هوش مصنوعی: نظامی می‌گوید که هیچ کس نباید در این در را با کلیدش تکان دهد، زیرا هیچ‌کس از قبل تعیین‌شده را که بر این در نوشته شده است، نمی‌تواند ببیند.

هوش مصنوعی: خداوند بزرگ، خالق هر چیزی است و هر آنچه که وجود دارد، چه در سطح بالا و چه در سطح پایین، از اوست.

هوش مصنوعی: خداوند، نخستین آگاهی و دانش را آشکار ساخت و با نور خود، بصیرت و دانایی انسان‌ها را روشن کرد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که هر آنچه که از قدرت خالق بر کاغذ زندگی نوشته شده، هیچ چیز از چشم خرد پنهان نیست و همه چیز آشکار و واضح است.

هوش مصنوعی: آیا نمی‌دانی که نقش اولی که از ابتدا ترسیم شده است، چشمان خرد را از دیدن آن پرده بسته است؟

هوش مصنوعی: وقتی که طرح اولیه به شکلی مشخص و زیبا طراحی شد، دوباره با دقت و خردمندانه آن را از نو بررسی کرد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که به‌طور پنهان وجود دارد و به دنبال آن هستیم، با استفاده از عقل و دانش، آشکار می‌شود و به ما راه‌حل یا راهی برای دسترسی به آن داده می‌شود.

هوش مصنوعی: جز اولین محاسبه‌ای که به‌طور مبهم بود و از آنجا خرد و عقل دور شده بود.

هوش مصنوعی: اگر در جایی چیزی پنهان نباشد و از خرد و دانایی خود بپرسی، او تو را به راه درست هدایت می‌کند.

هوش مصنوعی: به خاطر داشته باش که از کسی که به عقل و خرد خود راه را بسته، چیزی نپرس و صحبت نکن.

هوش مصنوعی: یک ذهن آگاه می‌تواند به هدفی برسد که به فاصله و مراحل آن توجه کرده باشد و مسیر را به‌خوبی بشناسد.

هوش مصنوعی: راه‌های ناشناخته و غیرقابل پیش‌بینی بسیار دورتر شده‌اند به‌اندازه‌ای که هیچ‌کس نمی‌تواند به راحتی به آن‌ها فکر کند.

هوش مصنوعی: خردمند کسی است که از چیزهایی که دیده نمی‌شوند، چشم می‌پوشد و خود را از آنها دور می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی هنر به خالقش مسیر را نشان داد، دیگر نمیتوان به این پرده نت جدیدی افزود.

هوش مصنوعی: به دقت توجه کن که چگونه با یک وسیله ناقص می‌توان از مسیر باریک عبور کرد.

هوش مصنوعی: به راستی آن ندا دهنده‌ای به نام خضر وجود دارد که در زندگی درخشان و پربار تاثیر دارد و در مشکلات و دشواری‌ها راهنمایی می‌کند.

هوش مصنوعی: سلامی به من فرستاد و بعد از آن به کاخ من آمد و از بالای گنبد پایین آمد.

هوش مصنوعی: بیدارم کرد و با صدای ملایم و دلنشینش با من سخن گفت.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که از بیان رازها و صحبت‌های خصوصی خود نزد افرادی که قادر به درک و پاسخ‌گویی نیستند، خودداری کن.

هوش مصنوعی: تو مانند خار به ریشه این سرو لطیف آسیب می‌زنی، پس فیلسوفان چه نگاهی به این سخن دارند؟

هوش مصنوعی: چرا باید صحبت‌های زیبا و دلنشین را محدود کرد؟ وقتی که این اندیشه‌ها فقط بر پایه تفکرات کهنه و فرسوده بنا شده‌اند.

هوش مصنوعی: به میهمانی دیگران نرو و از سفره‌‍شان غذا نخور، بلکه خودت سفره‌ای پهن کن و به میهمانان خود نان بده.

هوش مصنوعی: بله، مردم از دور به‌نظر بی‌وفا و نامرد به نظر می‌رسند و نه در جمع‌هایی که صحبت از فتنه و آشوب می‌شود، بلکه در چرخه‌ای که به مشکلات گسترده‌تری منجر می‌شود.

هوش مصنوعی: تو خاک نیستی، اما مانند زمین، خاک را دوست داری. تو خاک انسان نیستی، بلکه خاکی ارزشمند و نیکو به شمار می‌آیی.

هوش مصنوعی: این زمین به جایی تبدیل شده که در آن هم کسی مهره‌ها را می‌دزدد و هم کسی با آن‌ها بازی می‌کند.

هوش مصنوعی: یک مهره را در دست پنهان می‌کند، دوباره آن را از دهانش بیرون می‌آورد.

هوش مصنوعی: این جمله به معنی این است که برای دستیابی به چیزی با ارزش و زیبا، باید از مراحل سخت و دشواری عبور کرد. در اینجا، اشاره به فرآیند تولید رنگ زرد (زرنیخ) و رنگ نیل و لاجورد به عنوان نمادهای تلاش و کوشش برای رسیدن به زیبایی و ارزش دارد.

هوش مصنوعی: در فصل پاییز، عود خشک می‌سوزد و بوی خوشی از آن برخاسته و در بهار، خوشبویی به مشام می‌رسد.

هوش مصنوعی: تن انسان را وقتی که بخواهند بفشارند، نمی‌دانم چگونه دوباره به حالت اول خود برمی‌گردد.

هوش مصنوعی: بدن ما که در خاک قرار دارد، به خاطر عدم وجود در واقع پراکنده است و نه به خاطر عدم وجود واقعی.

هوش مصنوعی: شخصی که از هم پراکنده شده، به محض اینکه به هم بپیوندند، می‌تواند در کنار هم بودن، لذت بخش و خوشایند باشد.

هوش مصنوعی: هر چه در زمین وجود دارد، مانند ریزه‌ریزهایی است که در جویبار جمع می‌شوند، به‌ویژه خاکی که در دامن طبیعت پراکنده است.

هوش مصنوعی: وقتی که طلا را به صورت پراکنده درآوریم، برای به دست آوردن نتیجه مطلوب باید به روشی دیگر و با استفاده از جوهری متفاوت مانند جیوه، آن را به شکل مناسب درآوریم.

هوش مصنوعی: اگر اجزای جسم ما که در آن روح قرار دارد دوباره جمع شوند، می‌توانیم دوباره به زندگی بازگردیم.