روزی بود که آسمان با صبح و فیروزمندی درخشان خود چهره‌اش را گشاده بود و شاد بود.

فرخ و خجسته‌مند بود و دلگشا ؛ چه روزی بود آن روز یادش به یاد!

شاه بهرام به نیکویی تمام مجلسی زیبا آراست همچون روی زیبای محبوبان و خردمندان را به آن مجلس خوانده بود.

روز (سرد زمستانی) و ماندن در خانه بود نه روز رفتن به بستان و باغ.

فصلی بود که شکوفه و برگی بر درختان نبود و  باغبان بی‌توشه بود.

صدای زاغان و کلاغان در آن زمستان بر جای بانگ بلبلان شنیده می‌شد و زاغان فریادکنان تهمت دزدی به بلبلان می‌زدند.

آنکه دزد است خود زاغ سیاه‌روی است که دزدی از بدنامان عجب نیست.

زاغ مانده بود و باغ خموش از صدای بلبل و از گل جز خار چیزی بجای نمانده بود.

باد شبگیری بر روی آب‌، موج‌های و نقش‌های زنجیری می‌کشید.

آب را به یخ و قندیل‌های تیز تبدیل کرد و تیزی شمشیر را در برابر تیغ سرمای خود شرمنده کرد. (آب کرد یعنی خجالت‌زده کرد)

باد سوزناک سرد زمستانی همچون تیر تیز بر چشمان فرو می‌آمد و چشمه‌ها یخ زده بود.

شیر داغ همچون پنیر دلمه می‌بست و خون در بدن یخ می‌زد.

کوهْ قاقم و زمین حواصل پوشیده بود و آسمان رَدایی از پوستین سنجاب بر دوش کشیده بود.

ددان وحشی برای صید چهارپایان اهلی و وحشی کمین کرده بودند و آنها را خورده تا گرم شوند.

گیاهی دیده نمی‌شد و همه نباتات گوشه‌نشین گشته بودند.

شگفت‌کاری دنیای دورو کاری کرده بود که آتش و گرما در دسترس نبود.

هوش مصنوعی: گل با حکمت در کوزه‌ای نشسته، و دلی که از حکمت پر شده، به شکلی زیبا زینت داده شده است.

آبِ چالاک و سیمابی، یخ زده و لایه لایه نقره ناب شده بود. زیبقی یعنی سیماب‌وار  

در چنین فصلی سردو زمستانی‌، گرم‌خانه شاه‌، چهار فصل را نگاه داشته بود.

از فراوانی بوهای خوش، باد زمستانی بهاری شده بود.

میوه‌ها و شراب‌ها خوش همچون عسل، مغز آدم کسل را بیدار می‌کرد.

از صندل و عود آتش افروخته شده بود و دودهای خوش‌عطر همچون هندوان آتش‌پرست در نزدیک آتش بودند.

آتشی که پُشتی و پشتیبان نشاط بود (در سرما اشخاص برای گرم شدن کامل‌، پشت به آتش می‌ایستند که گاهی به‌طنز، این‌حالت را مختص ایرانی‌ها می‌شناسند).

خون‌ها از گرما به‌جوش آمده و پوست چهره‌ها سرخ‌گون شده بود.

عناب میوه‌ای است شبیه سنجد و قرمز رنگ.

سیب‌های سرخ برای پذیرایی خالی شده و از دانه انار پر شده بود.

خضاب یعنی وسمه، وسمه گیاهی است که برگ‌هایش پس از رسیدن سیاه می‌شود و از آن برای رنگ مو استفاده کنند.

نواله نور آتش‌، تاریکی را از بین برده بود و در میان شعله‌های سرخ آتش‌، اخگر پدیدار گشته بود. (گلاله سور: یعنی گلاله سرخ. در کُردی به همین شکل گفته می‌شود)

زیبارویی از اهالی روم که هندوان که خود به زیبایی چشم معروفند او را قرة‌العین می‌خواندند. (ترک در اینجا یعنی زیبا و زیباروی)

مشعل و نجات‌بخش یونس (که در تاریکی مانده بود) و شعله راهنمای کلیم و شادی بخش عیسی و باغ گل و گلستان ابراهیم.

زکال: زغال

آن سیاه رنگ بود و این همچون عقیق سرخ و همچون گنج یاقوت در ظلمات می‌درخشید.

نور آن چشم‌ها را قوت و توان می‌بخشید با رنگ‌های زرد و سرخ و کبود و درخشان چون یاقوت و جواهر.

هوش مصنوعی: عروس نو، با زیبایی و زرق و برقش، همچون ماده عطرین و خوشبو در لباسش درخشید.

بزمه یعنی گوشه و طرفی از بزمگاه

هوش مصنوعی: پرنده‌ای در محفل خوشی پرواز کرده و به نوعی خود را برای این مراسم آماده کرده است.

هوش مصنوعی: در کنار آتش، فاخته‌ای پرهایش را به زیبایی می‌ریزد و می‌رقصد.

هوش مصنوعی: شعله زرد رنگی که در بخار گیاه دیده می‌شود، نشان از گنجی ارزشمند دارد که زیر یک مار سیاه پنهان شده است.

هوش مصنوعی: در دوزخ به خاطر گرمای شدیدش شناخته شده و بهشت به خاطر نور زیبایش.

هوش مصنوعی: دوزخ برای کسانی که به کاروان رفتند، همانند یک گناه است، در حالی که بهشت، جایی است برای کسانی که در مسیر درستی گام برمی‌دارند و راهی را برای عبور از سختی‌ها و رسیدن به خوشبختی پیدا می‌کنند.

هوش مصنوعی: زند زردشت به عنوان یک شاعری با نغمه‌های زیبا بر او می‌تازد و مانند پروانه‌ای که دور آتشی بچرخد، بر او توجه می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر آب را به حال خود رها کنی، ممکن است به انجماد یا افسردگی برسد، اما ای کاش این آتش به نام آتش نمی‌بود و به حالت آرامش بازگشت.

خانه بسیار دلنشین و جایی خوش بود همچون سایه سرو و باده و شراب آماده بود باده‌ای بسیار ناب و سرخ.

هوش مصنوعی: از آسمان بارانی مانند فاخته می‌بارد و این بارش به حدی است که زمین را پر از خون می‌کند.

باده در شیشه و جام گهر‌، دقیقا مثل یخ، شفاف بود و سرخ چون لب معشوق. (جام شفاف بود و باده سرخ)

گور چشم یعنی کسی که چشمی مانند چشم گور، سیاه و درشت‌ دارد.

هوش مصنوعی: شاه بهرام گور با دوستانش مشغول نوشیدن شراب است، مانند دیگر پادشاهان و فرمانروایان.

هوش مصنوعی: این بیت به بیان حالتی شادی و سرخوشی می‌پردازد که در آن، نوشیدن می، نقل کردن داستان‌ها و سماع کردن همراه با یاری و دوستان به عنوان راه‌هایی برای فراموش کردن غم‌ها و مشکلات اشاره شده است. به طور کلی، مفهوم آن به لذت‌بردن از زندگی و کاهش غم‌ها از طریق خوش‌گذرانی و همراهی با دیگران است.

هوش مصنوعی: راهی که مانند گل‌های سرخ و خوشبوست، حالا به سبب اندوهی که به آن دچارشده، شبیه به کسی شده که در آتش زندگی کرده است.

هوش مصنوعی: وقتی انسان‌ها در حالت شادی و شور و حال هستند، ذهن‌ها به شدت فعال می‌شوند و احساسات درون آن‌ها با حرارت خاصی شکل می‌گیرد، به‌طوری که مانند مومی نرم و قابل انعطاف می‌شوند.

هوش مصنوعی: زیرکان به راه سرگرمی و خوشی می‌رفتند و نکات زیبا و باریکی را بیان می‌کردند.

هوش مصنوعی: هر فرد باارزشی بر اساس توانایی‌های خود و با توجه به جایگاهی که دارد، صحبت می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی که حرف‌ها به صورت زنجیره‌ای ادامه پیدا کرد، شخصی که در بیان کردن مطالب مهارت دارد، از کنار ما عبور کرد.

هوش مصنوعی: اینجا جهانی وجود دارد که آسمان و ویژگی‌های مختلف آن را در بر دارد، و این لحظه‌ای است که او بر آن نظارت می‌کند و آن را تحت نظر دارد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نه در ظاهر و نه در باطن، خسروان جهان را مشاهده نکرده است.

هوش مصنوعی: ما به خاطر او همه چیز را داریم و همه چیز در پی اوست.

هوش مصنوعی: امنیت و سلامتی وجود دارد، دشمن در تنگنا قرار دارد و امکانات به وفور در دسترس است.

هوش مصنوعی: سلامتی، امنیت و تأمین نیازهای اساسی، خیلی مهم‌تر از حرف‌ها و ادعاهای پوچ و بی‌محتوا هستند.

هوش مصنوعی: وقتی که بدن به طور کامل پوشیده می‌شود و روح هم پر از احساسات و تجربیات می‌شود، در دنیا سعی کن نه مانند لعل (که با ارزش و زیباست) باش و نه در حالت خنثی و بی‌طرف.

هوش مصنوعی: ما که مانند تو، پادشاهی نداریم، اما همه چیزهایی که داریم، به خاطر وجود توست.

هوش مصنوعی: کاش می‌توانستی کاری کنی که چشم بد از ما دور باشد.

هوش مصنوعی: چرخش ستاره‌ها و پیام آسمان نیز در این خوشبختی چهره‌اش را نمایان ساخت.

هوش مصنوعی: اگر خوشبختی و شادی در زندگی به دست نیامده باشد، موجب ناراحتی و افسردگی خوش‌دل‌ها نخواهد شد.

هوش مصنوعی: تا همیشه خوشی و شادی در زندگی‌ات برقرار باشد، نباید بگذارید مشکلات و سختی‌ها آن را از بین ببرند.

هوش مصنوعی: خوشحالی و شادی جان شاه باید برای ما هم مهم باشد؛ حتی اگر جان ما فدای او شود، ممکن است ارزشش را داشته باشد.

هوش مصنوعی: زمانی که سخن‌گو صحبت‌هایش را تمام کرد، هر فردی به آن سخن گوش سپرد و به آن دل بست.

هوش مصنوعی: در آن لحظه، فراروی آن در، با کلامی زیبا و دلکش، همه را مجذوب و خوشنود کرد.

هوش مصنوعی: در میان جامعه مردی بزرگوار و با احترام وجود داشت که از نسل nobility و دارای آداب و رسوم پسندیده بود.

هوش مصنوعی: شیده، شخصی است که روشنی او مانند ماه می‌تابد و می‌تواند تصاویری زیبا از هر رنگی، چه سیاه و چه سفید، خلق کند.

هوش مصنوعی: یک استاد در زمینه نقاشی و طراحی در حرفه مهندسی شناخته شده است.

هوش مصنوعی: همه چیزهای طبیعی، هندسی و نجومی در دست او هستند، مانند مهره‌های موم که به راحتی شکل می‌گیرند.

هوش مصنوعی: شغف کوچک در میان کار ساخت و ساز، نقشی زیبا بر چهره می‌نهد.

هوش مصنوعی: به خاطر لطافت و زیبایی هنر و ذوق، جان من به سهولت از زمان جدا می‌شود و دل من از فرهاد گرفته می‌شود.

هوش مصنوعی: آدم خردمند، با شاگردی کردن در زمینه‌های درست و اصولی، به مقام و مقام بالایی می‌رسد که استاد بزرگ او خواهد بود.

هوش مصنوعی: در جشن و سرور، از کارهای زیبا و دلپذیر با استاد همراهی و همکاری می‌کند.

هوش مصنوعی: زمانی که در آن مهمانی، پادشاه را خوشحال دید، در حالی که در آب زبانش و در دلش آتش وجود داشت.

هوش مصنوعی: بر روی زمین خم شد و سجده کرد و به احترام شاه ایستاد، چون زمین به او بوسه داد و او توانست دوباره به حالت ایستاده برگردد.

هوش مصنوعی: او گفت اگر از طرف پادشاهی فرمانی برای من صادر شود، از شر چشم‌زخم و حسد دور خواهم بود.

