هوش مصنوعی: ای راهنمای خردمند، از داستان ما عبور کن و بگذار که ما خود به حال این دل دیوانه‌مان بپردازیم.

هوش مصنوعی: ما در شهر خود دیوانه‌واری می‌کنیم، اما افراد عاقل بهتر است که به خواب خوش بروند و دل‌مشغولی‌های ما را فراموش کنند.

هوش مصنوعی: اگر نتوانیم ساغری از دست ساقی بگیریم، پس مستی به ما نخواهد رسید و نمی‌توانیم از پیمانهٔ خود بهره‌مند شویم.

هوش مصنوعی: ای واعظ، با تمام بحث‌ها و منطق‌های عاقلانه‌ات، از یک نالهٔ عاشقانهٔ ما صرف‌نظر نکن.

هوش مصنوعی: ای دیده، اشکی بریز که آنچنان ویران کند که شاید این خانهٔ ما مستحق گنج و ثروت شود.

هوش مصنوعی: سقف این کاخ طلایی، پرده‌ای است که آسمان را می‌پوشاند. نور خورشید را از ویرانه‌ی ما جستجو کنید.

هوش مصنوعی: کسی که یک شب هم نتواند غم خود را از دل بیرون کند، ای کاش روزی بیاید و به خانهٔ ما قدم بگذارد.

هوش مصنوعی: عقل و خردت می‌تواند تو را در مسیر غم و اندوه هدایت کند، اما خبری از خوشحالی و سرزندگی از محیط میخانه ما بپرس.