شمارهٔ ۵۸
گر بسوزیم بآتش همه گویند سزاست
در خور جورم و از فضل توام چشم عطاست
گر بخوانی زعطا سر زخطا در پیش است
ور برانی بجفا روی امیدم بقفاست
من بخود هر چه کنم گر کرم است آن ستم است
تو جفا می نکنی ور بکنی عین وفاست
ای بسا لطف که در چشم بصیرت قهر است
باز قهریست که در پیش نظر لطف نماست
آتش دوزخ و آن چشمه ی جان بخش بهشت
شعله ای از دل من، رشحه ای از دست شماست
دفتر عشق سراسر همه خواندیم ولی
آنچه در یاد بماندست فراموشی ماست
شادمانی جهان است که فانی گردد
غم بدان دل نبرد ره که نشاطش به خداست
اطلاعات
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
گر بسوزیم بآتش همه گویند سزاست
در خور جورم و از فضل توام چشم عطاست
هوش مصنوعی: اگر ما در آتش بسوزیم، همه خواهند گفت که سزاوار چنین عذابی هستیم. در حالی که من به خاطر ناحقی که به من شده، از لطف و کرم تو انتظار رحمت دارم.
گر بخوانی زعطا سر زخطا در پیش است
ور برانی بجفا روی امیدم بقفاست
هوش مصنوعی: اگر برای من دعا کنی، گناهانم در مقابل تو قرار میگیرد و اگر مرا به ناحق برانی، امیدم از بین میرود.
من بخود هر چه کنم گر کرم است آن ستم است
تو جفا می نکنی ور بکنی عین وفاست
هوش مصنوعی: هر کاری که من انجام دهم اگر با لطف و مهربانی باشد، برای من خوشایند است، اما اگر این محبت نباشد، ظلم به من حساب میشود. اگر تو هم به من بدی کنی، در حقیقت کار تو وفاداری خواهد بود.
ای بسا لطف که در چشم بصیرت قهر است
باز قهریست که در پیش نظر لطف نماست
هوش مصنوعی: بسیاری از زیباییها که در نگاه عاقلانه به نظر خشم به نظر میآیند، در حقیقت قهری هستند که در برابر دید عمیق، به شکل لطف و محبت خود را نشان میدهند.
آتش دوزخ و آن چشمه ی جان بخش بهشت
شعله ای از دل من، رشحه ای از دست شماست
هوش مصنوعی: آتش دوزخ و چشمهی زندگیبخش بهشت هر کدام نقطهای از احساسات من و نشانی از محبت شما هستند.
دفتر عشق سراسر همه خواندیم ولی
آنچه در یاد بماندست فراموشی ماست
هوش مصنوعی: ما در دفتر عشق تمام مطالب را بررسی کردیم، اما چیزی که در ذهن ما باقی میماند، فراموشکاری ماست.
شادمانی جهان است که فانی گردد
غم بدان دل نبرد ره که نشاطش به خداست
هوش مصنوعی: شادی در جهان به این است که غمها از بین بروند، زیرا دل هیچکس جایی برای اندوه ندارد و این خوشحالی تنها به خدا وابسته است.

نشاط اصفهانی