هوش مصنوعی: صبح شده و آفتاب طلوع کرده است، پس ای عزیز، تا کی باید در خواب بمانی و بیدار نشوی؟

هوش مصنوعی: حالت به گونه‌ای است که نه نشانه‌ای از عقل در تو دیده می‌شود، نه عشق و علاقه‌ای. همچنین در هیچ یک از شهرهای بزرگ مثل کوفه یا دمشق حضور و عبوری نداری.

هوش مصنوعی: اگر کسی عشق تو را انکار کند، به نظر می‌رسد که عاقل است، اما چرا در این حالت این‌قدر از خود بی‌خبر است؟

هوش مصنوعی: عشق اگر هم گناه باشد و دیوانگی، باز هم برای کسی که عاشق است، عقل و فهم بی‌معنا می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر تو خود نه عاشق هستی و نه عاقل، پس در نهایت چه کسی هستی؟

هوش مصنوعی: اگر عشق برای تو مناسب نیست، بهتر است آن را رها کنی؛ زیرا برای این موهبت، ارزش وجودی تو کافی نیست.

هوش مصنوعی: از افکار و خیالات خود فاصله بگیر، تا بتوانیم به بحث و گفتگو درباره دانش بپردازیم.

هوش مصنوعی: در نزد هر فرد عاقل و با دانشی، حقیقت و راستگویی بهتر از نادرستی و کژی است.

هوش مصنوعی: کسی که با دانایی و دانش به درک عمیق‌تری از حقیقت رسیده، صداقت و راست‌گویی را ارزشمندتر از دروغ می‌داند.

هوش مصنوعی: بخل و stingy بودن در نظر شخص عاقل بهتر از generosity و بخشندگی است، و انصاف و عدالت در نظر فرد دانا ارزش بیشتری دارد تا ظلم و ستم.

هوش مصنوعی: پیروی از خداوند یا نافرمانی از او، هر یک به نوعی نیکوست. سپاسگزاری از خداوند خوب است و همچنین کفران نعمت‌ها نیز خوب است.

هوش مصنوعی: زیبایی و تلاشی که از خدمتگزار خوب به چشم می‌خورد، بهتر است یا بی‌توجهی و تنبلی که با غفلت همراه است؟

هوش مصنوعی: آقایان و بزرگان می‌دانند که در خدمتگزاری، سرکشی و سرپیچی از دستورات چگونه است؛ یا اینکه باید خضوع و فروتنی را پیشه کرد.

هوش مصنوعی: اگر کسی با چنین رفتارهایی شرمنده نمی‌شود، یا عاقل نیست، یا حقیقتاً بنده نیست.

هوش مصنوعی: تو نگو که هم عاقل هستی و هم بنده، من بنده‌ام و از بندگی خود خجالت می‌کشم.

هوش مصنوعی: من به رحمت و بزرگواری خدا امیدوارم و با خیال راحت و آرامش خاطر نشسته‌ام.

هوش مصنوعی: ای خواجه، تو که عاقل نیستی، پس غافل هستی. حاشا که کسی شایسته کرم و رحمت خداوند باشد.

هوش مصنوعی: خداوند ما بسیار بخشنده و مهربان است و این رحمت او بر بندگانش یک سنتی دیرینه و همیشگی است.

آری ابر در کرم، «مشهور» است. ولی کجا باران از جو گندم می‌رویاند؟

هوش مصنوعی: باران به طور مداوم بر دشت می‌بارد، اما گندم فقط زمانی رشد می‌کند که کشت شده باشد.

هوش مصنوعی: سال‌ها و ماه‌ها به زمین خشک و شور باران می‌بارد، اما آیا دیده‌ای که در این سرزمین گیاهی سبز شود؟

هوش مصنوعی: اگر بخشش وجود داشته باشد، نباید حساب و کتابی در کار باشد. آیا بین ولهب و بوتراب تفاوتی وجود دارد؟

هوش مصنوعی: من فکر می‌کنم این شخص عاقل است، اما او در خواب است و از خود بی‌خبر.

هوش مصنوعی: چشم ظاهری بیدار است، اما چشم باطنی در خواب به سر می‌برد تا زمانی که نور حقیقت بر او بتابد.

هوش مصنوعی: اولین شرط هر کسی که راهی را که مردان حق رفته‌اند می‌خواهد، این است که بدانی چه چیز او را برپا می‌دارد و از آن استفاده کند.

هوش مصنوعی: خواجه باید هنگام خواندن کسی را به وجد آورد و او را به تحرک وادار کند، به طوری که حس و حال او را تحت تأثیر قرار بدهد و با اشتیاق به او نزدیک شود.

هوش مصنوعی: این‌طور که به نظر می‌رسد، این شخص در خواب است و نمی‌فهمد که چه بر سر او می‌آید. اگر زنده است، خدا را شکر، اما اگر مرده باشد، تعجب‌آور است.

هوش مصنوعی: مرگ جسم آشکار است، اما مرگ روح پنهان است. فردی که مرده، از نظر جسمی از بین رفته، اما روح او همچنان وجود دارد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که من به واسطه این صحبت دچار نگرانی و ناراحتی شده‌ام. نمی‌دانم آیا درست فهمیدم یا نه، اما احساس می‌کنم آنچه را که گفتم، همچنان درست نیست. این نه پایان زندگی است و نه خواب، بلکه چیزی دیگر است.

هوش مصنوعی: مرده کسی است که روزی زندگی می‌کرد و بیدار واقعی کسی است که او را خواب‌آلود می‌نامند.

هوش مصنوعی: هرگز کسی نمی‌گوید که مرده با خاک سخن می‌گوید، و همچنین هیچ‌کس سنگ را نمی‌تواند به سخن گفتن متهم کند.

هوش مصنوعی: حیات جماد (اشیاء بی‌جان) از منظر ظاهر، به حیات گیاهان و حیوانات وابسته است. یعنی شاید به نظر برسد که تنها گیاهان و حیوانات زنده هستند، ولی در حقیقت، زندگی آن‌ها نیز تحت تأثیر چیزهای غیرزنده است.

هوش مصنوعی: بعضی از موجودات زنده، چنان‌که در دنیای طبیعی مشاهده می‌شود، از حالت حیوانی به انسانی ارتقا می‌یابند و در نتیجه، انسان‌ها نیز به نوعی به نیازی بزرگتر که همان نیازی به خداوند است، پی می‌برند.

هوش مصنوعی: من روح انسانیت را درک کرده‌ام و می‌دانم که زندگی واقعی در دست خداوند است.

هوش مصنوعی: اگر از این چشمه چیزی ننوشیده‌ای، زنده‌باشی! وا... اگر ننوشیده‌ای، مرده‌ای.

هوش مصنوعی: طبع جماد به طبع نباتی و حیات نباتی مشابهت دارد.

هوش مصنوعی: نفس، یک نام است که از چیزی بی‌جان به وجود آمده، اما این پیکره بی‌جان از آن خود نیست، بلکه وجودی فراتر از آن دارد.

هوش مصنوعی: جان حیوان روحی است که در قالب جسم آن قرار دارد، روح انسان نیز همانند آن است اما در یک پیکر متفاوت. به عبارت دیگر، روح‌ها اشکال و جسم‌های متفاوتی دارند اما همگی حیات و وجود را تجربه می‌کنند.

هوش مصنوعی: آن که به دیگران زندگی و بخشش می‌دهد، همواره مراقب و سرپرست همگان است و به نوعی مانند خداوندی برای این جماعت عمل می‌کند.

هوش مصنوعی: بی‌خبران و نادانان هیچ درکی از انسانیت ندارند و کسانی که غافل و بی‌فکرند، به حقیقتی الهی و روحانی دسترسی ندارند.

هوش مصنوعی: اگرچه در ظاهر می‌توان بی‌خبر و نادان به نظر رسید، اما خواب و مرگ در واقعیت یکی هستند و این خواب غفلت است.

هوش مصنوعی: خواب و مرگ هر دو به هم نزدیک هستند و به نوعی به یکدیگر ارتباط دارند. در واقع، انسان در خواب به نوعی از زندگی جدا می‌شود و این جدایی می‌تواند به مرگ نیز منتهی شود. گاف به معنای جهل و نادانی، نشان می‌دهد که برخی افراد بدون آگاهی از این تفاوت‌ها، به سادگی درک نمی‌کنند که اختلاف‌های زیادی بین خواب و مرگ وجود دارد.

هوش مصنوعی: خواب به حالتی گفته می‌شود که هنگام بیداری، انسان در آن فعالیت و آگاهی دارد. فردی که غافل است، در واقع از حالتی که باید بیدار و هشیار باشد، بی‌خبر است.

هوش مصنوعی: ترسم که خواجه زنده نباشد، وگرنه می‌توانستیم او را از خواب بیدار کنیم.

هوش مصنوعی: اگر جان کسی در دست فردی نادان و بی‌خبر باشد، از آگاهی و دانش او تغییر می‌کند.

هوش مصنوعی: خواب غفلت درمان ندارند و راه خروجی برای آن نیست. مرگ بدون دارو از آن هم بدتر است و انجام چنین کاری نادانی به شمار می‌آید.

هوش مصنوعی: مشکل و مصیبت احمق‌ها قابل حل نیست، مانند کسی که در ذات خود مصیبت‌زده و بدبخت شده است.

هوش مصنوعی: تمام انسان‌ها برابر در وظایف الهی هستند تا اینکه خردمندان از نادانان تشخیص داده شوند.

هوش مصنوعی: اگر انسان احمق باشد، تا همیشه احمق خواهد ماند، زیرا افرادی که از هوش و درک‌های پایین‌تری برخوردارند، قادر به تغییر وضعیت خود نیستند.

هوش مصنوعی: پیوند ابدی با زمان بی‌پایان برقرار شده است، نه خوب از این برهه می‌تواند به خوبی تغییر کند و نه بد از آن بدتر شود.

هوش مصنوعی: ما در خواب خوشی به سر می‌بریم و این موضوع هنوز ادامه خواهد داشت.

هوش مصنوعی: عشق کجاست که بتواند داستان‌ها را برای عاقل‌ها کوتاه کند و آن‌ها را غافل و بی‌خبر کند؟

هوش مصنوعی: هیچ چیز بهتر از آگاهی نیست، اما نادانی باعث می‌شود که انسان از این آگاهی دور بماند و به سد و مانعی تبدیل شود.

هوش مصنوعی: زمانی که عقل به کمال برسد، آگاهی تو افزایش می‌یابد و زمانی که عشق به اوج خود می‌رسد، ممکن است به ضعف و سادگی دچار شوی.

هوش مصنوعی: هر کسی که از نادانی خوشحال باشد، در واقع از نادانی‌اش بی‌خبر است.

هوش مصنوعی: پیامبر فرمودند که بیشتر کسانی که به بهشت می‌روند، بی‌خبر و نادان هستند.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که ابلهی که در حال حاضر وجود دارد، باعث این مشکلات است و پس از او نیز دوباره ابلهی دیگر دیده می‌شود که همان مسائل را تکرار می‌کند. به عبارت دیگر، چرخه‌ی نادانی همچنان ادامه دارد و هر بار ابلهی تازه‌ای ظهور می‌کند.

هوش مصنوعی: عشق مانند طوفانی شدید به هر سمت می‌وزد و آگاهی نیز مانند میوه‌های سنگین روی درخت، از بارش عشق می‌ریزد.

هوش مصنوعی: هر جا که فردی عاقل را به کار بگیری یا با او در ارتباط باشی، خود به خود در وجودت صفات عاقلانه شکل می‌گیرد و به عقلی تبدیل می‌شوی؛ اما اگر با فردی ناخودآگاه یا بی‌خبر از واقعیت‌ها همراه شوی، از عقلانیت دور می‌شوی.

هوش مصنوعی: نه بینایی، نه شنوایی، نه چشایی، نه لامسه و نه هیچ حس دیگر، انگار که هیچ یک وجود نداشته‌اند و دیروز هم همین‌طور بود.

هوش مصنوعی: عشق در آغاز دشمن آگاهی و فهم است؛ زیرا غفلت و نادانی به گمراهی می‌انجامد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که از انواع مختلف تصاویر و نمادها جدا شوی و از عشق درس بگیری.

هوش مصنوعی: نفس تو مانند پرنده‌ای است که در مقایسه با بال و پروازش، از درک حواس فراتر می‌رود.

هوش مصنوعی: وقتی که یک پرنده به دام می‌افتد، شکارچی ابتدا بال و پر آن را می‌چیند تا نتواند پرواز کند.

هوش مصنوعی: به تدریج از چنگال او آزاد می‌شود و به آرامی او را تسلیم می‌کند.

هوش مصنوعی: در خانه‌اش فضایی را مهیا می‌کند که صبح و شب، خوراکش همیشه آماده باشد.

هوش مصنوعی: هر ازگاهی دستی از رحمت بر سر او می‌نوازد و بر جانش تاثیر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: هر روز با محبت جدیدی، مرغ کوچکی دوباره بال و پرش را به دست می‌آورد.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که پر می‌زند و بال‌هایش به سمت بالا می‌رود، هرچند که بال‌های متفاوتی دارد، ولی اوضاع و احوالش یکسان است.

هوش مصنوعی: هرچند که این پر از نظر ظاهر شبیه به آن پر است، اما قدرت و نیرویش از منبع دیگری تأمین می‌شود.

هوش مصنوعی: این به صحن خانه تو آمده و آن به دشت رفته است. این قوی از خانه خارج شده و آن (دیگری) در حال گردش است.