هوش مصنوعی: زمانی که خواننده، داستان یا نامه‌ای کامل را خواند، آتش خشم بهرام برانگیخته شد.

هوش مصنوعی: او خود را با تمام قوا و توانایی‌ها تجهیز کرد، مانند حکیمان و زیرکان که صبر و شکیبایی دارند.

هوش مصنوعی: او با آرامش و بدون عجله، پس از تفکر خوب، پاسخ خود را ارائه داد.

هوش مصنوعی: من آنچه را که در نامه‌ کاتبان نوشته بودند، شنیدم وقتی که نامه را خواندند.

هوش مصنوعی: هرچند که او نویسنده نیست و دستش سریع نیست، اما به هر حال توانایی بیان و انتقال پیام گوینده را دارد.

هوش مصنوعی: من آنچه را که با فکر و نظر عمیق بیان شده، می‌پسندم زیرا که این نوع بیان شایسته توجه و ارزیابی است.

هوش مصنوعی: من در برابر خودم، نه به خاک و نه به سیم اهمیت نمی‌دهم و به هر گوشه‌ای از جهان توجهی ندارم.

هوش مصنوعی: با این حال، اگرچه من از نسل پدران خود هستم، اما اگر عیبی در من وجود داشته باشد، نباید با دیگران مقایسه شود.

هوش مصنوعی: اگر پدرم ادعای خدایی کند، من دوستدار خدا هستم و خرد را می‌پرورانم.

هوش مصنوعی: در انسان‌ها تفاوت‌های زیادی وجود دارد، چه در ظاهر و چه در باطن، اما از خداوند تنها یک دوست حقیقی و واقعی وجود دارد.

هوش مصنوعی: من به خاطر گناهی که نکردم، معذور هستم؛ زیرا از گناهکار بودن پدرم دور هستم.

هوش مصنوعی: پدرم دیگر شخصیتی دارد و من هم تغییر کرده‌ام؛ او اگر سنگ باشد، من همچنان گوهری با ارزش و درخشان هستم.

هوش مصنوعی: صبح روشن از شب به وجود می‌آید و لعل باارزش از سنگ معمولی شکل می‌گیرد.

هوش مصنوعی: نمی‌توان گفت که پدر را از بندگی خدا رهانیده است.

هوش مصنوعی: اگر کسی بدی کرد و بعد به خواب رفت، نباید درباره او بعد از مرگش صحبت بدی کرد.

هوش مصنوعی: هرجایی که عقل و فکر حاکم باشد، آدم‌های نادان و بدخواه نیز نمی‌توانند حرف‌های زشت و منفی بزنند.

هوش مصنوعی: هر کسی که ذاتاً بدجنس و بدخواه است، بهتر است که هیچ چیزی از او نشنویم و چیزی در مورد او نگوئیم، چون حرف‌هایش و شنیدنش تنها موجب آزار است.

هوش مصنوعی: بگذارید از کارهای نادرست پدرم بگذریم و فراموش کنیم آنچه را که من از آن بی‌خبر هستم.

هوش مصنوعی: اگر کسی چشم بد نداشته باشد، به راحتی از اشتباهات گذشته‌ام عذرخواهی می‌کنم.

هوش مصنوعی: قبل از این، مثل غافلان خوابیده بودم، اما حالا تصمیم به ترک آن وضعیت گرفته‌ام.

هوش مصنوعی: مقبلی که در زمان مناسب خوابش برده بود، وقتی که وقت کار فرا رسید، بخت به او یاری کرده بود.

هوش مصنوعی: بهتر است کسی که خوابش را دیده، با خیال و خواب خودش درگیر نشود. خواب خوب است، اما وقتی وقتش فرا می‌رسد، باید بیدار شود و به کارهایش برسد.

هوش مصنوعی: خواب من هرچند بسیار سنگین و عمیق بود، اما در دل آن هیچ نوع خوشبختی و خوش شانسی وجود نداشت.

هوش مصنوعی: در شرایطی که بیدار و هوشیار شدم، یاری و کمک گرفتم تا از خواب عمیق و سنگین خود خارج شوم.

هوش مصنوعی: از این به بعد، چهره‌ای زیبا دارم و از هر نوع غفلت و بی‌توجهی دور هستم.

هوش مصنوعی: من بدون دلیل و ناگاه تصمیم نمی‌گیرم، چون که اکنون به بلوغ رسیده‌ام، چگونه می‌توانم به سطحی ناپخته برگردم؟

هوش مصنوعی: من به افرادی که در پی اصلاح امور هستند، با نیکی و محبت نگاه می‌کنم و در جهت پیشرفت و مصلحت کارها، خود را آماده و متعهد می‌سازم.

هوش مصنوعی: به عیب و اشتباه دیگران توجهی نمی‌کنم و به دنبال مال و منافع شخصی نیستم.

هوش مصنوعی: با یادآوری گناهان گذشته، نمی‌توانم شاد باشم و تنها با گذر زمان می‌توانم خوشحال شوم.

هوش مصنوعی: من با شما همان‌طور رفتار خواهم کرد که باید، و از شما نیز آنچه ممکن است، می‌گیرم.

هوش مصنوعی: من بدون اینکه به دارایی کسی آسیبی برسانم، تنها به دل دشمن خود هزینه می‌زنم.

هوش مصنوعی: اندیشه‌های نیک به دور از بدی نیستند و من بداندیشان را از خود دور می‌کنم.

هوش مصنوعی: من فقط به خوبان نگاه می‌کنم و از بدآموزها چیزی نمی‌آموزم.

هوش مصنوعی: من از قضاوت دوری می‌کنم و در این کار شرمی دارم، زیرا از خداوند شرمنده‌ام.

هوش مصنوعی: زنان و فرزندان و اموال من همه برایم از شبان و گله‌ای که به او وابسته است، مطمئن‌تر هستند.

هوش مصنوعی: من با زور نان کسی را به او نمیدهم، بلکه سعی می‌کنم به او کمک کنم تا خودش قادر به تأمین نانش باشد.

هوش مصنوعی: آرزوهای من را از بین نبر، زیرا می‌خواهم راه رسیدن به آرزوهایم را با گناه گره نزنم.

هوش مصنوعی: من به چشم بیننده چیزی را نشان نمی‌دهم که خالق آن را نپسندیده باشد.

هوش مصنوعی: وقتی شاه این سخن را گفت و تصمیمات مشخص شد، پیرتر موبد از میان جمعیت بلند شد.

هوش مصنوعی: تو به ما گفتی که خداوند هم به ما عقل و اندیشه می‌دهد و هم خود نهایت خرد را دارد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که درباره نیکویی و صلاح اندیشیدی، خرد او را در قلبش حک کرده است.

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی فرد اشاره دارد و بیان می‌کند که زیبایی او به قدری است که همه را تحت تأثیر قرار می‌دهد. ضمن اینکه او رهبری و سرپرستی این جماعت را نیز بر عهده دارد. درواقع، این شخص نه تنها از نظر ظاهری جذاب است، بلکه در نقش‌های اجتماعی خود نیز موفق بوده و مورد احترام است.

هوش مصنوعی: تاج‌داری و پادشاهی شایسته‌ی ارزش والای توست. ما نیز تاجی داریم، اما آن تاج بر سر تو قرار دارد.

زند‌: تفسیر و شرح اوستا به زبان پهلوی ساسانی.

بهمن و دارا نام شاهان کیانی است.

هوش مصنوعی: تو میوه تازه‌ای هستی و سیامک را به یادگار به جا گذاشتی، همچنان که اردشیر بابک یادگاری از خود بر جای گذاشت.

هوش مصنوعی: تا کیومرث، نخستین انسان و پادشاه، از تخت و تاج خود فرود می‌آید، این نشان‌دهنده‌ی آن است که تو هم در جایگاه پادشاهی خود نسبت به دیگران بایستی خود را نشان دهی.

هوش مصنوعی: در دنیا هیچ‌کس جز تو سلطنت و قدرتی ندارد و حتی پادشاهی نیز که در قصر است، در برابر تو بی‌اختیار است.

هوش مصنوعی: موبدان، چه نو باشند و چه کهنه، در این موضوع با یکدیگر هم‌نظر هستند و از یک زبان صحبت می‌کنند.

هوش مصنوعی: اما ما، بندگان، در این وضعیت گرفتاریم زیرا به پیمان‌ها و سوگندهایی که بسته‌ایم، وابسته‌ایم.

هوش مصنوعی: با کسی که بر تخت نشسته و با او قرار و وعده‌ای بسته‌ایم، رابطه‌ام بسیار جدی و محکم است.

هوش مصنوعی: ما هرگز نمی‌توانیم تاج بی‌معنی او را تحمل کنیم و چهره‌امان را از در او برگردانیم.

هوش مصنوعی: اکنون باید دلیلی محکم ارائه دهیم که بتواند آن وعده را از فراموشی خارج کند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که به اصول و آیین خود پایبندیم، نباید خجالت‌زده شویم، و نباید اجازه دهیم که پیمانمان شکسته شود و دل‌تنگ و ناراحت شویم.

هوش مصنوعی: شاه بهرام وقتی این جواب را شنید، به طور مناسبی پاسخ آن‌ها را داد.

هوش مصنوعی: گفتند که عذرخواهی از شما بی‌فایده بود، عاقل بهتر است که با کسی که وفادار نیست، ارتباط نداشته باشد.

هوش مصنوعی: این مخالفی که در مقابل شما ایستاده و به شما حمله می‌کند، در واقع فرزند من است، هرچند که ممکن است به شما سن و سالی داشته باشد.

هوش مصنوعی: می‌خواهم تاج او را به قدری زیر بیاورم که حتی یک تار موی او هم آسیب نبیند.

هوش مصنوعی: هرچند که من نیازی به تحمل و عذرخواهی از کسی ندارم، اما دلیلی برای دلسوزی و پیگیری همیشه وجود دارد.

هوش مصنوعی: من شاه هستم و مانند شاهزاده، میراث من از جمشید، هم خوب و هم بد است.

تاج و تخت وسیله است اما ریشه شاهی، خواه این وسیله باشد یا نه، پابرجاست.

هوش مصنوعی: هر کسی که بر مسند قدرت نشسته و لباس تاج و تخت بر تن کرده، به نوعی این مقام و جایگاهش بر تمام آسمان‌ها و زمین سایه می‌افکند.

هوش مصنوعی: تخت جمشید و تاج افریدون هر دو دیگر باقی نمانده‌اند و زوال پذیر هستند.

هوش مصنوعی: هرکس که دارای توانایی و امکانات باشد، به دنبال خود تاج و تخت مقام و عظمت ایجاد می‌کند.

هوش مصنوعی: من که بر روی تخت و سلطنت نشسته‌ام، قدرت و توانایی دارم که با شمشیر خود، دشمنان و تهدیدها را از سر راهم بردارم.

هوش مصنوعی: اگر در غار من، غدر و خیانت از یک عنکبوت خودش را نشان دهد...

هوش مصنوعی: یک اژدهای بزرگ به در ورودی غار نزدیک می‌شود و بعد از آن، چیزی از عنکبوت خواهد آمد.

هوش مصنوعی: این بیت به تضاد و تفاوت‌های بنیادی بین موجودات اشاره دارد. مور، که یک حشره کوچک و بی‌اهمیت به نظر می‌رسد، چگونه می‌تواند با جبرئیل، که نماد نور و عظمت است، مقایسه شود؟ همچنین پشه، که موجودی ناچیز و زودگذر است، چگونه می‌تواند خود را با مردی که پا بر روی فیل است، مقایسه کند؟ این بیان نشان‌دهنده‌ی ناتوانی موجودات کوچکی مانند مور و پشه در رقابت با موجودات بزرگ و قدرتمند است.

هوش مصنوعی: گور به قدری آهنگ دلیرانه‌ای را می‌نوازد که آنچنان ناله‌ای از شیر سفید نمی‌شنود.

هوش مصنوعی: در برابر تابش خورشید، به ویژه در هنگام حضور برج حمل، دیگر جایگاهی برای درخشش صدچراغ نیست.

هوش مصنوعی: اگر خر در جمع بزرگترها خاموش و آرام باشد، به محض اینکه به جمع کودکان برسد، شور و شر به خود می‌گیرد.

هوش مصنوعی: من به زحمت به خانه‌ دیگران می‌روم، در حالی که خودم خانه‌ای ندارم که به آن تعلق داشته باشم.

هوش مصنوعی: خورش دشمن مثل شهد یا شکر است؛ یعنی من باید یکی از این دو را انتخاب کنم: یا دل را بخورم یا جگر را.

هوش مصنوعی: بهتر است انسان به خطرات و چالش‌های زندگی تن دهد تا اینکه در برابر مشکلات به غم و درد دچار شود. در واقع، برخی از دردها و سختی‌ها را می‌توان با شجاعت و قاطعیت تحمل کرد تا از زخم‌های عمیق‌تر و آزاردهنده‌تر در امان ماند.

هوش مصنوعی: تمام سرزمین‌های عجم (غیرعرب) به عنوان دارایی من باقی مانده، در حالی که در سرزمین عرب، محلی که من در آن هستم، همچنان روی زمین وجود دارد.

