هوش مصنوعی: با شمشیری در دست و در حال سرخوشی، چنان به نظر می‌رسد که انگار هوای مستی بر من حاکم است. اگر باده‌ای که می‌نوشم حرام باشد، پس خون من هم در این مستی هدر خواهد رفت.

هوش مصنوعی: من به شدت تحت تأثیر زیبایی تو هستم، نه فقط به خاطر چهره و موهایت. آنجا که بهشت قرار دارد، نه صبح وجود دارد و نه شب.

هوش مصنوعی: وقتی از محل شادابی و سرزندگی گذر می‌کنم، هیچ چیزی به خوشمزگی آبی که در جامم است، نیست.

هوش مصنوعی: شادی دنیا به سرعت به غم تبدیل می‌شود برای کسی که از غم شاد شده باشد، زیرا خوشی واقعی همیشگی است.

هوش مصنوعی: خواجه نمی‌تواند از من پرهیز کند، زیرا او نمی‌خواهد به ننگ دچار شود و من خود به خاطر نام و شهرت‌ام دچار ننگ هستم.

هوش مصنوعی: نگرانی و وسواس عقل نمی‌تواند داستان را به پایان برساند؛ از عشق بپرس که حرف ناگفته‌ای در دل دارد.

هوش مصنوعی: اگر از کمان تیری رها کردیم و به هدف نرسید، با دشمن بگویید که شمشیری در نیام داریم.

هوش مصنوعی: در دل انسان افسرده، خواسته‌ای ایجاد شده و آتشی از عشق شعله‌ور گشته که هنوز به‌درستی شکل نگرفته است.