هوش مصنوعی: نسیم دلپذیر بهار را استشمام کن و لذت باران را احساس کن؛ بیا و از زیبایی موهای ساقی الهام بگیر و جام شراب را در دست بگیر.

هوش مصنوعی: کافی است که این افراد که خود را دوست نشان می‌دهند، به ما جلوه کنند. بیا و نقاب را از زیبایی واقعی دوست برداریم.

هوش مصنوعی: وقتی که تو دیشب رفتی، من هزاران خطا و اشتباه خود را به یاد آوردم. حالا که روز حساب رسیده، عتاب و سرزنش تو به من منتقل شده است.

هوش مصنوعی: از چشمانم اشک می‌ریزد و یاد دوست به ذهنم می‌آید، اما این خیال و رویا همچون تصویرهایی است که در آب نقش نمی‌بندند و زود از بین می‌روند.

هوش مصنوعی: او در ابتدا و انتهای هر چیز است. در راه عشق، تفاوتی بین آرامش و شتاب وجود ندارد و هیجانی در کار نیست.