هوش مصنوعی: به عنوان یک ستاره‌شناس و آسمان‌شناس، من به خوبی از کارکرد و رفتار ستاره‌ها و سیاره‌ها آگاه هستم و می‌توانم آن‌ها را با دقت مورد بررسی قرار دهم.

هوش مصنوعی: در خلق مناظر زیبا و طراحی گل‌ها، الهام و مهارت من ناشی از وحی الهی است.

هوش مصنوعی: من از آسمان بالا نسبتی دارم که موجب می‌شود به من آسیبی نرسد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که در دنیای مادی و زندگی اینجا هستیم، نباید نگران ستاره‌ها و سرنوشت‌هایی باشیم که در آسمان رقم خورده‌اند.

هوش مصنوعی: در زمینی که در آنجا به حفظ جان پرداخته می‌شود، از نظر قدرت می‌تواند مانند آسمان عمل کند و تاثیرگذار باشد.

هوش مصنوعی: این گونه است که از بیان و روایت کار هفت پیکر، همچون هفت حصار می‌چوبم و نگه می‌دارم.

هوش مصنوعی: هر گنبدی رنگ و زیبایی خاص خود را دارد که از زیبایی صد معبد هم بیشتر است.

هوش مصنوعی: شاه هفت زیبای دل‌ربا دارد و هر یک از آن‌ها نشانه‌ای از یک سرزمین خاص را با خود دارند.

هوش مصنوعی: هر کشوری به نوعی دارای بنیانی محکم و اساسی است که می‌توان آن را با یک ستاره مقایسه کرد.

هوش مصنوعی: هفته را بدون دردسر و مشکل گذراند و شنیده که روزهای ستاره، روزهای خوبی هستند که نمایان می‌شوند.

هوش مصنوعی: در روزهایی که شادی و جشن برقرار است، به هر روز بر دایرهٔ شادی افزوده می‌شود.

هوش مصنوعی: در لباس هم‌رنگ محیطش می‌شود و در کنار معشوقش، خوشی و نوشیدن شراب را تجربه می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر شاه به این سخن عمل کند، خود را بزرگ و ارجمند خواهد ساخت.

هوش مصنوعی: تا زمانی که زندگی ادامه دارد، باید از آن به خوبی استفاده کرد و به آثار و کارهای خود توجه داشت.

شاه گفت: فرض کن این کارها را کردم؛ خانه‌‌‌ای زرین و دری آهنین و محکم ساختم. (کردم در مصرع دوم یعنی ساختم‌)

هوش مصنوعی: در نهایت، وقتی که انسان باید بمیرد، برای چه باید این همه رنج و زحمت را تحمل کند؟

هوش مصنوعی: آنچه تو گفتی که گنبدی برای زینت خانه درست کنم، من همانطور به تزیین آن ادامه خواهم داد.

هوش مصنوعی: این همه خوشی‌ها و آرزوها در این دنیا وجود دارد، اما خانه واقعی خالق خوشبختی و سعادت کجاست؟

هوش مصنوعی: اگرچه من در همه جا از خالق و آفریننده ستایش می‌کنم، اما نمی‌توانم او را در کجا پیدا کنم؟

هوش مصنوعی: او بار دیگر می‌گوید که در حرف‌هایش اشتباه کرده و از خود می‌پرسد چرا درباره خالق سخن گفته است.

هوش مصنوعی: کسی که نمی‌تواند در یک جا بماند، می‌توان او را در همه جا ستایش کرد.

هوش مصنوعی: شاه این صحبت را بیان کرد و بعد از آن ساکت شد، زیرا آن خواسته در ذهنش به جوش و خروش افتاد.

هوش مصنوعی: چون در تاریخچه سمنار نظاره کرد که در توصیف هفت پیکر چه کار کرده‌اند.

هوش مصنوعی: این جمله به توصیف موجودی یا شخصیتی می‌پردازد که مانند درختی در دنیای وسیع و گسترده (هفت اقلیم) جلوه‌ای زیبا و خاص دارد. در این توصیف، او به گونه‌ای به دیگران می luminishes و درخشش و جذابیتی دارد که مانند یک مروارید یتیم در دل دریاچه است؛ یعنی نادر و با ارزش، اما بدون صاحب. به عبارتی، زیبایی و اهمیت او در میان دیگران مشهود است و او نمایانگر خصلت‌های نیکو و درخشانی است.

هوش مصنوعی: این سخن به گوش پادشاه بزرگ رسید، کسی که از امور پنهان آگاه بود.

هوش مصنوعی: او به سخنان من پاسخی نداد و برای چند روز هم به من جوابی نداد.

هوش مصنوعی: روزی شاه شیدا تصمیم گرفت تا داستان شیده را بخواند. او به دنبال آن بود که از این داستان بهره‌برداری کند و مدت زمانی را به این موضوع اختصاص داد.

هوش مصنوعی: او از او خواسته بود تا کاری را که باید به درستی انجام دهد، طبق آنچه که قبلاً قبول کرده بود، انجام دهد.

هوش مصنوعی: او سرمایه‌ای جمع‌آوری کرده و به کسی واگذار کرد تا اگر بتواند، زحمت آن را بکشیده و به دست آورد.

هوش مصنوعی: یک روز برای شغل نقاشی از نعمت جاودانگی بهرام بهره‌مند شدم.

هوش مصنوعی: مرد ستاره‌شناس و پیشگو، برای کسی که چهره خوشی دارد، سرنوشتی نیکو انتخاب کرد.

هوش مصنوعی: او بر سرنوشتی خوش، بنا و پایه‌ای برای کاخ گذاشت.

هوش مصنوعی: او به مدت دو سال فضایی به وجود آورد که آنقدر زیبا و دلنشین بود که هیچ‌کس نتوانست آن را از بهشت تشخیص دهد.

هوش مصنوعی: وقتی که آن هفت گنبد به زیبایی جواهرین ساخته شد، ساختمان‌ساز هم چنین هنری را به کار برد.

هوش مصنوعی: هر فردی باید با توجه به ویژگی‌ها و سرنوشتی که دارد، مراقب خود و وضعیتش باشد.

هوش مصنوعی: وقتی پادشاه آمد، هفت آسمان را در یک مکان مشاهده کرد که به خاطر محبت و دوستی دست در دست هم داده بودند.

هوش مصنوعی: دید که در تمام سرزمین‌ها، آنچه نُعمان با سمنار انجام داد، به صورت افسانه‌ای در آمده است.

هوش مصنوعی: اهل دانش و بینش نمی‌توانند کشتن خالق آفریده‌ها را بپذیرند و آن را عمل ناپسندی می‌دانند.

هوش مصنوعی: برای اینکه شیدا از بهرام شهر بابک شاد شود، تمام تلاش خود را انجام داد.

هوش مصنوعی: نعمان گفت: اگر فردی خطایی کند، مجازات او به خاطر آشنایی‌اش با من خواهد بود.

هوش مصنوعی: عدل من بهانه‌ای برای ظلم دیگران نیست، این ظلم ناشی از بخل نیست و آن هم از خوبی و کرم نمی‌آید.

هوش مصنوعی: کار عالم به گونه‌ای است که ممکن است برای یک نفر زیان و برای دیگری سود به همراه داشته باشد.

هوش مصنوعی: دوستان ممکن است در شرایط سخت و دشوار به هم کمک کنند، یکی از آن‌ها به خاطر تشنگی در آتش و گرما دچار مشکل می‌شود، در حالی که دیگری ممکن است در آب غرق شود و نیاز به نجات داشته باشد. این نشان‌دهنده‌ی وضعیت‌هایی است که هر کدام در آن‌اند و باید به همدیگر یاری کنند.

هوش مصنوعی: همه در کار خود گیج و سردرگم هستند و هیچ راهی جز سکوت برای خود نمی‌بینند.

هوش مصنوعی: زمانی که بهرام کیقباد، کلاه و تاج کیخسروی را به ماه برساند، نشان‌دهندهٔ عظمت و قدرت اوست.

هوش مصنوعی: مردی به نام فرهاد، تلاش زیادی برای دستیابی به عشقش کرد، اما در نهایت، آن‌چه که او به خاطر آن زحمت کشید، از دستش رفت یا از او دور شد.

هوش مصنوعی: در مکانی همچون بیستون، هفت ستون و هفت گنبد بر آسمان ساخته شده است.

هوش مصنوعی: در آن موضوع، آسمان پیوندی را مشاهده کرد که بر افق بلند قرار داشت.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به فضای وسیعی است که شامل هفت گنبد می‌شود و بر روی طبع هفت سیاره قرار دارد. این گنبدها نمادی از آسمان و سیارات هستند که به طور هنرمندانه‌ای به هم مرتبط شده‌اند.

هوش مصنوعی: رنگ هر گنبدی به نوعی با ویژگی‌های آن ستاره ارتباط دارد و در واقع ستاره‌شناس با توجه به مزاج ستاره‌ها، آنها را مورد بررسی و مقایسه قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: گنبدی که به شکل کیوان (زحل) است، در تاریکی مانند مشک پنهان شده است.

هوش مصنوعی: کسی که دارای ثروت و نعمت است، به مانند صندلی‌ای زیبا و رنگارنگ به نظر می‌آید.

هوش مصنوعی: و کسی که طبق نقشه مریخ عمل کند، در کارش مانند گوهر سرخ است.

هوش مصنوعی: آن کسی که از آفتاب خبر داشت، چرا زرد جلوه می‌کرد؟ به خاطر زره طلایی‌ای که بر تن داشت.

هوش مصنوعی: کسی که از زیبایی چهره‌اش امید پیدا کرده، امیدوار است که چهره‌اش مانند چهره‌ی ماه روشن و سفید باشد.

هوش مصنوعی: کسی که یک روز از ماه عطارد بهره‌مند شده باشد، به ظاهری پیروز و شاداب خواهد بود.

هوش مصنوعی: کسی که به سمت برج خود حرکت کرده است، زیبایی و سرسبزی را از جمال پادشاه به دست آورده است.

هوش مصنوعی: این جمله به توصیف زیبایی و شکوه هفت گنبد می‌پردازد که به گونه‌ای به ستاره‌ها و اختران مرتبط شده‌اند. به نوعی، گنبدها نمایانگر کمال و هنر در طبیعت و آسمان هستند و نشان‌دهنده یک هماهنگی خاص بین زمین و آسمان می‌باشند.

هوش مصنوعی: در هفت سرزمین، همه زیر سلطه دختر یک شاهزاده هستند و هفت پادشاه در دامان او به تربیت مشغول‌اند.

هوش مصنوعی: هر دختری به زیبایی و دلربایی خود، جلوه‌ای از هفت رنگ آسمان را به نمایش می‌گذارد.

نمودارِ خانه یعنی بیرون و نمای خانه.    فریش یعنی بستر

هوش مصنوعی: روزها به خوبی و خوشی برای شاه فرخ بخت گذشته است و او در دنیای جدیدی زندگی را آغاز کرده است.

هوش مصنوعی: شنبه روزی است که به آن وعده داده شده و روزهای دیگر نیز به نوعی از آن متاثر هستند.

هوش مصنوعی: زمانی که با خرد و اندیشه‌ی نیکو مجلس را سامان دهی، هر خانه و خانواده‌ای تحت تأثیر قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: هر جا که شراب نوشیدی، لباس و ظاهرت را به رنگ محیط و شرایط آنجا درآوردی.

هوش مصنوعی: بانوی خانه در جلو نشسته و زیبایی‌اش را از هر سو به نمایش گذاشته است.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که برای به دست آوردن محبت و رضایت یک شخصیت مهم، باید به خوبی او را شناخت و نیازهایش را برآورده کرد. همچنین، در این مسیر دقت و حوصله لازم است تا تعاملات به بهترین شکل انجام شود.

هوش مصنوعی: تو داستانی جذاب و دلنشین گفتی که می‌تواند اشتیاق و تمایل را در دل عاشقان شعله‌ور کند.

اگر‌چه کاخ‌ها و حصار‌های چنین دلفریب ساخت اما سرانجام از دست مرگ جان نبرد.

ای نظامی، دلبسته جایی مشو که گلش خار شده و خارش تیز و پر‌خطر.

به چنین سرا و مُلکی که جای آدمی در آن دو روز است ببین که چگونه بهرام از آن رخت بربست و رفت.