هوش مصنوعی: گاهی به سوی من نذری می‌فرستند و گاهی نعمان جان خود را فدای من می‌کند.

هوش مصنوعی: باید بگویم که نان من به خاطر این رئیس و نان‌خورانم به خاطر اشتباهاتم است.

هوش مصنوعی: من همچون شیر جوانی هستم که در سرزمین خودم سلطه دارم؛ کسی به مقام و جایگاه من نخواهد رسید، حتی اگر آن فرد پیر و سالخورده باشد.

هوش مصنوعی: من که هستم که با دشمنان تاج و تخت را به چالش بکشم؟ مگر اینکه فرزندی از کی‌ها باشد که مالیات دریافت کند؟

هوش مصنوعی: جایگاه بزرگ و باارزش کیانی‌ها تنها شایسته خود آنهاست و هیچ کس دیگری شایستگی این جایگاه را ندارد.

هوش مصنوعی: ما مثل پادشاهی هستیم و دیگران تنها در مسیر ما حرکت می‌کنند. ما از نظر وجود و عظمت پر هستیم، اما دیگران از این ویژگی خالی‌اند.

هوش مصنوعی: پادشاه باید از میان سواران جنگی، نیرویی را جمع‌آوری کند تا بتواند در برابر مشکلات و چالش‌ها ایستادگی کند.

هوش مصنوعی: اگر شراب از دست پیر مغان به کسی داده شود، باید به فرزند مغان داده شود.

هوش مصنوعی: خوب متوجه باشید که من در جستجوی صداقت و راست‌گویی هستم و آنچه را که بیان می‌کنم، حقیقت دارد.

هوش مصنوعی: اما از طریق صداقت و راه درست، به دور از تکبر و خودخواهی حرکت کن.

هوش مصنوعی: من بر اساس خواسته‌های شما عمل می‌کنم، چون هدف من جلب رضایت شماست.

هوش مصنوعی: کسی که گفته‌اید برای اثبات حرف خود باید مدرکی داشته باشد که قولش را بشکافد و روشن کند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که کسی که در میان دو خطر یا چالش قرار دارد، باید به توانایی و شجاعت خود اتکاء کند تا از آن موقعیت به خوبی عبور کند. به عبارت دیگر، در شرایط دشوار، شجاعت و دلریشی اهمیت زیادی دارد.

هوش مصنوعی: در صبح، دو شیر در حال غریدن هستند و خورشید را در شکم خود می‌پرورانند.

هوش مصنوعی: وحشی و تندخو که از شدت خشمش، دودی آتشین برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: شیر، با دلیری و قوت به میدان می‌آید و گرداگرد او، نیروهایش صف می‌کشند.

هوش مصنوعی: سلطنت و مقام بلند، در برابر قدرت و شجاعت واقعی قرار می‌گیرد و این نشان می‌دهد که در برابر دلاوری و شجاعت، حتی تاج و تخت نیز به زمین می‌افتد.

هوش مصنوعی: هر کسی که از دو شیر، یعنی از قدرت و شجاعت، تاجی به دست آورد، مردم در آن روز او را مانند تاج‌دار و پرافتخار می‌شناسند.

هوش مصنوعی: وقتی که صحبت آغاز می‌شود با مهربانی و به دور از تنش، کلامی دلنشین و خوشایند به میان می‌آید.

هوش مصنوعی: نامه را امضا کرد و به آن توضیحات کامل و مفصلی افزود.

هوش مصنوعی: او را به کسانی واگذار کرد که از او مراقبت کنند و به درستی از او نگهداری نمایند.

هوش مصنوعی: آنان که دوست‌داران پادشاه بودند، وقتی عشق و محبت پادشاه را مشاهده کردند و از حرف‌های زیبا و دلنشین او آگاه شدند، تحت تأثیر قرار گرفتند.

هوش مصنوعی: آنها به سوی خانهٔ خود بازگشتند و چهرهٔ شاه جدیدی را به جلو گذاشتند.

هوش مصنوعی: هر کسی به خاطر محبت او عاشق زیبایی و شکوه او شده است.

هوش مصنوعی: همه می‌گویند که شاه بهرام، صاحب جواهرات و دارای نام و آوازه‌ای بزرگ است.

هوش مصنوعی: نمی‌توان در برابر وجود او قرار گرفت، مثل اینکه بخواهی آفتاب را در گل پنهان کنی.

