نشاط اصفهانی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۲۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>اگرچه در به رویم از ستم ای پاسبان بستی</p></div>
<div class="m2"><p>به این شادم که راه غیر هم زان آستان بستی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>همین ای گریه نه مانع شدی از دیدن رویش</p></div>
<div class="m2"><p>ره آمد شدن از کوی او بر کاروان بستی</p></div></div>

شمارهٔ ۲۳ - برخاستی و کناره کردی

اگرچه در به رویم از ستم ای پاسبان بستی
به این شادم که راه غیر هم زان آستان بستی
همین ای گریه نه مانع شدی از دیدن رویش
ره آمد شدن از کوی او بر کاروان بستی

هوش مصنوعی: غزل اشاره به سختی‌ها و موانع در عشق دارد. شاعر به پاسبانی که در برابر او ایستاده اشاره می‌کند و از آن‌جا که به خاطر عشقش به معشوق، راه دیگری نمی‌بیند، شاد است که هنوز راهی وجود دارد. حتی گریه و غم‌ به او اجازه نمی‌دهد از دیدن معشوق محروم شود و او با شجاعت به دنبال عشق خود است.

شمارهٔ ۲۱

شمارهٔ ۲۲

هوش مصنوعی: هرچند که به روی من به عنوان نگهبان ظلم کردی و در را بستی، اما خوشحالم که در را به روی دیگران نیز بسته‌ای و آن‌ها نمی‌توانند وارد شوند.

اگرچه در به رویم از ستم ای پاسبان بستی

به این شادم که راه غیر هم زان آستان بستی

هوش مصنوعی: ای گریه، تو مانع نشدی از اینکه او را ببینم؛ از کوی او راهی پیدا شد و به کاروان ملحق شدم.

همین ای گریه نه مانع شدی از دیدن رویش

ره آمد شدن از کوی او بر کاروان بستی

شمارهٔ ۲۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده