هوش مصنوعی: به دیگران اعتبار و ثروت خود را نشان ندهید، زیرا این کار بدون داشتن ابزار و شرایط مناسب نمی‌تواند مثمر ثمر باشد.

هوش مصنوعی: هر کسی که به این ساز گوش فرادهد، دلش با شادی و سرور هماهنگ می‌شود.

هوش مصنوعی: چه زیباست سرسبزی باغ در بهار، که هم روزها و هم گذر زمان جوان و تازه هستند.

هوش مصنوعی: گل بنفشه به جلوه‌گری در اطراف باغ آمده و نرگس را در دست دارد که مانند چراغی می‌درخشد.

هوش مصنوعی: دل‌ها به شدت تحت تاثیر خون و رنج پرندگان قرار گرفته‌اند و این احساسات عمیق باعث شده که آن‌ها در اوج خروش و تلاطم باشند.

هوش مصنوعی: درختان شمشاد و سرو در کنار هم، شکم‌ها را پر کرده‌اند و خروس‌ها مانند صراحی، خون را پراکنده می‌کنند.

هوش مصنوعی: آهوان به شوق و شادی در دشت می‌رقصند و صدای آهوها در فضا پس‌زمینه‌ای از سرزندگی را ایجاد کرده است.

هوش مصنوعی: دربارهٔ منظره‌ای زیبا صحبت می‌شود که گل‌ها در کنار جوی آب گسترده شده‌اند و بلبلان با نغمه‌های دل‌انگیز خود به شادی می‌پردازند.

هوش مصنوعی: نسیم گل و صدای فاخته به‌گونه‌ای هم‌نشین شده‌اند که گویی دوستان صمیمی و نزدیک هستند.

هوش مصنوعی: چه شیرین‌تر باشد در این فصل از صدای رود؟ و از آبی که از میان گل‌ها به پایین می‌افتد؟

هوش مصنوعی: شاعر با نگاهی به یک زن ترک، که مویش را بر روی ساز چنگ افکنده است، توصیف می‌کند. این تصویر نشان‌دهندهٔ زیبایی و دلربایی آن زن است که بر جذابیت موسیقی افزوده می‌شود.

هوش مصنوعی: بسیار نازک و لطیف، به خاطر زیبایی او، پرده‌های ابریشمی چیده شده است.

هوش مصنوعی: سخن‌هایی که با احساس عمیق گفته شده‌اند، به آهنگ ساز تو شباهت دارد و انگار آن ساز با نغمه‌هایش برای تو صحبت می‌کند.

هوش مصنوعی: از او بوسه و از تو شعرهای شیرین، یکی همچون طبرزد و دیگری مانند شکر.

هوش مصنوعی: تو با بوسه‌هایت به شعرهای لطیف جان می‌بخشی و از طبرزد، که یک نوع نشانه‌ی زیبایی است، شکر و قدردانی می‌کنی.

هوش مصنوعی: دل من بار دیگر شوق و اشتیاقی پیدا کرده است، چون به یاد هندوستان و زیبایی‌هایش افتادم.

هوش مصنوعی: مانند کوه، هنگامی که نسیم به آرامی بر او می‌وزد، رنگ‌های شگفت‌انگیز و زیبا با هم ترکیب می‌شوند و جلوه‌ای خاص می‌آفرینند.

هوش مصنوعی: گل، زینت و زیبایی طبیعت است که گیاه‌خواران را تحت تأثیر قرار می‌دهد و صدای گوزنی که از کوه و دشت می‌آید، نشان‌دهندهٔ زندگی وحشی و حیات طبیعی در آن منطقه است.

هوش مصنوعی: گلی تازه و زیبا از میان خارهای خشک بیرون آمده و بوی خوشی که شبیه به عطر عنبر و مشک است را با خود دارد.

هوش مصنوعی: در دنیایی پر از زیبایی و عطر، گلی که خواب‌آلوده است، شبیه به عطر خوشی است که از عنبر و کافور به مشام می‌رسد و ناگهان از دلِ خاک به بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: به فصلی رسید که شاه ایران و روم از ویرانی‌ها به سمت آبادانی و شکوفایی سرزمین‌ها آمده است.

هوش مصنوعی: دوباره بر مرز هندوستان عبور کرد مانند بادی که در بوستان می‌وزد.

هوش مصنوعی: از آنجا علم در شرق برافراشته شد و ماهی بر دشت و کوه ظاهر گشت.

هوش مصنوعی: از آن راهی که به جهنم می‌ماند، جایی که از آن، ظاهراً پشت ماهی داغی به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: به شهری وارد شدم که زیبایی و لطافت خاصی دارد و مردمش را به خاطر زیبایی و خوش‌گلی‌شان به «لنگر بهشت» می‌شناسند.

هوش مصنوعی: بهار را در آنجا دید که مثل بهار دیگر، جایی برای پرستش و عبادت اوست و نام او قندهار است.

هوش مصنوعی: عروس‌های زیبا در او هستند و هر کسی که به او می‌نگرد، تحت تأثیر زیبایی‌اش قرار می‌گیرد و به نوعی به او طعنه می‌زند و همچون پرستش‌کنندگان بت عمل می‌کند.

هوش مصنوعی: در آن خانه، مجسمه‌ای از طلا ساخته شده است و در آن خانه، گنج و ثروت بسیاری انبار شده است.

هوش مصنوعی: سر و تاج آن جسد زیبا به اندازه‌ای بلند و برجسته است که تا سقف گنبد خانه بالا رفته است.

هوش مصنوعی: دو گوهر در چشم او مانند دو شمع روشن و درخشان است که به زیبایی می‌درخشند.

هوش مصنوعی: در وسط آن باغ باصفا، به خاطر وجود شب‌چراغ‌ها، تاریکی شب روشن و زیبا شده است.

هوش مصنوعی: سلطان دستور داد تا گرد و غبار را از روی تصویر آن فرد سالخورده برطرف کنند.

هوش مصنوعی: زودتر از اینکه زمان از دست برود، ثروت و جواهرات خود را آشکار کن، چون اینکه تنها برقراری رابطه با معشوقه‌ات ضرر دارد و ارتباط با انسان‌ها می‌تواند مفید باشد.

هوش مصنوعی: یک سخنگو، زنی زیبا از گوشه کاخ به سوی شاه رفت و ابروهایش را به طور فراخ و خوش‌فرم آرایش کرده بود.

هوش مصنوعی: بسیاری از غبار و آلودگی‌هایی که بر سر و گیسوان این شاه نشسته‌اند، به او احسنت گفته و او را ستایش کردند.

هوش مصنوعی: آن پادشاه بزرگ و عادل که سلطنتش از شرق تا غرب گسترش دارد.

هوش مصنوعی: او به طلا و جواهر نیازی ندارد، چون خود به اندازه‌ای درخشان و عظیم است که در دنیا بر تاریکی‌ها پیروز است و برتری دارد.

هوش مصنوعی: این بت زیبا که به نظر می‌رسد، در واقع از سخنان راستگویان فریبی در خود دارد که می‌تواند داستانی جالب را روایت کند.

هوش مصنوعی: اگر پادشاه دستور بدهد، من در سخن بریدگی ایجاد می‌کنم و داستان قدیمی را بیان نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: پادشاه فرمود که آن دل‌نواز، در جستجوی یاقوت ارزشمند بر می‌آید.

هوش مصنوعی: یکی دیگر از طریق، دختر زیبای با موهای مشکی را می‌بینم که از لب چشمه آب زلالی می‌نوشد.

هوش مصنوعی: دعا کرده و گفته است که این درختی که می‌درخشد مانند طلا و شاخه‌اش مانند سنگ‌های قیمتی است.

هوش مصنوعی: پیش از آنکه بت‌خانه‌ای برپا شود، تنها یک گنبد خراب و نیمه ویران وجود داشت.

هوش مصنوعی: دو پرنده از بیابان به سوی من آمدند و در نوک خود دو جواهر ارزشمند را گرفتند.

هوش مصنوعی: بر قله این کاخ، آسمانی درخشان و خوشبختی بر افراشته‌اند، مانند پرنده‌ای که بر فراز نشسته است.

هوش مصنوعی: تمام مردم شهر در حیرت مانده‌اند که چطور ممکن است آن پرندگان کوچک را گرفتار کنند!

هوش مصنوعی: زمانی طولانی گذشت و سرانجام، گوهرهایی که به خیال می‌رسید، دوباره به زمین افتادند.

هوش مصنوعی: بزرگان که حاکمیت این سرزمین را داشتند، بر روی افکار و اندیشه‌های ارزشمند سرمایه‌گذاری کردند.

هوش مصنوعی: هر کس که به دل خودش طمع کند، به دنیای درونی و ارزش‌های او دسترسی پیدا می‌کند، زیرا درون او گنجینه‌ای وجود دارد که می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.

هوش مصنوعی: در میان داوری، حکمت و خرد به وجود آمد و در نهایت، به کمک و حمایت آن، سرنوشتشان رقم خورد.

هوش مصنوعی: برای آنکه پیمان آن جمع بسته شده بود که به خاطر معبد خودشان، به دنبال بت‌خانه‌ای بروند.

هوش مصنوعی: آن‌ها تندیسی را ساخته‌اند که از طلا ساخته شده و به جای دو چشمش، دو گوهر در آن قرار داده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر گنجی وجود داشته باشد که حاصل تلاش و جستجوی پرنده آسمان است، حتی اگر آسمان آن را نپذیرد، باز هم گرفتن آن اشکالی ندارد.

هوش مصنوعی: نور خورشید همه چشم‌ها را روشن می‌کند، اما چگونه ممکن است که چشم کسی از نور خورشید دور بماند؟

هوش مصنوعی: چراغی که آسیب‌دیدگان از آن لذت می‌برند، افرادی که در شرایط خوب هستند کمتر به آن اهمیت می‌دهند.

هوش مصنوعی: موجودات بی‌سرپرست را در شب تاریک بی‌چراغ رها نکن و به آنها توجه کن.

هوش مصنوعی: بتِ خوش‌زبان وقتی از معشوق صحبت کرد، بتِ بی‌زبان را نیز آزاد کرد.

هوش مصنوعی: بیا بر دل آن معشوق بنویس که نشان درد و رنجی مشابه جریانات اسکندر را بر تن دارد.

هوش مصنوعی: وقتی آن زیباروی را دید که در برابر قهرمانان زمان، هیچ قدرتی نتوانسته است او را شکست دهد.

هوش مصنوعی: کسی نشانی از یک گنج پنهان به او داد، که باعث حیرت و شگفتی جویندگان جواهر شد.

هوش مصنوعی: شاه گنجینه‌ای پر از نعمت و ثروت را افشا کرد؛ برخی از آن را برای خود نگه داشتند و برخی دیگر آن را بخشیدند.

هوش مصنوعی: او راهی دیگر از دنیای روحانیان پیدا کرد و با بیابانیان ارتباط برقرار کرد.

هوش مصنوعی: بسیار در مسیرهای دشوار و سنگی سفر کرده است. گاهی اماکن برای او تنگ و محدود بوده و گاهی هم وسعت و آزادی بیشتر داشته است.

هوش مصنوعی: هر جا که انسان‌ها را دید، با آنها صحبت کرد و از آنها چیزهایی شنید.

هوش مصنوعی: از پرستش خداوند به آن‌ها خبر داده شد و از دین به آن‌ها بصیرتی عطا شد.

هوش مصنوعی: از مرکز مشرق زمین، راهی به سمت زمین دیگر باز شد، مانند خطی که از مرکز دایره به سمت چین می‌رود.

هوش مصنوعی: وقتی خاقان از فعالیت‌های او مطلع شد، جایگاهی شایسته و مناسب برای او ترتیب داد.

هوش مصنوعی: با ورود به دربار شاه، دنیا آراسته و زیبا شد و آنجا پر از ثروت و آرزوها گردید.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته شده است که دیگر بار، زمین به خاطر پادشاه جدیدی که بر سرکار آمده، خضوع و احترام می‌کند و این پادشاه به طرز بی‌نظیری بزرگی و عظمت نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: از ترکیب این شراب آبی رنگ، رنگ زردی همچون دیبای زیبا پدید آمده است.

هوش مصنوعی: خدایان در کنار هم نشسته بودند و درباره‌ی هر کشوری صحبت کردند، به طوری که هر کشور موضوعی برای گفتن داشت.

هوش مصنوعی: پس از مدتی طولانی، دوباره همهٔ وعده‌ها و پیمان‌ها را تازه و تازه کردند.

هوش مصنوعی: خاقان از او دینش را قبول کرد و آیات و قوانین او را آموخت.

هوش مصنوعی: در روز دیگری، وقتی خورشید بر خورشید تابید، قزاق‌های هندو به پرستش آتش مشغول شدند.

هوش مصنوعی: سکندر به خاقان اشاره کرد که بهتر است هرچه زودتر از این مرحله حرکت کنیم و راهی دیگر شویم.

هوش مصنوعی: او به من گفت که هر چند در مکان‌های گرم و راحتی هستم، ولی نشستن کنار دریا هوای دلپذیرتری دارد.

هوش مصنوعی: بدان که وقتی به دریا بروم، می‌خواهم ببینم خوب و بد را.

هوش مصنوعی: عجب اینکه در عمق دریا، نشانه‌های شگفت‌انگیزی را ببینم.

هوش مصنوعی: اگر تو در کنار من باشی، می‌درخشم و از خودم فداکاری می‌کنم.

هوش مصنوعی: پادشاه قبول کرد که من سپاسگزارم و تعهدم را به سمت مسیر شناسایی کرده‌ام.

هوش مصنوعی: بدانید که صحبت‌های آنها به پایان رسید، زیرا پیام‌آور در حال جستجوی راه است.

هوش مصنوعی: در روزی خوش از صبح زود، وقتی که شب تمام شد و روز نمایان گشت، شب به گونه‌ای مانند تاجی بر سر روز نشسته بود.

هوش مصنوعی: پادشاه جهان به گونه‌ای سخن گفت که رهسپار راهی شد با همراهانش.

هوش مصنوعی: از میان هزاران تن از جنگجویان، فردی را انتخاب کرد که هر یک از آنها شایسته پادشاهی یک شهر بودند.

هوش مصنوعی: درخت بنه، هر چند که از نظر ارزش و اهمیت کمتر به نظر برسد، اما به اندازه نیاز می‌تواند مفید واقع شود.

هوش مصنوعی: سپس بقیه مال و نیرو را آزاد کرد و از آن اردوگاه گذشت.

هوش مصنوعی: خان بزرگ و رهبری که در خدمت دیگران است و با آنها همراهی می‌کند.

هوش مصنوعی: به اندازه او، باید از شمشیر و تیر، سلاحی برداشت که لازم است.

هوش مصنوعی: نیز سپاه او با ده هزار نفر افرادی دانا و شجاع و کارآزموده است.

هوش مصنوعی: آغاز سفر به سمت مشرق، همه را به حرکت درآورد و در همین حال، مسیر طلای مغرب به هدر رفت.

هوش مصنوعی: شکارچیان در سمت جنوبی به شکار پرداختند و گروه گروه به سمت‌های مختلف حرکت کردند.

هوش مصنوعی: چهل روز از این مسیر گذشتند و نتوانستند به آرامگاه نزدیک شوند.

هوش مصنوعی: وقتی به آب نزدیک شدند، رنگشان به آبی تیره درآمد و به سمت پایین دریا رفتند.

هوش مصنوعی: در آن مکان گردهمایی، علم‌ها را بالا بردند و به آسمان‌ها هدایت کردند.

هوش مصنوعی: داستان از آن عمق آب به گونه‌ای پیش رفت که در اینجا دریا وجود دارد و اینجا نیز چیز شگفت‌انگیزی است.

هوش مصنوعی: عروسان آبی مانند خورشید و ماه، در تمام شب از آن مکان به‌خصوص بیرون می‌آیند.

هوش مصنوعی: در این ساحل می‌نشینند و آهنگ‌ها را می‌خوانند و خوشگذرانی می‌کنند.

هوش مصنوعی: کسی که صدای سازشان را بشنود، به قدری تحت تأثیر زیبایی آوازشان قرار می‌گیرد که متوجه خودش نمی‌شود.

هوش مصنوعی: در این دریا فقط یک بیت سروده شده است و هیچ کس در هیچ دریای دیگری چنین چیزی نگفته است.

هوش مصنوعی: هر شب در این گوشه کوه، آن گروه عزیز به شادی و جشن می‌پردازند.

هوش مصنوعی: هنگام صبح که عطر خوش گل‌ها را استشمام می‌کنند، سر را در آب تیره فرو می‌برند.

هوش مصنوعی: فرمانده دنیا دستور داد که چند قدم جلوتر بروند تا لشکر از سمت دریا حرکت کند.

هوش مصنوعی: وقتی شب می‌رسد، مشک را باز می‌کند و ستاره‌ها مانند جواهر در گنج می‌درخشند.

هوش مصنوعی: پادشاه، ملاح را به تنهایی فراخواند و او بدون ارتش و سپاه، به سفر خود ادامه داد.

هوش مصنوعی: در آن زمان که خیمه‌ای برپا شد، نوری مانند گوهر از دریا درآمد.

هوش مصنوعی: در آن بازی‌ها دید که از موج آب، دانش و آگاهی مانند آفتاب از افق سر بر آوردند.

هوش مصنوعی: موهایش را به زیبایی روی بدنش ریخته و مانند مشک بر روی نقره‌ای خالص جلوه‌گر شده است.

هوش مصنوعی: هر کس آهنگ تازه‌ای می‌سازد که نسبت به قبل تغییر کرده و نوتر است، و این نشان‌دهنده‌ی تحولی در هنر و ادبیات است.

هوش مصنوعی: زمانی که آن لحن دل‌نشین به گوشش رسید، دلش آرام گرفت و احساس شوق و هیجان در وجودش به جوش آمد.

هوش مصنوعی: آن صدای زیبا مدتی به خاطر اندوهی اشک ریخت اما بعد دوباره خندید، این گریه چه معنایی دارد؟

هوش مصنوعی: لحن آن صدا به قدری جالب و متفاوت بود که می‌توانست خنده و گریه را در هم بیامیزد.

هوش مصنوعی: زمانی که وضعیت آن‌ها خوب شد، دوباره به موقعیت ابتدایی خود بازگشتند.

هوش مصنوعی: وقتی که پارچه‌ای زیبا و با کیفیت از چین بر آسمان گسترانده شد، روزگار به شکلی شکوفا و بی‌نیاز از هر چیز دیگر در آمد.

هوش مصنوعی: شاه به استاد کشتی گفت: "در این دریا، کشتی را به آب بینداز و حرکت کن."

هوش مصنوعی: من در این آب طوفانی و بیقرار می‌نشینم، چرا که رازی از خدا در این پرده نهفته است.

هوش مصنوعی: من خطرات دوری از او را درک کرده‌ام، اما نمی‌توانم این فاصله را تحمل کنم.

هوش مصنوعی: اگر از من بپرسی که عقل و درایت در کجا قرار دارد، باید بگویم که دوران زندگی‌ام مرا به سمت کار و فعالیت می‌کشاند.

هوش مصنوعی: ناخدای کشتی وارد شد و کشتی را از دشت به دریا برد.

هوش مصنوعی: پادشاه باهوش در برابر قایق‌ران چینی که در کارش مانده بود، به او کمک کرد.

هوش مصنوعی: اگر در این مکان حضور ندارم، نباید تو از اینجا حرکت کنی و دور شوی.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم در این مسیر، ناتوانی و کمبودهایم مرا به چه اندازه به نابودی می‌کشاند، در حالی که در آرامش همچنان به راه خود ادامه می‌دهم.

هوش مصنوعی: اگر به سراغ تو بیایم، از خودم می‌گذرم و به حق تو احترام می‌گذارم و اگر نه، خودت می‌دانی که چه بر سر کارها می‌آید.

هوش مصنوعی: وقتی این جمله زده شد، چشمان شخص مانند رودخانه جاری شد و کسی را که از آنجا رفت، به یاد آورد.

هوش مصنوعی: کشتی را در دریای چین رها کن، چون آیا کسی دیده که دریا کشتی نشین دارد؟

هوش مصنوعی: از همراهان تو در کار، کسی برمی‌خیزد که آنچه در اختیار داشته‌ای را می‌برد و می‌برد.

هوش مصنوعی: به خاطر وجود حکیمان بسیار، عیسی که نفس بلیناس را در دست داشت، او را از دستان خود گرفت و تنها فرزانه‌ای باقی ماند.

هوش مصنوعی: از کناره دریا به عمق آن رفت و بار خود را در دریای بی‌پایان انداخت.

هوش مصنوعی: دنیا در میان آب شور در حال حرکت است و به واسطه نیرویی قوی این کار را انجام می‌دهد.

هوش مصنوعی: وقتی که مدت کوتاهی بگذرد و کشتی در آب حرکت کند، میل و رغبت به دریا در او احساس می‌شود و سرعتش بیشتر می‌گردد.

هوش مصنوعی: آب به سمت محیط خود حرکت کرد، اما به دلیل آمدن و رفتن، دیگر نمی‌توان گفت که به کجا بازگشت.

هوش مصنوعی: آشکار شد که مناطق اطراف آب آزمایی، از عمق و تاریکی آن مکان می‌ترسند.

هوش مصنوعی: وقتی از نوشته‌ها و راهنماها سوال کردند، فهمیدند که برای بازگشتن به جایی، نیاز خاصی وجود دارد.

هوش مصنوعی: جزیره‌ای از دور دیده می‌شود که به خاطر درفش زیبایش مانند یک تکه نور می‌درخشد.

هوش مصنوعی: در آن مکان برای مدتی آرام گرفتند، به خاطر خواسته‌ای که از اطراف آنجا به سراغشان آمده بود و باعث ترس و نگرانی‌شان شده بود.

هوش مصنوعی: یکی از پیران که در کارها خبره بود، با شاه بسیار دانا سخن گفت.

هوش مصنوعی: این مرحله، مرحله‌ای سخت و دشوار است و راه‌حل‌ها و نشانه‌هایی برای عبور از آن در مراحل بعدی موجود است.

هوش مصنوعی: احتیاط کن و دلیرانه عمل نکن، چون آب این عمق به سمت محیط در حال حرکت و جنبش است.

هوش مصنوعی: اگر از خانه‌ای برویم، نباید به سمت خانه‌ی دیگری برویم.

هوش مصنوعی: وقتی سکندر از این وضعیت آگاه شد، متوجه شد که دیگر نمی‌تواند به آنجایی که می‌خواست برود.

هوش مصنوعی: او به طرز معماگونه‌ای خواسته‌ای را اعلام کرد و دستش را به علامت نشان داد.

هوش مصنوعی: از آن طرف دریا راهی برای مردم نیست و هیچ‌کس از آنجا خبر ندارد.

هوش مصنوعی: وقتی که این‌گونه جادو و طلسمی ساختند، از گوشه‌ای از جزیره، خیزش و جنبشی ایجاد شد.

هوش مصنوعی: هر کشتی‌ای که به آنجا برسد، سرعت طلسمش را به نمایش می‌گذارد و به آب اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند از اینجا عبور کند؛ راه انسان تا این نقطه، کافی و مشخص است.

هوش مصنوعی: با آموزش او، اهل فن و دانشمندان دوباره به آن راه بازگشتند و نکات تازه‌ای را آموختند.

هوش مصنوعی: خسرو به گونه‌ای جادوئی خلق و خو و زندگی خاصی را به وجود آورد که در آن، رمزی از دانایی و حکمت الهی نهفته بود.

هوش مصنوعی: فرزانه به او گفت: اگر این همه زحمت کشیدی، باید به خاطر این کار مهمی که انجام می‌دهی، ارزش زیادی برای آن قائل شوی.

هوش مصنوعی: بدان که برای من تدبیری می‌اندیشند تا مانند خضر، دریا را برایم آسان کنند.

هوش مصنوعی: به دستور و فرمان آن کسی که مانند یک دریانورد و راهگشای برتر در جستجوی حل مسائل است، او از آن سرزمین بازگشت.

هوش مصنوعی: وقتی که ده روز از دریا گذشتند، فهمیدند که از مسیر اشتباهی عبور کرده‌اند.

هوش مصنوعی: از دور کوهی بلند دیده می‌شود که در گوشه‌اش، گردابی در حال چرخش است.

هوش مصنوعی: اگر در آن بند ریسه‌ای بچینی، سال‌ها وقت صرف ساختن دایره‌ای خواهی کرد.

هوش مصنوعی: برای اینکه کسی دچار آسیب و مشکل نشود، باید از خطرات دوری کند و به جایی نرود که ممکن است آسیب ببیند. کسی نمی‌تواند از خطری که در آب وجود دارد جان سالم به در ببرد مگر اینکه از آن دور بماند.

هوش مصنوعی: زمانی که استاد کشتی به نقطه تعیین‌شده رسید، با دقت و مهارت، راه کشتی را بر روی آب ترسیم کرد.

هوش مصنوعی: لنگر را در پایین کوه گذاشت و گروهی نیز با او خارج شدند.

هوش مصنوعی: او در بالای آن محل به یاد فرزندان و پیوندهایی که داشته، ایستاده است.

