هوش مصنوعی: گاه زمانی است که باید در کاخ و قصرهای مجلل باشیم و نه در میان چمن و طبیعت. این زمان، زمانی است که باید از خوشی‌ها و زیبایی‌های جمعی بهره‌مند شویم.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و جذابیت چهره و اندام محبوبی اشاره دارد که به مانند یک معشوق در مجلسی می‌درخشد. او با قامت و ظاهری دلربا به جشن و میهمانی می‌آید و زیبایی‌اش مانند گل‌های سُرخی و سروهای بلند در طبیعت به چشم می‌خورد.

هوش مصنوعی: لب‌های شیرین مانند نیشکر است و بدنش همچون سیم و زیبایی‌اش شبیه گل نسترن می‌باشد.

هوش مصنوعی: اگر سیب و بادام هم نباشد، اشکالی ندارد؛ مهم این است که ما چشم در چشم و روی در روی هم هستیم و ارتباطی صمیمی داریم.

هوش مصنوعی: اگر شاخه سنبل تحملش را از دست بدهد و بشکند، زلف مشکین همچنان در هم پیچیده و زیبایی‌اش را حفظ می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر بلبل چهره‌ات را از باغ گل بپوشاند، باید بدانید که آن شاهد زیبا با سخنان شیرینی همراه است.

هوش مصنوعی: اگر باد، لاله را خاموش کند، چراغی که به تن سیمینی و لگنی طلایی زینت داده شده، همچنان می‌درخشد.

هوش مصنوعی: محل رویش گل، از دید پنهان است و در واقع، حقیقت آن چیزی است که به وضوح قابل مشاهده نیست.

هوش مصنوعی: در کنار سروهایی بلند، نمی‌توان زندگی کرد، زیرا برای زنده ماندن باید دستی در دست بتی زیبا داشت.

هوش مصنوعی: باد، عهد و پیمان را شکسته و درخت بید را خم کرده است، زیرا کسی که به عهد خود وفا نمی‌کند، همیشه دچار مشکلات و چالش‌ها می‌شود.

هوش مصنوعی: ناامیدی از این نیست که امید به توکل به پادشاه زمین و زمان وجود دارد.

هوش مصنوعی: صورت شاه در زیبایی و جذابیت مانند صبحگاه و فضای چمن است.