌اش شیرین‌تر از شکر بود، فریاد طبرزد تا خوزستان رفت. (طبرزد یعنی نبات‌سرخ و محصول خوزستان بوده‌است.)    یا آنقدر شیرین‌تر از شکر بود (و بر شکر و طبرزد خنده زد‌) که فریاد شکر و طبرزد تا خوزستان رفت.

هوش مصنوعی: قد او مانند سرو است که در دیوارهای کاخ سلطنتی به باغی زیبا تقدیم شده است.

هوش مصنوعی: همچون گلی که به نرگس نگاه می‌کند و با دندان‌هایش خود را به تکه‌ها تبدیل کرده است.

هوش مصنوعی: دیروز در یک مهمانی، بوی خوش گلی به مشامم رسید که گویی زیبایی‌اش از دستان یک خواجه به آن رسیده بود. در آن هنگام، من که در کنار آن زیبایی بودم، حس کردم که تمام وجودم متوجه آن طالبی زیبا و دلربا شده است.