هوش مصنوعی: جهاندار از او پرسید چه چیز بدی را یافته‌ای که از دنیا روی‌گردان شده‌ای؟

هوش مصنوعی: شه را که با مشکلات و چالش‌های بزرگ مواجه است، کسی آگاه کرد. این شخص به او می‌گوید که با آن موانع باید چه برخوردی داشته باشد.

هوش مصنوعی: هر کشتی‌ای که به اینجا برسد، از این نقطه نجاتی نخواهد یافت.

هوش مصنوعی: عاقل او را مانند کام شیر می‌داند، زیرا مانند کام شیر، او از دل خونین و سخت‌کوشی برخوردار است.

هوش مصنوعی: خطرهای زیادی که در زندگی با آن‌ها مواجه شده‌ایم، کافی بوده و تجربه‌های جدید از آنچه قبلاً داشتیم، ما را سریع‌تر به پیش می‌برد.

هوش مصنوعی: بیماری به شدت فردی را ناتوان کرده و چهره‌اش را تحت تأثیر قرار داده است، به طوری که جای زخم‌هایی بر روی صورتش ایجاد شده است.

هوش مصنوعی: اگر مسیر گذشته پرخطر بود، بنابراین از رفتن به آینده نباید ترسید.

هوش مصنوعی: اکنون در شرایط خطرناکی قرار داریم، از باران به سمت جایی آمده‌ایم که ممکن است باعث آسیب شود.

هوش مصنوعی: این گروه به روشنی می‌فهمند که تنها راه نجاتشان این است که از این خطر بزرگ که به شکل تیغی از کوه ظاهر شده، دور شوند و به سمت خشکی‌ها بروند.

هوش مصنوعی: این جاده به قیصور (شهر یا منطقه‌ای) منتهی می‌شود و از آنجا راهی به چین وجود دارد که بسیار طولانی است.

هوش مصنوعی: از دریا، راهی دور و طولانی وجود دارد که برای فاصله و زمان زیاد آن، راه حل و تدبیری هست.

هوش مصنوعی: مانند سکندر که در کوه‌ها می‌خروشد، به عقب نگرد و ناامید نباش.

هوش مصنوعی: از فردی با دانش و آگاه بپرس که آیا نظری در مورد اندیشه‌ات درست و صحیح است یا نه؟

هوش مصنوعی: آیا این فکر و تدبیر موفق خواهد بود و به کشتی رستگاری کمک می‌کند؟

هوش مصنوعی: فرزانه قبول کرد که اقبال به من راهنمایی کند و مرا به مسیر درست هدایت کند.

هوش مصنوعی: اگر در اینجا پادشاهی بیفتد، جادویی می‌سازم و آن را از روی سنگ بیرون می‌آورم.

هوش مصنوعی: می‌خواهم برای او گنبدی بسازم و یک طبل را به گردنش بیاویزم.

هوش مصنوعی: کسی که در آنجا آرامش پیدا کند، بر آن طبل زخمی به طور محکم می‌زند.

هوش مصنوعی: کشتی از بندر خارج می‌شود و به عمق دریا می‌رود تا به رویه و روال قبلی خود بازگردد.

هوش مصنوعی: این ترفند برای شاه عجیب به نظر می‌رسد، چرا که فردی دانا چگونه می‌تواند این مسیر را ایجاد کند؟

هوش مصنوعی: او به دانا گفت که هر آنچه گفته است را به طور واضح و پنهان به انجام برساند.

هوش مصنوعی: هر آنچه را که او اراده کرد، بدون چون و چرا به ابزار انجام کارش تبدیل شد.

هوش مصنوعی: در آن بازی دشوار، خداوند به استاد هوش و هوشمندی عطا کرده است و او با تلاش و کوشش بسیار، به موفقیت دست یافته است.

هوش مصنوعی: یک گنبدی از سنگ‌های زبر و ناصاف ساخته شد که با ترفندها و رنگ‌های زیبا، او را استقبال کرد.

هوش مصنوعی: طلسمی از مس بر گردن آویخته شده و بر روی آن طبل کوچکی وجود دارد که صدا می‌دهد.

هوش مصنوعی: از شاه پرسیدم که چرا گنبدی بزرگ درست کردم و چرا چنین نماد و آوازی ساختم.

هوش مصنوعی: کشتی را به جریان آب بسپار و طبل را بزن تا ببینی چقدر سریع پیش می‌رود.

هوش مصنوعی: امیر باهوش و کاردان، دستور داد تا کشتی را به جایی که می‌خواستند، برسانند تا از خطر نجات یابد.

هوش مصنوعی: وقتی کشتی در آن بندر غرق شد، از روی دیوانگی همچون دیوی خشمگین و بی‌رحم شد.

هوش مصنوعی: سلطانی به سمت گنبد آمد و برای نشان دادن قدرت و عظمت خود، طبل را به صدا درآورد و دوالی را در دستش نگه داشت.

هوش مصنوعی: نواخته شدن طبل و صدای آن خبری از سفر و حرکت را به همراه دارد، شبیه به صدای فرشته جبرئیل که خبرهای آسمانی را به زمین می‌آورد.

هوش مصنوعی: کشتی از گرداب تنگ نجات یافت و دیگر فرصتی برای توقف در آن مکان نداشت.

هوش مصنوعی: شاه برای مهر و محبت کار بزرگی را آغاز کرده است و وقتی که مهر و محبت بهاری می‌شود، این کار به خوبی و روشنی می‌درخشد.

هوش مصنوعی: از خوشحالی، فرد فرزانه، هدایای فراوانی از ثروت و دارایی‌اش به دیگران بخشید.

هوش مصنوعی: دبیر در دفتر خود به شکل متفاوتی می‌نویسد، از راهنمایی‌های کسانی که در راهنمایی دیگران تجربه دارند استفاده می‌کند.

هوش مصنوعی: شیرین کامی آن‌چنان است که فراتر از بابل می‌باشد و وقتی سخن دو معنا داشته باشد، فهم آن دشوار است.

هوش مصنوعی: زمانی که از یک دریا فقط یک جریان آب وجود داشته باشد، وجود دو رودخانه از آن دریا نشاندهنده‌ی این است که هیچ مشکلی در بیان شعر و سرود نیست.

هوش مصنوعی: از فردی با دانش پرسیدم که چگونه می‌توان صدای نواخته شده بر طبل را از آن پیدا کرد.

هوش مصنوعی: دانای علم و دانش با توجه به دانسته‌های خود، نگاهی به مسائل می‌اندازد و اطلاعات را به اندازه‌ی آگاهی و اندازه‌گیری‌های خود ارائه می‌دهد.

هوش مصنوعی: وقتی کشتی در یک گوشه کوه سقوط کند، ماهیی پیدا می‌شود که از آن وضع نگران است و به زبان می‌آورد.

هوش مصنوعی: زندگی مانند دایره‌ای است که کشتی در آب آن حرکت می‌کند و این کشتی، با تلاش و شتاب خود را به جلو می‌راند.

هوش مصنوعی: بدان که وقتی کشتی دچار طوفان می‌شود و از هم جدا می‌شود، بلا و سختی‌ها چشمان را در دل خود می‌کشد.

هوش مصنوعی: اگر آن طبل سخت و محکمی که مانند پوست گرگ است، صدای ملایمی را به گوش ماهی برساند.

هوش مصنوعی: ماهی از صدای تیز هراسان می‌شود و به سمت عمق دریا فرار می‌کند.

هوش مصنوعی: آب از گردن و یال او به راه می‌افتد و کشتی به سمت او حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: به کمک این روش، کشتی از تنگنای سختی نجات پیدا می‌کند و هیچ‌کس جز خداوند از این راز آگاه نیست.

هوش مصنوعی: پادشاه به خاطر تأثیر جادویی و جذاب آن بازی، به سمت دریای عمیق حرکت کرد.

هوش مصنوعی: به دلیلی که در کوه دیگر توقف نکرد، به سمت محل قرار ملاقاتش رفت و از بالای سنگ پایین آمد.

هوش مصنوعی: مانند هندی که در شب، از زیر این آسمان آبی، ریسمانی به هفت رود بر می‌بندد.

هوش مصنوعی: بدون اینکه فکر کند یا تاملی داشته باشد، به سراغ سرگرمی و بازی هندی‌ها رفت.

هوش مصنوعی: در این درد و اندوهی که دارم، اگر به کشتی غم ادامه دهم، زخمی می‌زنم که هیچ نشانی از من باقی نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: فردی به کمک و لطف خداوند برآیند که نیازی به هیچ قضاوت و داوری نداشت.

هوش مصنوعی: کسی که دارویی برای بهبود چشم دیگران می‌سازد، خودش به داروی چشم نیازی ندارد.

هوش مصنوعی: بسیاری از تب‌ها با استفاده از قرص کافور درمان می‌شوند، اما وقتی که فرد آن را مصرف نمی‌کند، آن تب به راحتی از بین نمی‌رود و حتی ممکن است شدت بگیرد.

هوش مصنوعی: تسکین دادن درد دیگران باعث می‌شود روح و جان انسان آرامش بیشتری پیدا کند.

هوش مصنوعی: ملوان سریع و چالاک به کشتی نزدیک شد، مانند نهنگی که در حال حرکت است.

هوش مصنوعی: به دلیل بادبان کشیده شدن و فشار ناشی از آن، ستون‌ها مستحکم‌تر و قوی‌تر شدند و این مسئله به خوشحالی و رضایت کام و زبان من انجامید.

هوش مصنوعی: افزار کشتی را بالا ببر و به سمت مسیری برو که قبلاً به آنجا رفتی و حالا بازگشته‌ای.

هوش مصنوعی: کشتی را به آب تیره روانه کردند و به زودی به مقصد مورد نظر رسید.

هوش مصنوعی: مردم از کشتی بیرون آمدند و از خوشحالی آزاد شدند، چون به خشکی رسیدند.

هوش مصنوعی: زمانی که اسکندر از دریا به دشت آمد، به راحتی از موانع و چالش‌ها عبور کرد و به هدفش رسید.

هوش مصنوعی: نگران و ترسیده از غم و درد، بر روی زمین دراز کشید و این احساسات را از دلش بیرون کرد.

هوش مصنوعی: بسیاری از بندگان، به لطف خداوند، با خوبی و نیکی رهایی یافته و یاد و نام آن‌ها گرامی داشته شده است.

هوش مصنوعی: وقتی خاقان از آن وضعیت مطلع شد، با ناز و لبخند به سوی پادشاه حرکت کرد.

هوش مصنوعی: زیبایی و لذت زندگی گاهی آن‌قدر زیاد است که انسان به قدری شگفت‌زده می‌شود که دیگر نمی‌تواند به غنای آن فکر کند و همه چیز در برابر آن لذت به فراموشی سپرده می‌شود.

هوش مصنوعی: پادشاه با محبت و لطفت دل را در آغوش گرفت و با یادآوری سخنان گذشته، دوباره آغاز به سخن گفتن کرد.

هوش مصنوعی: در آن محل پرخطر، به گونه‌ای طلسمی ساخته شد که بتواند جلوی خطرات را بگیرد.

هوش مصنوعی: آن گروهی که از مسیر منحرف شدند، به دام و گرفتاری افتادند و در بند کوه گرفتار شدند.

هوش مصنوعی: و از آنجا بر فراز کوه به تمسخر و فرار پرداختن، و برای اعلام این کار، صدای تجیبی به راه انداختن.

هوش مصنوعی: وقتی خاقان چین این داستان را شنید، خوشحالی کرد و بر مقام و عظمت پادشاه تازه به قدرت رسیده، تحسین و تمجید نمود.

هوش مصنوعی: به خداوندی که بالاترین مقام را دارد و همه حاکمان و بزرگ‌ترها به او وابسته‌اند، دل خان‌ها و سروران را به او سپرد.

هوش مصنوعی: جهان به این دلیل که آمدن در آن اتفاق افتاده، پر از راز و رمز است، زیرا بزرگترین فرمانروای جهان در پی یافتن راه‌حل‌ها و تدبیرها بوده است.

هوش مصنوعی: هر چیزی که به زندگی انسان وارد می‌شود، چه خوب و چه بد، در آن تماسی با حقیقت و معنا وجود دارد.

هوش مصنوعی: تصور یا خیالی که در پس پرده پنهان شده، هیچ‌کس جز خداوندی که درک و عقل حقیقی دارد، قادر به دیدن آن نیست.

هوش مصنوعی: اگر در آنجا به مشکلی برنمی‌خوردی ای پادشاه، از همان لحظه‌ای که برخواستی، این مقدار را پس خواهی گرفت.

هوش مصنوعی: جهان به واسطه وجود تو در حال پیشرفت و شکوفایی است و تو نمادی از پایداری در این جهان هستی.

هوش مصنوعی: وقتی اسکندر مدتی در آرامش به سر برد، به یاد شخصی که از دست رفته بود نیفتاد.

هوش مصنوعی: جهان به سرعت در حال حرکت است و به یادش خطری است که از آن گذشته و به او نزدیک می‌شود.

هوش مصنوعی: شتر به راه افتاد و کوچگاه آغاز شد و سر فرمانده سپاه به مسیر آمد.

هوش مصنوعی: قلاووز، که به معنی پیشخدمت یا نوکر است، به سرعت راهی را که به مقصد نزدیک‌تر می‌شود، در پیش می‌گیرد و از پای باربر محمل (نقل و انتقال) را می‌کشد. در واقع، او به طور جدی و فعال به فراهم کردن شرایط سفر و حرکت به جلو می‌پردازد.

هوش مصنوعی: از رنگ‌های زیبا و پویا که بر روی پرچم‌ها و علم‌ها نقش بسته، همه جا در دشت و صحرا شبیه بهار شده است.

هوش مصنوعی: از تیغ و سپرهای زیبا و تزیین شده، گل و سوسن از دشت سر بر کشیده‌اند.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به تصویر یک پادشاه بزرگ و ناجی اشاره می‌کند که از رزم و نبرد در زمین برمی‌خیزد و به آسمان‌ها عروج می‌کند. او توانسته است با قدرت و شجاعت خود، موانع را از پیش رویش بردارد و به قله‌های بلندی برسد.

هوش مصنوعی: به سوی بیابان، اسب سپاه را راهی کرد و از ثروت و خوراک به آن‌ها عطا نمود.

هوش مصنوعی: در بیابان، جایی که زمین گرم و خشک است و مردم در آن به سختی زندگی می‌کنند، فردی متوجه می‌شود که چگونه شرایط سخت و هوای نامساعد بر روح و روانش تأثیر می‌گذارد و او را به جوش و خروش می‌آورد. این شخص، تغییرات درونی خود را با دیدن این محیط سخت درک می‌کند.

هوش مصنوعی: پس از اینکه در طول ده روز راه بیابان پیموده شد، ساخت و سازی ایجاد شد و آب و مزرعه شکل گرفت.

هوش مصنوعی: چهره‌ای مانند کافور در شهری نمایان شد که گویی این چهره از گل‌های کافور ساخته شده است.

هوش مصنوعی: از خاقان پرسیدند که این شهر متعلق به کیست و در نامه‌ای که به دست دارم، نام این شهر چه نوشته شده است؟

هوش مصنوعی: عالم به ما نشان داد که این شهر، از جهان محدودتر است و نشان‌دهنده وضعیت خاصی است که در اینجا حاکم است.

هوش مصنوعی: به جز طلا و نقره، آن چیزهایی که در خانه هستند، شایسته‌ی توجهی نیستند و تنها در بازار ارزش دارند.

هوش مصنوعی: شخصی بود که در او ویژگی‌های خدایی دیده می‌شود و مردم او را چون پادشاهی بزرگ می‌دانند.

هوش مصنوعی: غریبان از این مکان دوری می‌کنند زیرا در آنجا تاریکی، روشنی‌ها را می‌ترساند.

هوش مصنوعی: زمانی که خورشید از افق سر برآورد، موج‌هایی از دریا به هوش و شگفتی برمی‌خیزند.

هوش مصنوعی: چنان صدای وحشتناک و ترسناکی برمی‌خیزد که دل را به جاهایی می‌برد که خطر هلاکت در آنجا وجود دارد.

هوش مصنوعی: در زیر زمین، جایی تاریک و پنهان وجود دارد که بیست کودک در آنجا زندگی می‌کنند و از آن محل آگاهند.

هوش مصنوعی: افراد با تجربه و بزرگ‌ترها در آن لحظه توجه می‌کنند؛ وگرنه نه دل به کار دارد و نه عقل به فکر.

هوش مصنوعی: دل شاه به خاطر این موضوع نگران و آشفته شد و از دانایان خواست تا برای حل این مشکل تدبیری بیاندیشند.

هوش مصنوعی: آنچنان حکیم و دانا به پادشاه پاسخ داد که گویا فرمانی را برای صبحگاه صادر می‌کند.

هوش مصنوعی: قبل از اینکه افغان‌ها جنگ را آغاز کنند، اولین صدا از لشکرگاه، صدای خروس خواهد بود.

هوش مصنوعی: زنان با نوازندگی طبل و دهل، فضای شاد و زنده‌ای را ایجاد می‌کنند و با نواختن ساز، جشن و سروری را به وجود می‌آورند.

هوش مصنوعی: مرغوب‌ترین حالت این است که در زندگی، همواره تلاش کنیم تا به سمت رشد و بالا رفتن پیش برویم، و در این مسیر، موانع و مشکلات نتوانند ما را متوقف کنند.

هوش مصنوعی: بدان که وقتی از دریا صدایی بلند می‌شود، آنکه شنونده است، نباید تحت تأثیر قرار گیرد و هیجانی در او ایجاد شود.

هوش مصنوعی: فرزانه به پادشاه گفت که این صدای شدید از کجا است که باعث می‌شود مغزها متلاشی شوند.

هوش مصنوعی: چرا این باد چنین صدای بلند و عجیب می‌دهد؟ چه دلیلی دارد که این فریاد و ناله سر می‌دهد؟

هوش مصنوعی: به پادشاه گفت حکیم که من از معلم خود به یاد دارم که هر روز صبح...

هوش مصنوعی: وقتی که آفتاب بر روی آب تابیده می‌شود، به خاطر گرمای آن، سطح آب تغییر می‌کند و به حالت خاصی در می‌آید.

هوش مصنوعی: آوازها از موج‌ها برمی‌خیزند و بر یکدیگر می‌افتند، همان‌طور که کوه‌ها بر هم می‌افتند.

هوش مصنوعی: سختی و تندی به یکباره به وجود می‌آید و در آن لحظه، تندی و شدت یکی می‌شوند.

هوش مصنوعی: فرد دانا افکار و نگرش‌هایش را تغییر داد، زیرا در آن آب، جوهر ناپایدار و تغییرپذیری وجود دارد.

هوش مصنوعی: وقتی خورشید حرارت زیادی به آب می‌دهد، آن را به جوش می‌آورد و مانند جیوه، در حال نوسان و تحرک قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: همان‌طور که بخشی از روز به پایان می‌رسد و شب آغاز می‌شود، بار دیگر چیزی که در ابتدا به اوج رسیده، ممکن است به زمین بیفتد.

