هوش مصنوعی: آنچه هم تازگی دارد و هم قدیمی است، در واقع واژه‌ ها و کلام هستند و در هر کلامی، خود کلام نیز وجود دارد.

هوش مصنوعی: از آفرینش هیچ مادری فرزندی بهتر از کلام به دنیا نیاورده است.

هوش مصنوعی: سخنرانان و هنرمندان کلامی به آب و زندگی نخواهند رفت، اگر تو حرف نزنی و بگذاری آن‌ها در دل‌ها و ذهن‌ها زنده بمانند.

هوش مصنوعی: هر کسی را که بخواهی، نامش را ببر، او مانند ماهی از آب بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: سخنی که مانند روح خالص و بی‌نقص است، نگهدارنده گنجینه‌های پنهان و اسرارآمیز می‌باشد.

هوش مصنوعی: داستان ناگفته‌ای در دل او وجود دارد و نامه‌ای که هیچ‌گاه نوشته نشده را او می‌تواند بخواند.

هوش مصنوعی: به هر چیزی که خداوند خلق کرده نگاه کن تا ببینی از آن جز کلمات و حرفی باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: حرفی که از انسان باقی می‌ماند، نشانه و یادگاری ارزشمند است، و هر چیز دیگری فقط مثل باد زودگذر و بی‌ارزش است.

هوش مصنوعی: سعی و تلاش کن تا از گیاهان و minerals به مقام عقل و انسانیت برسی.

هوش مصنوعی: بدان که در وجود چه چیزی وجود دارد که می‌تواند برای همیشه زندگی کند.

هوش مصنوعی: هر کسی که خود را همان‌طور که هست بشناسد، تا همیشه به زندگی افتخار خواهد کرد.

هوش مصنوعی: کسی که به ظواهر و نقش‌های ناپایدار دنیا دل ببندد و آن‌ها را بخواند و به آن‌ها اهمیت دهد، در واقع به فنا خواهد رفت. اما کسی که از این نقش‌ها عبور کند و به عمق و حقیقت بپردازد، همواره و برای همیشه باقی خواهد ماند.

هوش مصنوعی: زمانی که تو به درستی خودت را شناختی، اگرچه ممکن است از نقطه ابتدایی خود عبور کنی، اما نباید از آن به سادگی بگذری.

هوش مصنوعی: کسانی که از وجود واقعی بی‌خبرند، به اینجا می‌آیند و به آن سوی دیگر می‌روند.

روزن‌، روزنه و دریچه هم به معنی پنجره بکار می‌رفته‌اند و هم هواکش و نورگیری که در سقف ایجاد می‌کرده‌اند. 

هوش مصنوعی: هر کسی از درون خود راضی و خوشنود است، اما هیچ‌کس به ساختمان و توسعه وجود خود اهمیت نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: هر شخصی بهانه‌ای برای توجیه کارهای خود دارد و کسی نمی‌تواند بگوید که مشکل من ناشی از نقص یا بدی خودم است.

هوش مصنوعی: افرادی که به کارهای بیهوده و سطحی مشغولند، به عمق و حقیقت زندگی دست نمی‌یابند.

هوش مصنوعی: اگر کسی ابزار و وسایل کافی داشته باشد، می‌تواند به درستی و واضحی ببیند؛ اما اگر این ابزار کم و ناکافی باشد، نتیجه نیز ضعیف و نادرست خواهد بود.

هوش مصنوعی: مرد توانمند و با فهم باید مراقب باشد، زیرا ممکن است افرادی خطرناک در مسیر باشند.

هوش مصنوعی: آقای چین، که با دقت و زیبایی کار می‌کند، می‌تواند مشک را از گل خوشبو استخراج کند و آن را به بهترین شکل آماده کند.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای به نام هدهد با سرعت و شتاب از زیر پر عقاب عبور می‌کند و به سمت جلو می‌رود.

هوش مصنوعی: افراد معروف و مشهور هم از خطرات در امان نیستند؛ کار کسانی که در این دنیا بی‌خطر هستند، واقعاً بی‌خطر نیست.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای هوشیار برای پیدا کردن غذا به زمین می‌افتد و به دام می‌افتد.

هوش مصنوعی: هر جایی که نشانه‌های شکم‌خواری و حرص باشد، آن مکان دچار مشکلات و نابسامانی‌های ناشی از همان حرص و شکم‌خواری می‌شود.

هوش مصنوعی: به رغم تمام نقصان‌ها و نقصان‌هایی که وجود دارد، در نهایت چیزی از این انبار کم نخواهد شد.

هوش مصنوعی: هرچه از او بگیری، در نهایت یک‌به‌یک دوباره به او برمی‌گردانی.

هوش مصنوعی: به مانند تاج طلا، باید برای تو اشک بیشتری از شادی بریزم.

هوش مصنوعی: آن خوشحالی که به لعل و دُر می‌ماند، اکنون کم شده و به جای آن، گریه بسیار است.

هوش مصنوعی: هر فردی در وجود خود یک حامی و دوستی دارد که به او عشق و محبت می‌ورزد.

تنها یار و یاور واقعی تو در زندگی، خِرد است اگر خرد داری همه‌چیز داری

هوش مصنوعی: هر کسی که عقل درست ندارد، نمی‌تواند درست قضاوت کند. انسان با ظاهری زیبا و شمایلی انسانی به دنیا می‌آید، اما درون او ممکن است خصلت‌هایی شبیه به دیو وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که انسان‌ها به عنوان موجوداتی زیرک و هوشمند شناخته می‌شوند. به ویژه در مقایسه با دیگر موجودات، زیرکی و هوش انسان‌ها قابل توجه است و این ویژگی آنها را متمایز می‌کند.

هوش مصنوعی: در آغاز همه چیز همانطور که می‌بایست بود، تلاش امروز ما فایده‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: تلاش کن زیرا که کار کردن بهتر از بی‌تحرکی است و باعث می‌شود که به سرنوشت بهتری دست یابی، در حالی که تنبلی تو را به عذاب خواهد کشید.

هوش مصنوعی: هر کسی که مشغول کارهای خود باشد، اگر با تو خوب رفتار نکند، به احتمال زیاد بد هم نخواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر با بدن خودت بد رفتار کنی، باید بدان که در حق دیگران هم بد اندیشی می‌کنی.

هوش مصنوعی: وقتی اراده و توانایی انسان خوب و مثبت باشد، او می‌تواند کارهای نیکو و زیبایی انجام دهد.

هوش مصنوعی: به گونه‌ای زندگی کن که اگر روزی به مشکلی برخوردی، نتوانی از مشکلات و انتقادات دیگران ناراحت شوی.

هوش مصنوعی: این شخص نمی‌گوید که مشکلاتش به پایان رسیده و او نمی‌خندد که فرجام بدی در انتظارش است.

‌(آن‌چنان با مردمان بزی‌) که اگرچه کسی کمک و یاری‌ات نکند لااقل کسی به تو صدمه نرساند.

هوش مصنوعی: کسی که از عشق و محبت تو در یادش باشد، بهتر از کسی است که به خاطر غم تو شاد است.

هوش مصنوعی: نان را قبل از ناشتا نخور، اگر خوردی، همه را بر سر سفره بنشان.

هوش مصنوعی: اگر با فرد فقیر و بی‌پولی روبرو هستی، به او بیش از اندازه نپرس و او را آزرده نکن؛ زیرا ممکن است مانند اژدهایی خشمگین به جانِ مال و دارایی‌ات بیفتد.

هوش مصنوعی: اگر بادی بهاری بوزد، بهتر است که در برابر آن چراغی روشن نکنید.

هوش مصنوعی: انسان به خاطر نیازهایش به دنیا آمده و در جستجوی هوشیاری و زیرکی است.

هوش مصنوعی: سگ به کسی برتری دارد که مانند الاغ به علف نگاه کند.

سعی کن برای مردم سودمند باشی و با زیبایی اخلاق نیکویت‌، جهان و زندگی را آراسته کنی.

هوش مصنوعی: بهتر است که از شخصیت و رفتار خوبی برخوردار باشی، زیرا این ویژگی‌های نیکو باعث می‌شود که در دنیا اثر مثبتی بگذاری و دیگران از وجود تو احساس خوبی داشته باشند.

هوش مصنوعی: آیا نشنیدی که آن عارف چه گفت؟ گفته است که هرکسی که خوش بخوابد، خواب‌های خوشی می‌بیند.

هوش مصنوعی: هر کس که به طبع بد دچار باشد، هنگام مرگ نیز با همان طبع بد فوت می‌کند.

