راصدان فلک و منجمین تشخیص دادند که آن فرزند زیبا‌چهر (یعنی بهرام)

(بهتر است‌) که از عجم به سوی سرزمین عرب برود و در آنجا پرورش یابد (و از خطر در امان بماند‌)

آن سرزمین او را اقبال و دولت بدهد اگرچه در مثَل گفته‌اند که شاهان‌، سرزمین‌ها را خوش‌اقبال می‌کنند.

نعمان ابن امرؤالقیس بن عمرو اللخمی معروف به نعمان السائح‌، حاکم حیره بوده است. وی از طرف شهریار ایران به پادشاهی حیره رسید. نُعمان در لغت به معنی خون و سرخ نیز هست.

وقتی چهار سال از این ‌(که گفته شد‌) گذشت‌ و آن گور عیار‌، شیر بیشه گشت. (گور عیار یعنی گوری که زیاد آمد و شد کند در اینجا کنایه است از کودک بسیار دونده و پُر‌تحرک و شیر عرین یعنی شیر بیشه‌)

شاه نعمان به فرزندش ‌(منذر‌) گفت که ای پسر‌، در این اندیشه هستم ‌(یا نگران هستم‌)