هوش مصنوعی: به آب بگو که از این خانه عبور کند، زمانش فرا رسیده است، و این ویرانه را ویران کن.

هوش مصنوعی: صوفیان غرق در حالشان هستند و زاهدان از واقعیت اطرافشان بی‌خبرند، پس من باید از چه کسی دربارهٔ راه میخانه بپرسم؟

هوش مصنوعی: شعله شمع اگر به پروانه آسیب بزند، چه فرقی می‌کند؟ این که پروانه در آتش می‌سوزد، مسئله‌ای نیست.

هوش مصنوعی: مست آن جشن و سروری هستم که میخوارگانش را با آب شمشیر تو سیراب کنند.

هوش مصنوعی: عشق به سراغ قصر می‌آید و از ما می‌خواهد که این خانه را از آرزوها و تمایلات بی‌مورد خالی کنیم.

هوش مصنوعی: دوست یا آشنایی به درب می‌کوبد و از ما می‌پرسد که کیست تا بیگانه‌ها را بیرون کند و راه را برای خودی‌ها باز کند.

هوش مصنوعی: در این بیت، گفته می‌شود که عشق در حال بیان سخنانی است و از خرد و اندیشه می‌خواهد که داستان‌ها و افسانه‌ها را کنار بگذارد و به حقیقت و واقعیت بپردازد. به نوعی، برای رسیدن به درک عمیق‌تری از عشق، باید از جزئیات کم‌اهمیت و خیالی دور شد.

هوش مصنوعی: عشق و دیوانگی با هم همراه‌اند! عشق، حتی فرد عاقل را به حالت جنون می‌برد و او را شاداب می‌کند.