هوش مصنوعی: کسی که با خوش‌خلقی و زیبایی متولد شده، باید با همین صفات زیبا و دلنشین هم از دنیا برود.

هوش مصنوعی: سخت‌گیر نباش، زیرا مثل خاک سنگین، بسیاری از افراد فقط برای تأمین معیشت خود زحمت می‌کشند.

هوش مصنوعی: پاک کردن خاک چه اهمیتی دارد؟ کسی که خاک را حمل می‌کند، خود نیز از خاک است.

هوش مصنوعی: اگر کسی از تو بپرسد که دانش خالص و واقعی از چه منبعی نشات می‌گیرد، تو پاسخ ده که این دانش از انسان برمی‌خیزد و انسان خود از خاک ساخته شده است.

هوش مصنوعی: بگو که عطر گل از خود گل ناشی می‌شود و گل نیز از خار به وجود می‌آید. در اینجا، وابستگی و ارتباط بین چیزها نشان داده شده است.

هوش مصنوعی: برای زندگی خود تلاش کن و فریبکاری نکن تا به دردسر نیفتی و در تله مشکلات نیفتی.

هوش مصنوعی: دوستی از اژدها نمی‌توان انتظار داشت، چون اژدها نمی‌تواند انسان‌ها را جز به طور درست و واقعی بخورد. این نشان می‌دهد که از موجودی خطرناک و بی‌رحم نمی‌توان به دوستی و محبت امیدوار بود.

هوش مصنوعی: اگر سگی خود را به لباسی زیبا بپوشاند، دل سگ دیگر او را فراموش نمی‌کند و همچنان در نظرش همان سگ باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: دوستانی که به ظاهر دوستی می‌کنند و در باطن نفاق دارند، باعث می‌شوند که دشمنان نیز در کنار هم جمع شوند و به اتحاد برسند.

هوش مصنوعی: وقتی مگس بر روی رنگ سفید می‌نشیند، رنگش برعکس می‌شود و به همین دلیل هر دو به نوعی تغییر رنگ می‌دهند.

هوش مصنوعی: از این راهزنان دوری کن و زنجیرهای خود را پاره کن.

هوش مصنوعی: در این زمانه که اهل دین و دیانت به جایگاه والایی دست نیافته‌اند، افراد فاسد و نکبت‌بار مانند یوسف‌های نیکو در کنار زاهدانی که در واقع دچار بی‌خودی و غفلت هستند، دیده می‌شوند.

هوش مصنوعی: انسان نمی‌تواند جان خود را در امان نگه دارد مگر با دو چیز: یکی دوری از بدی و دیگری دوری از بدپسندی.

هوش مصنوعی: خدا را شکر که بندگان او اینگونه زنجیر و محدودیت بر خود نمی‌گذارند.

(معنی از دوبیت قبل) در این زمانه‌، بدی و زشت‌پسندی رایج شده و خریدار دارد و راهی جز آن نمانده اما بندگان حق هرگز اسیر این بدی‌ها نشوند و این زنجیرها و بندها را بر پای ننهند. و از آنان دور است که آتش دوزخ  را بیفروزند و نفت و طلق مهیا کنند. (نفط و طَلق ابزار آتش‌افروختن است. طلق یعنی پنبهٔ کوهی‌)

هوش مصنوعی: برخیز و تلاش کن تا بتوانیم فتنه را تحت کنترل خود درآوریم و شرایطی را فراهم کنیم که در آن اطاعت و پیروی از دستورات برقرار شود.

هوش مصنوعی: این بیت به ما می‌گوید که برای دستیابی به ثروت و نعمت، آیا واقعا به مقدار زیادی از آن نیاز داریم؟ آیا باید هفت در و قفل بزنیم تا از آن محافظت کنیم؟ به نوعی می‌خواهد نشان دهد که داشتن چیزهای زیاد و گران‌بهاء همیشه ضروری نیست و گاهی اوقات کمتر بودن می‌تواند کافی باشد.

گل لاله را ببین که به خاطر داشتن یکی‌دو سکه ناچیز که با خون دل به دست آمده، باد غارت و (پرپرش) کرد (قلبِ خون‌آلود یعنی شکل‌های سیاه‌رنگ داخل گل لاله که نظامی در اینجا آنرا به سکه‌های سیاه و تقلبی تشبیه کرده)

چون گیاه درمنه هیچ پول و سکه‌ای ندارد باد با او هیچ کاری ندارد

هوش مصنوعی: مانند یک ابر سفید نباش که بر فراز گنجی قرار گرفته‌ای، بلکه مانند خورشید باش که بر گنجی ایستاده و آن را روشن می‌کند.

هوش مصنوعی: به دلیل محبت و احساس تو، حتی خاکی که از باران سیراب می‌شود، به طلا تبدیل خواهد شد.

هوش مصنوعی: کیسه‌ای پر از طلا را زیر نور خورشید بگذار و سنگ را به لعل نمایان تبدیل کن.

به‌دست‌ یعنی در عمل‌، عملا

هوش مصنوعی: دو کلمه "زر" به معنای طلا، در واقع هیچ رابطه‌ای با هم ندارند. پس چرا عده‌ای به طور بی‌اساس درباره آن‌ها حرف می‌زنند و ادعاهایی می‌کنند؟

پول‌پرست مباش تا پریشان نشوی (مثل زمین که زرآکنده و انبار طلاست دلت را از دوستی زر پُر نکن تا همانند پول و زر که در همه‌جا پراکنده شده، پراکنده و پریشان نشوی)

هر نگار و پیکری که از طلا باشد (رنگ لاجوردی‌ مناسبش می‌شود) و لباسش را با لاجوردی ‌نقاشی می‌کنند (همچنین لاجوردی‌پوشی کنایه است از لباس غم و اندوه. بیت یعنی زر و ثروت برای اشخاص غم با خود می‌آورد)

هر کسی که گِردِ زر گردد هزار رنج و دشمن پیدا می‌کند (ترازوی کوچکِ سنجش زر و جواهر را چون کمیاب است به هزار در و دکان و خانه می‌برند یا به وام می‌گیرند و بر آن سنگ می‌گذارند)

هوش مصنوعی: به خاطر داشته باش که هر جا صدای حلال و حرامی به گوشت رسید، باید آن را با دقت و توجه بشنوی و درک کنی.

هوش مصنوعی: یک فرد بی‌پروا و بی‌توجه به عواقب، شخص زنده‌ای را مورد تعرض قرار داده و به او صدمه می‌زند، در حالی که شخص مرده‌ای نیز در این وضعیت قرار دارد.

هوش مصنوعی: خوردن طلا و نقره، اگر خوشی و شادی به همراه داشته باشد، خوب است؛ اما اگر باعث غم و نگرانی شود، بد است.

هوش مصنوعی: کسی که به خاطر عشق و علاقه به طلا و ثروت، خود را در زحمت و خطر می اندازد، در واقع به دنبال نقره و سکه نیست.

هوش مصنوعی: آدمی احمق را ببین که به خاطر یک سنگ، دوستانش را با هم درگیر می‌کند.

هوش مصنوعی: بهتر است که از گنجینه‌ای دل ببری که از آن رنج و نگرانی را دور کنی.

هوش مصنوعی: تشنگی زمانی برطرف می‌شود که انسان بتواند به آب برسد. وقتی کسی در آب چاه بیفتد، احساس شادابی و سرزندگی می‌کند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از دست برود و تو آن را ترک کنی، چه مقدار از آن را نگه می‌داری و چه مقدار را رها می‌کنی؟

هوش مصنوعی: دنیا به مکانی شبیه به خانه‌ای خراب و وحشتناک تبدیل شده است، پس هر چه سریع‌تر اقدام کن تا مانند یک دیو به این وضع دچار نشوی.

هوش مصنوعی: اگر خانه‌ای که دیو در آن ساکن است، وجود داشته باشد، حتی اگر با شکوه و بزرگی مانند کاخ خسرو باشد، باز هم آن خانه دیو خواهد بود.

هوش مصنوعی: چند سال باید در این دنیا زحمت بکشیم؟ آیا بهتر نیست که ثروت را در دل زمین پنهان کنیم؟

هوش مصنوعی: اگر سه کارگر برای کارهای سنگین داری، چهار کارگر هم برای کارهای خانه‌ات نیاز داری.

هوش مصنوعی: خاک و بادهایی که با تو متفاوت هستند، خاک و بادی هستند که الف ندارند.

هوش مصنوعی: خار که از نخل دور افتاد، دیگر به چه چیز می‌توانند تاجش را بر روی آن قرار دهند؟

هوش مصنوعی: بله، کسی که در محیط پر سر و صدا و شلوغی زندگی می‌کند، تجربیات و احساساتش به مراتب بیشتر از کسی است که در آرامش و سکوت به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: بهتر است دندان خود را از خوردن پر متمایز کنی تا به جایگاهی با ارزش دست یابی، مانند دانه‌ای که در خزانه‌ای گرانبها قرار دارد.

هزار دندان کنایه است از حریص بودن

هوش مصنوعی: برای رسیدن به خوشبختی و آرامش زندگی، آدم باید در طول مسیر سختی‌ها و مشکلات زیادی را تحمل کند.

هوش مصنوعی: در این کارگاه قصابی، اگر کسی نداشته باشد که به او چیزی بدهند، نمی‌تواند حتی لقمه‌ای پیدا کند.

هوش مصنوعی: صدها دل شکسته و دردمند به هر سو پراکنده‌اند تا اینکه خبری از یک پیوند یا وصال به گوش برسد.

هوش مصنوعی: صد هزار سر را خرد کردند تا اینکه یکی از زیر بار گردن به در آمد.

هوش مصنوعی: یکی بر روی گنج بزرگ و ارزشمند ایستاده است، در حالی که دیگری برای به دست آوردن چیزی بسیار ناچیز و بی‌ارزش زحمت می‌کشد.

هوش مصنوعی: هیچ کار نیکویی مانند برآورده شدن آرزوهای آدمی نیست، ولی ناامیدی و بی‌امیدی از برآورده شدن آرزوها، سخت‌تر از داشتن آرزوهای بسیار است.

هوش مصنوعی: هر آرزویی که با تاخیر به دست می‌آید، خبر خوبی است برای کسی که عمرش دراز است.

هوش مصنوعی: بهتر است که در زندگی، هدف‌های خود را به دست آوریم تا از تمام تلاش‌ها و عمرمان نتیجه‌ای مطلوب بگیریم. حتی اگر این دستاوردها دیرتر حاصل شوند، ارزشمندتر و پرمعنا خواهند بود.

هوش مصنوعی: گلی که دیر به بار آمده و عمر کمی دارد، به آرامی و بی سر و صدا در حال رشد است.

هوش مصنوعی: چند بار می‌خواهی مانند شمع در محفل نورافشانی کنی؟ چرا خودت را سوخته و فدای نمایی؟

هوش مصنوعی: پای خود را از این حالت درآور و از این ظرف سفالی بیرون بیاور.

هوش مصنوعی: از این شاخِ هفت‌بیخ به سمت بالا بزن و از این سمِ نعلِ چارمیخ دوری کن.

هوش مصنوعی: بر روی چاه‌هایی که با بوریا پوشیده شده است، بر سر مردگان قرار نگیر و از آنها عبور نکن؛ زیرا همچون سنگی بی‌حرکت و خالی می‌مانند.

هوش مصنوعی: چون زنده‌ای، با تمام نیروی خود زندگی کن، زیرا لذت روحی و شادی ناشی از آن بهتر از هر نوع قدرت بدنی است.

هوش مصنوعی: اگر دانش‌آموزی هستی که همچون شاگردان در مسیر حقیقت حرکت می‌کنی، پس به جایی برو که تو را به عنوان یک استاد یا بزرگ‌شناخته‌شده بپذیرند.

هوش مصنوعی: به دنبال نتیجه نباش و در توکل به خدا اطمینان کامل داشته باش.

هوش مصنوعی: من که به‌راحتی می‌توانم مشکلات بسیاری را حل کنم، مانند دهخدا که در دیاری بزرگ زندگی می‌کند و قادر است آن‌ها را به‌خوبی بیان کند.

هوش مصنوعی: اگر کسی مهمان شود، چه کسی است که سفره‌ای برای او بگسترد؟

هوش مصنوعی: عقل می‌داند که من چه می‌گویم و از این اشاره مشخص است که چه چیزی را در جستجوی آن هستم.

هوش مصنوعی: از وجود نداشتن چیزی نگران نیستم، ولی از کسی که وجود دارد و آسیب می‌زند، شکایتدارم.

سپیدی‌ام (پاکی‌ام) را در این بازار (غلامان) سیاه و حبش (یا سیاه‌کاران) نمی‌خرند و ارزشی برای آن قائل نیستند‌، در نتیجه کسی که غلام ترک نخرد از آش‌دوغ خوشمزه محروم می‌شود.

هوش مصنوعی: تا زمانی که در این دنیای طبیعی زندگی می‌کردم، مانند میوه‌ای نارس و خام بودم.

هوش مصنوعی: زندگی من در محدودیت‌ها می‌گذرد و در این شرایط، هر روز مانند تکرار یک افسانه یا داستان می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی به کمال و سروری دست یابم، از لذت‌های زندگی بهره‌مند می‌شوم، حتی اگر با چالش‌هایی نیز همراه باشد.

هوش مصنوعی: شراب تنها به اندازه یک جرعه ارزش دارد و ارزش انگور بیشتر از این نیست.

هوش مصنوعی: من در مسیری حرکت می‌کنم که ناچاراً مقصدی که در پیش دارم، آرام و بی‌حرکت به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: وقتی آب وارد خواب می‌شود، به شکل چشمه‌ای از طلا در می‌آید، نه تنها یک چشمهٔ معمولی.

هوش مصنوعی: آب نمی‌تواند خواب باشد و اگر یخ وجود داشته باشد، نشان می‌دهد که هیچ‌کس تسلیم نشده است.

هوش مصنوعی: پارسی‌زبانان از قدیم از ارزش و موقعیت فلزات گرانبها آگاه بوده‌اند. در اینجا بیان می‌شود که نقره (سیم) هیچگاه به اندازه طلا (زر) باارزش نیست و همچنین فاصله‌ای که بین خورشید و ماه وجود دارد، نشان‌دهنده تفاوت‌های بزرگ در ارزش و جایگاه است. به نوعی به تفاوت‌های معنوی و ارزشی اشاره می‌شود که ممکن است در زندگی وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: سیم به عنوان یک فلز با ارزش و خاص شناخته می‌شود، به ویژه زمانی که ویژگی‌های آن برعکس حالت معمولی خود باشد.

هوش مصنوعی: آه، آهن من که با لایه‌ای از طلا زینت شده است، حالا در کلام خود نقره‌ای ظاهر شده است.

هوش مصنوعی: مرد آهن‌فروش به‌گونه‌ای خود را می‌آراید که مانند کسی به نظر بیاید که زرو美‌نهاد است، تا بتواند آهن خود را به قیمتی بالاتر بفروشد.

هوش مصنوعی: آه بر زرگری که وقتی می‌خواهد زر خود را وزن کند، متوجه می‌شود که طلاهایش از نقره کمتر است.

هوش مصنوعی: در این جهان، کارهای من بسیار سنگین و دشوار است، زیرا موفقیت و ثروت به خاطر هنر و مهارت من نیست، بلکه به شانس و بخت من وابسته است.

هوش مصنوعی: آن بیننده و آگاه که توانایی شناخت ارزش واقعی چیزها را دارد، به چیزهای بی‌ارزش و ناچیز اهمیتی نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: کسی که پنبه را از کتان تشخیص نمی‌دهد، نمی‌تواند بین آسمان و ریسمان نیز تفاوت قائل شود.

هوش مصنوعی: انبار پر از کتان و نی شد و زر و خز به میزان زیادی در صندوق جمع‌آوری شد.

هوش مصنوعی: وقتی که کار الماس و نقره این‌گونه است، از بی‌خیالی و آرامش چه چیزی می‌توان به دست آورد؟

هوش مصنوعی: چند درد و رنج از این ویرانه تحمل کنیم تا بتوانیم نوری را در دلیلی کوچک پیدا کنیم.

هوش مصنوعی: آواز هر کسی از گوشه‌ای شنیده می‌شود، و روزی نوبت به صدای ما نیز خواهد رسید.

هوش مصنوعی: چون من این داستان را برای چند نفر نقل کردم، آن‌ها هم در نهایت به خواب رفتند.

هوش مصنوعی: باید به کارهایم رسیدگی کنم، وگرنه اگر مثل دیگران بی‌تفاوت باشم، گرفتار خواب و غفلت می‌شوم.

هوش مصنوعی: برای پیشرفت در مسیر، باید با سرعت عمل کرد، زیرا در برخی مواقع به احتیاط و دقت نیاز است.

هوش مصنوعی: من در حال رفتن هستم و خوشحالم، اما هیچ‌کس نمی‌تواند به من بگوید که خودم را پیدا کنم. این موضوع برای من قابل باور نیست.

هوش مصنوعی: تنها زمانی خبر رفتنم به گوش می‌رسد که جایگاه و خانه‌ام در بیرون قرار داشته باشد.

هوش مصنوعی: این بیت به این موضوع اشاره دارد که انسان‌ها گاهی در حالت نادانی و بی‌خبری هستند و نمی‌توانند حقیقت را ببینند. در واقع، وقتی چشمان آدمی بسته است، نمی‌تواند آنچه در اطرافش می‌گذرد را درک کند و بنابراین، نمی‌تواند در مورد آن سخن بگوید.

هوش مصنوعی: یک راهی را انتخاب کن که کسی از آن باخبر نشود؛ رازدار باش و ساکت بمان.

هوش مصنوعی: برای اینکه متوجه شوی که هر چه بر آن واقفی نادرست است، یا به ناچار آن را نادرست می‌خوانی.

هوش مصنوعی: تلاش کن که موانع را از پیش رو برداری، زیرا حادثه‌ای بزرگ در راه است و تو باید آمادگی لازم را داشته باشی. مراقب اطراف خود باش و ببین که چه چیزهایی در حال تغییر هستند.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به تصویر خاک و پیلی اشاره می‌کند که در چرخش زمان به مانند یک مغاک یا دره عمیق شده است. او می‌گوید که در چنین وضعیتی، این فضا یا این گودال، از گل و زیبایی خالی است و دیگر نباید نگران آلودگی یا بدحالتی آن بود. این جمله به نوعی نشان‌دهندهٔ بی‌اهمیتی زیبایی در برابر تغییرات و چرخش زمان است.

هوش مصنوعی: به آنچه در ابتدا به این دنیا آورده‌ای توجه کن؛ با دقت ببین که از آنچه اکنون داری، در حقیقت چه چیزی را در ابتدا با خودت به همراه آورده‌ای؟

هوش مصنوعی: از آن دو رنج و سختی که در روز اول با خود همراه داشتی، رها شو.

هوش مصنوعی: چطور می‌توان به راحتی با جهان هستی، که پر از چالش‌ها و سختی‌هاست، رقصید و هماهنگ شد، وقتی بار سنگین دریا و کوه بر دوش ماست؟

هوش مصنوعی: تلاش کن تا تمام بدهی‌هایت را پرداخت کنی، تا اینکه تو باقی بمانی و از هر گونه بار و فشار آزاد شوی.

هوش مصنوعی: اگر از بار و دغدغه‌های این دنیا آزاد باشی، می‌توانی در هر کجا که بخواهی قدم بگذاری و سفر کنی.

هوش مصنوعی: قبل از آنکه تو به زمین افکنده شوی، باید زینت و پوشش خود را کنار بگذاری، زیرا تاج و مقام تو هم از جایگاهت پایین خواهد آمد.

هوش مصنوعی: روزی خواهد آمد که صد گل پاک و زیبا، از آلودگی حسادت رهایی یابند و بر زمین بیفتند.

هوش مصنوعی: من مثل گلی هستم که دیگر نیازی به محافظت ندارم و از زخم‌های حسادت دور شده‌ام.

هوش مصنوعی: تا زمانی که به پوشش بیافتند، جسم من بر آتش کینه‌ام بریزد.

هوش مصنوعی: در این مکان پر از ترس و نگرانی، می‌توان تا زمانی که زنده‌ایم به این شکل زندگی کرد.

هوش مصنوعی: وقتی از این مکان قدیمی عبور کردم، به آسمان بگو هر کاری که می‌خواهد انجام دهد.

هوش مصنوعی: چند مدت دیگری در قید و بند بمان، بلند شو و صدای خود را به گوش همه برسان.

هوش مصنوعی: خود را به درگاه خدا بسپار تا به خوشبختی دائمی دست یابی.

هوش مصنوعی: گوش کسانی که به یادگیری مشغولند، چون صحبت‌ها را فرا می‌گیرند، به آرامی می‌چرخد و توجه می‌کنند.

هوش مصنوعی: علم را به عنوان گنجینه‌ای از عمل در نظر گرفتند که به کمک آن توانستند مسائل و مشکلات جهان را حل کنند.

هوش مصنوعی: هر کسی که زمان خوابش فرارسید، به سمت خوابگاه خود می‌رود و در آنجا به خواب می‌رود.