هوش مصنوعی: ما جان و دل خود را به عشق کسی سپردیم که اصلاً تنها سر ما نیست، بلکه تمام وجود ما و هستی‌مان به او تعلق دارد.

هوش مصنوعی: اگر گل بپاشد یا سنگ پرتاب کند، چه کار می‌توان کرد؟ جمع و میخانه و شراب و ساقی از اوست.

هوش مصنوعی: کسی که هم کشتی را می‌سازد و هم طوفان را ایجاد می‌کند، ناخدای است که می‌تواند در هر شرایطی تصمیم بگیرد؛ اگر کشتی او در طوفان بشکند یا به ساحل برسد، همه اینها از اوست.

هوش مصنوعی: من در دل خود احساسات و عشق را دارم، در حالی که زیبایی و نوری که بر چهره‌ام می‌تابد، همانند شمعی بر سر پروانه‌ای سوخته است که همه چیزش را از دست داده و تنها به خاطر عشق می‌سوزد.

هوش مصنوعی: ای باد، به آنانی که گناهکارند بگو که نگران نباشند، چون اگر گناهی از ما به وجود آمده، آن آتش که تهدیدکننده است، از خودشان می‌باشد.

هوش مصنوعی: آرزو و شوقی که به دل داشتم، فقط با غم او آرام می‌گیرد. آن دل سوخته، در برابر غم من حسرتی دارد که بر سر این عشق سنگینی می‌کند.

هوش مصنوعی: چه چیزی بنویسم که ارزش سپاسگذاری داشته باشد؛ زیرا معنی و کلمات و وسایل نوشتن، همه از اوست.

هوش مصنوعی: خوشبختی و بزرگی شاه جهان، باعث افزایش شادی و سرزندگی است، زیرا این نوری است که بر مردم می‌تابد و موجب روشنی و رونق زندگی آن‌ها می‌شود.