هوش مصنوعی: این گفته به این معناست که آن سوار شجاع و تند و تیزپا، همچون شیری زودگذر است که می‌تواند اژدها را با تیر خود هدف قرار دهد و شکار کند.

هوش مصنوعی: وقتی شیر شجاع و تند به حمله می‌آید، هیچ‌کس نمی‌تواند در برابر او ایستادگی کند.

هوش مصنوعی: به زور و قدرت، تخت و تاج را از دست پادشاهان می‌گیرند و آنها را به زیر پای اسبان می‌افتند.

هوش مصنوعی: اگر در دل کسی محبت و گرمی ایجاد نکنیم، به جایی نمی‌رسیم و فقط آتش کینه و دشمنی را شعله‌ور می‌کنیم.

هوش مصنوعی: شیر برای گرفتن تاج و پادشاهی به این شرط که نیازی به قدرت و تسلط نداشته باشد، نیازی ندارد.

هوش مصنوعی: اما این شیر دلیلی بزرگ است که به ما خبر می‌دهد از وجود روباه و گرگ.

هوش مصنوعی: همه به سمت کاخ رفتند و به شاه گفتند که شرایطی که ما داریم، باید به اطلاع تو برسد.

هوش مصنوعی: نامه را خواندند و حالاتی را نشان دادند، اما بر گفته‌های شنونده چیزی نیفزودند.

هوش مصنوعی: پیر حکیم و دانا که مورد احترام و تقدیر است، تاج زیبایی بر سر گذاشت و بر جایگاه خویش نشسته است.

هوش مصنوعی: من از آن سلطنت و قدرت متنفرم که بخواهم جانم را به شیر بدهم.

هوش مصنوعی: من به این فکر می‌کنم که بهتر است از مقام و جایگاه خود پایین بیایم تا در نبردی جانانه با دو شیر، که نماد قدرت و خطر هستند، جان خود را از دست دهم.

هوش مصنوعی: مرد باهوش هرگز شجاعتی نمی‌کند که به دام چیزی بیفتد که حتی شیر هم آن را شکار کرده است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس جز شاه بهرام نمی‌تواند حکمرانی و فرمانروایی در این سرزمین را به عهده بگیرد، و این کار تنها با قدرت و نیروی شمشیر و پیروزی حاصل می‌شود.

هوش مصنوعی: بهتر است بر تخت پادشاهی، جوانی با استعداد و قابلیت قرار گیرد تا اینکه شخصی پیر و فرسوده که به کارایی او اعتماد کمتری وجود دارد.

هوش مصنوعی: من از این کار کناره‌گیری کرده‌ام و دیگر به آن علاقه‌ای ندارم، اگرچه من شاه نیستم، اما طرفدار و معتقد به مقام شاهی هستم.

هوش مصنوعی: پاسخ را بزرگمردان آماده کردند، ای فرمانروایان و تاج‌داران.

هوش مصنوعی: شرط ما با تو در خداوندی نیست، جز اینکه با عقل و درایت همراه باشد.

هوش مصنوعی: وقتی که به سرکردگی ما بر جایگاه قدرت نشستی، به همان اندازه که به دستورات ما توجه کردی، برای رفتن نیز باید به ما گوش کرده و از این جایگاه دست برداری.

هوش مصنوعی: بازی گرفتن تاج از شیر به آسانی نیست، باید ببینی شب چه اتفاقاتی می‌افتد و چه چالش‌هایی پیش خواهد آمد.

هوش مصنوعی: ما باید خواسته‌های او را محترم بشماریم و در کنار آن، به احترام او مجد و عظمت خود را نشان دهیم.

هوش مصنوعی: اگر کسی از تو بترسد، به خاطر مقام و قدرت توست، و حتی اگر او کشته شود، باز هم این تاج و اعتبار تو خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر فرمانروایی به قدرت برسد و تاج و تخت را به دست بگیرد و از مردم مالیات بگیرد.

هوش مصنوعی: این جمله بیانگر این است که اگر چه برای کسی که شایسته است، تخت و آفرین و محبت وجود دارد، اما در عین حال اگر چنین نیست، این وضعیت قابل قبول نیست و به دور از انتظار است.

هوش مصنوعی: سرانجام داستان به اینجا رسید که آنچه لازم است نباید از قرار و قاعده خود خارج شود.

هوش مصنوعی: روز آینده که بشماریم، شاه با شیر به شکار می‌رود.