هوش مصنوعی: محبوب تو لب‌هایش را به من نشان می‌دهد، اما دلش بی‌خبر و غافل است؛ زیرا بین لب‌هایش و دل حقیقی‌اش فاصله‌ای بسیار زیاد وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر زبان و دل یکی باشند و گفته‌ها با احساسات هماهنگ باشد، نتیجه دعا و خواسته‌ها یکی خواهد بود.

هوش مصنوعی: کسی که دعا می‌کند و لب‌هایش را به دعا نزدیک می‌کند، باید بداند که دعا و خواسته‌ها باید با هم همخوانی داشته باشند و یکی در کنار دیگری قرار گیرد.

هوش مصنوعی: کسی که همیشه با خدا ارتباط دارد و روحش به او نزدیک است، دیگر نیازی به دعا و درخواست از چیزهای دنیوی ندارد و دلش از آرزوهای مادی خالی شده است.

هوش مصنوعی: من بنده‌ام و از این بندگی شرمنده هستم. شرم من از این است که بگویم بنده‌ام.

هوش مصنوعی: من کیستم که در جمع سگ‌ها حساب شوم، من شایستهٔ چنین مقایسه‌ای نیستم و باید نزد بندگان پرهیزگار قرار بگیرم.

هوش مصنوعی: شاهنشاه ملک یقین، که به عنوان بزرگ‌ترین شخصیت در دو جهان شناخته می‌شود، سخن گفت.

هوش مصنوعی: زمانی خوش است که انسان بتواند در آن دوران زندگی خود را به دور از نگرانی و استرس، به سادگی و آرامش بگذراند، مانند یک سگ که با آرامش در کنار صاحبش زندگی می‌کند.

هوش مصنوعی: زیرا که در او حالت‌های خوب فراوان وجود دارد. پس اگر کسی در او چنین حالتی نداشته باشد، چگونه می‌تواند مؤمن باشد؟

هوش مصنوعی: او در میان مردم ارزش و احترام چندانی ندارد، چون زندگی‌اش با ناداری و فقر می‌گذرد.

هوش مصنوعی: دور او را فقر و بی‌پولی احاطه کرده است و در این وضعیت، شخص مجرد نیز به صورت بی‌هدف و بدون تکیه گاه به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: سومین ویژگی این است که او هرگز سراغ جای مشخصی نرفته و منزل معینی نداشته است.

هوش مصنوعی: تمامی زمین مملو از نشانه‌هایی است که نشان‌دهنده توکل و اعتماد به اوست.

هوش مصنوعی: این چهارمین ویژگی‌ای که معمولاً در افراد نیکوکار دیده می‌شود، عبارت است از این که وقت خود را به خوبی اداره می‌کنند و به طور کلی از آن بهره‌وری بالایی دارند.

هوش مصنوعی: اگر پنجم (شخصی خاص) به او (معبود یا خداوند) نزدیک شود و در درگاه او بماند، او همچنان با شوق و محبت بر در می‌کوبد، یعنی به درخواست و قراری که دارد، ادامه می‌دهد و به او عشق می‌ورزد.

هوش مصنوعی: به هیچ وجه از در او نمی‌رود و به دنبال در دیگری نیست.

هوش مصنوعی: از نشانه‌های یک مرید این است که هرگز از بدی‌ها و جفاکاری‌ها ناامید نشود و همیشه به دنبال حقیقت باقی بماند.

هوش مصنوعی: کسانی که عشق و محبت را در دل دارند، شب‌ها به خواب نمی‌روند یا فقط اندکی می‌خوابند. این ویژگی نشان‌دهنده علاقه و دلبستگی آنهاست.

هوش مصنوعی: هر کس که به او فرمانبری کند، حتی اگر هزار بار هم او را از در براند، همچنان خودش را برای او تسلیم خواهد کرد.

هوش مصنوعی: وقتی که کسی را بخوانند، باید با دل شاد و خوشحال برگردد، نه اینکه با کینه و شکایت باشد یا چهره‌ای عبوس و ناراحت داشته باشد.

هوش مصنوعی: راندن و خواندن برای آن‌ها یکسان بود؛ این وضعیت از ویژگی‌های فروتنان است.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره می‌شود که بیشتر زمان انسان در حالت سکوت و آرامش می‌گذرد، و در عین حال، او باید از امکانات و نیروهایی که در اختیار دارد، برای بهبود وضعیت خود و دیگران بهره‌برداری کند. این به نوعی به اهمیت استفاده صحیح از قدرت‌ها و ظرفیت‌ها اشاره دارد.

هوش مصنوعی: این سکوت نشانه‌ای از رضایت اوست و این رضایت به خاطر قناعت او به دست آمده است.

هوش مصنوعی: دوستی واقعی کسی است که وقتی می‌میرد، نه تنها چیزی به جا نمی‌گذارد، بلکه حتا کم و زیاد چیزی هم ندارد که به ارث بگذارد.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که زندگی زاهدان (افرادی که به دنیا و لذات آن بی‌اعتنا هستند) تنها با مرگ و عدم وجود آن‌ها پایان می‌یابد. همچنین، گوینده از خدا درخواست می‌کند که او را در زمره کسانی قرار دهد که در روزگار گذشته زندگی کرده‌اند.

هوش مصنوعی: پروردگارا، من کسی هستم که به خاطر مهرت راهی به زندگی یافته‌ام و از نیستی به سوی وجود آمده‌ام.

هوش مصنوعی: وجود بی‌نظیر تو، وقتی که به بخشندگی اقدام کرد، همه چیز را با لطف و کرامتش به دیگران ارزانی داشت.

هوش مصنوعی: بخشش و generosity تو به قدری است که هیچ کس و هیچ چیز نمی‌تواند مانند من به اندازه‌ای کوچک باشد که بتواند از بزرگی و فضیلت تو پرده برداری کند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در گنج پنهان عدم وجود داشت، به ترتیب و به نام من ثبت شد.

هوش مصنوعی: توان تو از هیچ‌بودن ماست، و از ناچیزی‌امان فریاد می‌زنیم.

هوش مصنوعی: من کیستم؟ نه وجود دارم، نه عدم. وجود من مانند آستینی است که بیشتر از دست توانمند است.

هوش مصنوعی: من راست بگویم که هنوز به آن چیزی که باید باشم دست نیافته‌ام، و اگر نگوییم، خودت بهتر می‌دانی که من چه کسی هستم.

هوش مصنوعی: وجود تو باعث شده است که تاریکی ما روشنایی خود را آشکار کند.

هوش مصنوعی: ای تو که ذاتت پر از عدالت است و صفاتت نیکی و بخشش، من لیاقت دریافت این همه نعمت را نداشتم.

هوش مصنوعی: نه تنها عدالت برای شایستگان کافی نیست، بلکه بزرگواری و بخشش هم لازم است.

هوش مصنوعی: خیر و خوبی تو هر لحظه به سمت ما می‌آید، و بدی‌ها و مشکلات ما به سوی تو روانه می‌شوند.

هوش مصنوعی: نعمت‌هایی که به من داده‌اید، به قدری زیاد است که نمی‌توان آن‌ها را شمارش کرد. از آنچه که به چشم می‌آید، تنها یک مورد از هزاران نعمت است.

هوش مصنوعی: شاید نعمت‌های زیادی در زندگی من وجود داشته باشد که من از آن‌ها بی‌خبرم یا اینکه آن نعمت‌ها قابل مشاهده‌اند، اما من به آن‌ها توجه نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: این جمله بیانگر این است که خداوند به من لطف کرده و عیوب و کاستی‌هایم را پنهان کرده است. این نعمت بزرگ و رحمت او، نشان‌دهنده رحمت و پوشش الهی بر خطاها و نواقص من است.

هوش مصنوعی: وجود و خوبی ما از لطفت است؛ یکی در آشکار است و دیگری در نهان.

هوش مصنوعی: به من زیبایی را عطا کردی و از تاریکی‌ام نوری به من بخشیدی و نقص‌هایم را به کمال تبدیل کردی.

هوش مصنوعی: وقتی که عیوب من را از سر تا پا دیدی، خودت آنها را از دیگران پنهان کردی.

هوش مصنوعی: ای ذوالمنن، از تو امید دارم که عیوب من از تو پنهان نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: آزمایش به گاهی پیش می‌آید که با مشکلات و سختی‌ها همراه است و نعمت‌های پنهان می‌توانند در دل همان مشکلات قرار داشته باشند.

هوش مصنوعی: اگر به تو آسیب زدم، باز هم محبت و وفا از تو دیدم. اگر اشتباهی از من سر زده، با بخشش و نعمت تو روبه‌رو شدم.

هوش مصنوعی: از من سپاسگزاری کن، زیرا به خاطر اعمال ناپسند تو من به لطف و احسان تو دست یافته‌ام.

هوش مصنوعی: من چه جایگاهی دارم در مقابل تو و در برابر ذکر و یاد تو، و چه کنم در برابر شکرانه نعمت‌هایی که تو به من داده‌ای.

هوش مصنوعی: شاعران به خاطر نعمت ستایشگری که دارند، شکرگزارند و خادمان نیز به خاطر نعمت خدمت‌رسانی که انجام می‌دهند، شکرگزارند.

هوش مصنوعی: اگرچه من بخشی از نعمت‌ها را شکرگزاری کرده‌ام، اما در حقیقت در مقابل آنچه دریافت کرده‌ام فقط توانسته‌ام با کلام و ستایش خود، از آنچه در خدمت به دیگران انجام داده‌ام، صحبت کنم.

هوش مصنوعی: نعمت تو از آنچه تصور می‌شود، بیشتر و فراوان‌تر است، زیرا نمی‌توان به‌درستی آن را اندازه‌گیری کرد و در نتیجه نمی‌توان به‌طور کامل شکرانه‌اش را ادا کرد.

هوش مصنوعی: تو مرا به راهی هدایت کردی و از غفلت بیرون آوردی، اما هر چه بیشتر به من نصیحت کردی، کار من سخت‌تر شد.

هوش مصنوعی: تو با نیکی و بزرگواری خود، به من لطف بسیار انداختی و من در مقابل این نعمت، سرکش و یاغی شدم، ای دوست عزیز.