نشاط اصفهانی » دیوان اشعار » دوبیتی‌ها » شمارهٔ ۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>فریاد من از زمانه بگذشت</p></div>
<div class="m2"><p>بر زلف نگار شانه بگذشت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ابروی کمان یار بر دست</p></div>
<div class="m2"><p>تیریست که از نشانه بگذشت</p></div></div>

شمارهٔ ۷

فریاد من از زمانه بگذشت
بر زلف نگار شانه بگذشت
ابروی کمان یار بر دست
تیریست که از نشانه بگذشت

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به احساساتش نسبت به عشق و معشوقه‌اش اشاره می‌کند. فریاد او از خود زمانه عبور کرده و به زیبایی معشوقه‌اش می‌رسد. او ابروی زیبای یار را به تیری تشبیه می‌کند که از هدفش می‌گذرد، نشان‌دهنده تأثیر عمیق و دردناکی است که عشق بر او دارد.

شمارهٔ ۵

شمارهٔ ۶

هوش مصنوعی: فریادم از سختی‌های زمانه عبور کرد و به زلف‌های معشوق رسید.

فریاد من از زمانه بگذشت

هوش مصنوعی: ابروی معشوق مانند کمانی است که تیرش از نشانه و هدف خود فرارفته است.

تیریست که از نشانه بگذشت

شمارهٔ ۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده