نشاط اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>هستیم من و تو تا بیاد من و تو</p></div>
<div class="m2"><p>حاصل نشود دلا مراد من و تو</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از روز ازل جرم همه از من و توست</p></div>
<div class="m2"><p>حق گیرد از من و تو داد من و تو</p></div></div>

دیوان نشاط اصفهانی به کوشش دکتر حسین نخعی - تصویر ۱۱

شمارهٔ ۶۳

هستیم من و تو تا بیاد من و تو
حاصل نشود دلا مراد من و تو
از روز ازل جرم همه از من و توست
حق گیرد از من و تو داد من و تو

هوش مصنوعی: این شعر به ما یادآوری می‌کند که من و تو، در کنار هم، درک و احساسات مشترکی داریم. همچنین بیان می‌کند که مشکلات و گناهان از ارتباطات ما ناشی می‌شود و در نهایت حق و حقوق ما به یکدیگر بستگی دارد. بنابراین، با هم بودن و تفکر در مورد این ارتباطات می‌تواند به حل مسائل کمک کند.

شمارهٔ ۶۱

شمارهٔ ۶۲

هوش مصنوعی: ما تا زمانی که به یاد هم و از وجود یکدیگر بهره‌مند نباشیم، نمی‌توانیم به هدف و مقصود واقعی‌مان برسیم، ای دل.

هستیم من و تو تا بیاد من و تو

حاصل نشود دلا مراد من و تو

هوش مصنوعی: از آغاز زمان، تمام گناهان به دلیل ما انسان‌هاست و حق به خاطر اعمال ما از ما درخواست می‌شود.

از روز ازل جرم همه از من و توست

حق گیرد از من و تو داد من و تو

شمارهٔ ۶۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده