نشاط اصفهانی » دیوان اشعار » غزلیات بازمانده » شمیران

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>وقت من خوش که اگر کوه و اگر صحرا بود</p></div>
<div class="m2"><p>بی وجودت نتوانم که دمی تنها بود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>خاک ری خاصه شمیران که در آن موکب شاه</p></div>
<div class="m2"><p>نزهت افزای بهشتی ست که در دنیا بود</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>آسمان گو دگر اینسان بتمتع مخرام</p></div>
<div class="m2"><p>همه دانند قمر را نه بدان سیما بود</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>بوستان گو دگر اینگونه رعونت مفروش</p></div>
<div class="m2"><p>همه دانند صنوبر نه بدان بالا بود</p></div></div>

دیوانه‌ای کمتر

وقت من خوش که اگر کوه و اگر صحرا بود
بی وجودت نتوانم که دمی تنها بود
خاک ری خاصه شمیران که در آن موکب شاه
نزهت افزای بهشتی ست که در دنیا بود
آسمان گو دگر اینسان بتمتع مخرام
همه دانند قمر را نه بدان سیما بود
بوستان گو دگر اینگونه رعونت مفروش
همه دانند صنوبر نه بدان بالا بود

هزار خم بچشیدند و سرنگون کردند

شمیران

وقت من خوش که اگر کوه و اگر صحرا بود

بی وجودت نتوانم که دمی تنها بود

خاک ری خاصه شمیران که در آن موکب شاه

نزهت افزای بهشتی ست که در دنیا بود

آسمان گو دگر اینسان بتمتع مخرام

همه دانند قمر را نه بدان سیما بود

بوستان گو دگر اینگونه رعونت مفروش

همه دانند صنوبر نه بدان بالا بود

شمیران

اطلاعات