نشاط اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>فارغ ز غم سود و زیانم کردی</p></div>
<div class="m2"><p>آسوده ز محنت جهانم کردی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ای عشق ترا چه شکر گویم که چنانک</p></div>
<div class="m2"><p>میخواستم آخر آنچنانم کردی</p></div></div>

دیوان نشاط اصفهانی به کوشش دکتر حسین نخعی - تصویر ۲۸۶

شمارهٔ ۶۸

فارغ ز غم سود و زیانم کردی
آسوده ز محنت جهانم کردی
ای عشق ترا چه شکر گویم که چنانک
میخواستم آخر آنچنانم کردی

هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر از عشق صحبت می‌کند که او را از غم و مشکلات زندگی آزاد کرده و به آرامش رسانده است. او از عشق تشکر می‌کند و می‌گوید که عشق، به او آنچه را که همیشه می‌خواست، عطا کرده است.

شمارهٔ ۶۶

شمارهٔ ۶۷

هوش مصنوعی: علی‌رغم نگرانی‌ها و پشیمانی‌ها، به من آرامش بخشیدی و از رنج‌های زندگی نجاتم دادی.

فارغ ز غم سود و زیانم کردی

آسوده ز محنت جهانم کردی

هوش مصنوعی: ای عشق، چگونه ممنون تو باشم که آنچه در دل داشتم و آرزو می‌کردم، به چنین صورتی برآورده کردی؟

ای عشق ترا چه شکر گویم که چنانک

میخواستم آخر آنچنانم کردی

شمارهٔ ۶۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده