نشاط اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>آن بخت نداریم که فرزانه شویم</p></div>
<div class="m2"><p>مقبول به کعبه یا به بتخانه شویم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>برخیز که باز سوی میخانه شویم</p></div>
<div class="m2"><p>جامی بزنیم و مست و دیوانه شویم</p></div></div>

شمارهٔ ۴۲

آن بخت نداریم که فرزانه شویم
مقبول به کعبه یا به بتخانه شویم
برخیز که باز سوی میخانه شویم
جامی بزنیم و مست و دیوانه شویم

هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به نداشتن شانس برای فرزانه و عاقل شدن اشاره می‌کند و بیان می‌کند که نتوانسته‌اند به مقامی والا برسند، چه در مکانی مقدس و چه در مکان‌های دیگر. او از شنوندگان می‌خواهد که برخیزند و به سمت میخانه بروند تا با نوشیدن جامی مست و شاداب شوند و از دیوانگی لذت ببرند.

شمارهٔ ۴۰

شمارهٔ ۴۱

هوش مصنوعی: ما بختی نداریم که به حکمت و فرزانگی برسیم، نه در کعبه خدا پذیرفته شویم و نه در معبد بت‌ها.

آن بخت نداریم که فرزانه شویم

مقبول به کعبه یا به بتخانه شویم

هوش مصنوعی: بلند شو که دوباره به سمت میخانه برویم، تا یک جام بنوشیم و سکر و دیوانگی را تجربه کنیم.

برخیز که باز سوی میخانه شویم

جامی بزنیم و مست و دیوانه شویم

شمارهٔ ۴۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده