هوش مصنوعی: آن شعله که در درونم پنهان شده است، بیانگر غم و دلتنگی من در گذر زمان است.

هوش مصنوعی: اگر از دل من دود برخیزد، این شعله برای معشوقان مناسب است.

هوش مصنوعی: بدن تو مانند باغی است پر از گل که در آن نرمی و لطافت وجود دارد، همچون پارچه‌های زیبا و با ارزش.

هوش مصنوعی: آسایش و راحتی دوستان به خاطر زیبایی و تزئینات بوستان است.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم از او دور شوم، زیرا هر جا که باشم او در دل و جان من حضور دارد.

هوش مصنوعی: آرام و بی‌خبر از دسیسه‌ی دزدان هستم، زیرا می‌دانم که این مسیر، مسیر کاروان نیست.

هوش مصنوعی: ای هوش و عقل، مواظب باش که قدم بر این در نگذاری، چرا که عشق نگهبان اینجا است.

هوش مصنوعی: عشق نیکان باعث می‌شود بار غم سنگینی روی دوش انسان بیفتد، اما کسی که ناتوان است، بهتر می‌تواند از پس این بار برآید.

هوش مصنوعی: اگر دوستان به خواری عادت کرده‌اند، باید بدانند که در همین خاک، گلی هم وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر دشمنان بخواهند به افتخار برسند، این گل خطرناکی که در حال رشد است، از سرمای خزان نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: به دنبال نشانه‌ای از شادی در آن محل بودم که گفتند سگی در ورودی آنجا حضور دارد.