نشاط اصفهانی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۱۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>زهی رفیع جنابی که درگه عالیت</p></div>
<div class="m2"><p>سپهر را به بسیط زمین تشکل کرد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>عروسی معنی طبعم بعقد نظم نداد</p></div>
<div class="m2"><p>که جز بزیور مدح تواش تحمل کرد</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>رهی بخواستن قطعه از جناب تو دوش</p></div>
<div class="m2"><p>پسی از تفکر بسیار بس تخیل کرد</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>که تا چگونه کند عرض این حدیث بتو</p></div>
<div class="m2"><p>بسی تردد بنمود و بس تامل کرد</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>به دستیاری این قطعه ملتمس گردید</p></div>
<div class="m2"><p>به پایمردی الطاف تو توکل کرد</p></div></div>

دیوان نشاط اصفهانی به کوشش دکتر حسین نخعی - تصویر ۲۹۶

شمارهٔ ۱۱

زهی رفیع جنابی که درگه عالیت
سپهر را به بسیط زمین تشکل کرد
عروسی معنی طبعم بعقد نظم نداد
که جز بزیور مدح تواش تحمل کرد
رهی بخواستن قطعه از جناب تو دوش
پسی از تفکر بسیار بس تخیل کرد
که تا چگونه کند عرض این حدیث بتو
بسی تردد بنمود و بس تامل کرد
به دستیاری این قطعه ملتمس گردید
به پایمردی الطاف تو توکل کرد

شمارهٔ ۹

شمارهٔ ۱۰

زهی رفیع جنابی که درگه عالیت

سپهر را به بسیط زمین تشکل کرد

عروسی معنی طبعم بعقد نظم نداد

که جز بزیور مدح تواش تحمل کرد

رهی بخواستن قطعه از جناب تو دوش

پسی از تفکر بسیار بس تخیل کرد

که تا چگونه کند عرض این حدیث بتو

بسی تردد بنمود و بس تامل کرد

به دستیاری این قطعه ملتمس گردید

به پایمردی الطاف تو توکل کرد

شمارهٔ ۱۰

اطلاعات