هوش مصنوعی: اگر نقره در پایین بیفتد، از بلندی به سمت بالا برمی‌خیزد، همان‌طور که صداهای بلند از امواج به گوش می‌رسند.

هوش مصنوعی: جهان به عنوان نگهبان و رئیس زمان، نیروهایی را به سمت شهر آماده کرده است.

هوش مصنوعی: آسایش و آرامش در زندگی به انسان اجازه می‌دهد تا از یک مرحله عبور کند و مسیر جدیدی را آغاز کند.

هوش مصنوعی: ساکنان بقعه وقتی متوجه شدند که خبر خوبی رسیده، به سوی شهر به خرید کالا رفتند.

هوش مصنوعی: کالا یا چیزی که در آن شهر وجود داشت و خریداری شد، چه خوشمزه و لذت‌بخش باشد و چه تلخ و زهرآلود.

هوش مصنوعی: هر چیز ارزشمندی که از حاصل دسترنج دیگران باشد، مانند پیرایه‌ای است که بر آن افزوده شده و به نوعی سودی برایشان به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: شاه از ارزش و ویژگی‌های خاص خود بی‌توجهی نشان داد و هرکسی را که می‌خواست، چیزی از خود را به او بخشید.

هوش مصنوعی: به طور جداگانه برای سرورشان پول زیادی در درگاهشان قرار دادند.

هوش مصنوعی: وقتی فرمانده آن گروه از روش و شیوه‌ی فرماندهی آن شاه که لشکرش را شکست داده بود، آگاه شد،...

هوش مصنوعی: از سوی خود، به ترتیب خاصی خورشید را به زیر می‌فرستد و در آن زیر، از اندازه بالاتر می‌رود.

هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که علاوه بر ماهی و گوشت گوسفند، خوراکی‌های دیگری نیز وجود دارند که می‌توان از آن‌ها استفاده کرد. به عبارتی، تنوع در غذا و خوراکی‌ها مهم است و می‌توان از انواع مختلف تغذیه کرد.

هوش مصنوعی: او با دلایل و عذرهای فراوان به خدمت آمد و گفت که از سمت ما هیچ مانعی برای رسیدن به تو نیست.

هوش مصنوعی: اهالی بیابان جز گرما و حرارت چیزی ندارند که مورد توجه و لذت قرار دهد.

هوش مصنوعی: او به پادشاه گزارش داد که آیین و باورهای خود را با او در میان بگذارد و از علم و ایمانش با او سخن بگوید.

هوش مصنوعی: از مقام و رحمت خداوند آموخت و به او اقرار و سپاس گزاری کرد، زیرا که در این مسیر، از گمراهی به شناخت و شناخت الهی رسید.

هوش مصنوعی: شاه نیک سرشت با خدمتی شایسته و هدایایی ارزنده به کسانی که به درگاهش رفته بودند، احترام و توجه خود را نشان داد.

هوش مصنوعی: شب مانند سیفوری به رنگ قرمز به زمین افتاد و ناگهان از این بام، تشت به زمین افتاد.

هوش مصنوعی: پادشاه به همراه رقبایش از خستگی و رنج راه، به خواب رفت تا صبح فرا برسد.

هوش مصنوعی: وقتی صبحی همچون ریحان از دنیا سر برمی‌دارد، صدای فریاد دریا را می‌شنوم.

هوش مصنوعی: آیا صدای تشت قدیمی که در صبح زود افتاده بود، به گوش تو نرسیده است؟

هوش مصنوعی: شاه از صدای هولناکی که شنید، ترسید و چون طبل جنگ به تلاطم درآمد، همانند رزمنده‌ای که در میدان نبرد به شجاعت و قدرت می‌جنگد.

هوش مصنوعی: فرمان داد که لشگر به هم بریزد و به یکباره حمله کردند و ضربه زدند.

هوش مصنوعی: صدا و نواهای طبل و زنگ جرس از صدای خروس به گوش می‌رسد و بر هیاهو می‌افزاید.

هوش مصنوعی: وقتی که صدای طبل به گوش رسید، دیگران آن را با صداهای باد اشتباه گرفتند.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به این دارد که صبحگاهان، زمانی که روز نو آغاز می‌شود، ناآرامی و آشفتگی در دنیا وجود دارد. به نوعی می‌توان گفت که با طلوع روز، مشکلات و چالش‌ها نیز خود را نشان می‌دهند.

هوش مصنوعی: صدای طبل تیز در همه جا طوری پیچید که مردم شهر به هیجان و بلوا درآمدند، مانند روز قیامت.

هوش مصنوعی: سر و صدای بلندی به راه افتاد، انگار که صدای طبل به صدا در آمده و همه به سمت آن آمده‌اند، مثل طبل دجال که هم جوانان و هم پیران را به خود جذب می‌کند.

هوش مصنوعی: صدای ساز آن‌ها چنان دلنشین و شگفت‌انگیز بود که بر صدای سخنانشان تسلط داشت.

هوش مصنوعی: وقتی که نصف روز فرا رسید و روز روشن شد، روح پادشاه نیمروز از آنجا حرکت کرد.

هوش مصنوعی: همه مردان و زنان در زمین، به احترام شاه سجده کردند و برای برآورده کردن خواسته‌های خود به سمت او حرکت کردند.

هوش مصنوعی: از این طبل‌های زشت و ناپسند چه صدایی برمی‌خیزد که تنها صدای تو باقی بماند؟

هوش مصنوعی: وقتی ساز او به صدای بلند در می‌آید، مانند صدای دریا طنین‌انداز می‌شود.

هوش مصنوعی: پادشاه در زمان مناسب، با کمال احترام و با توجه، به آن‌ها هدایایی ارزشمند عطا کرد.

هوش مصنوعی: در آن شهر، از آن روز به بعد، این رسم رایج شد که در صبح‌ها صدای دهل به راه می‌افتد.

هوش مصنوعی: پادشاه به رسم و آیینی که داشت، هر صبح با صدای دهل و نواهای شاداب به استقبال روز جدید می‌رفت.

هوش مصنوعی: از زمین به خاطر فراوانی و کمی، ماهی به آبادانی سرزمین چین رسید.

هوش مصنوعی: آسمان دوباره به فضای خود نزدیک شد و بار دیگر به محضر لشگریانش راه پیدا کرد.

هوش مصنوعی: ماه، برای مدتی از خستگی‌هایش راحت شده و به آرامی لذت می‌برد.