نظیری نیشابوری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۹۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دامی ز نماز گرد خود بافته‌ام</p></div>
<div class="m2"><p>خود را ز میان آن برون یافته‌ام</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از توبه اگر توبه کنم نیست عجب</p></div>
<div class="m2"><p>در توبه ز توبه روی برتافته‌ام</p></div></div>

دیوان نظیری نیشابوری با تصحیح و تعلیقات محمدرضا طاهری - نظیری نیشابوری - تصویر ۱۰۷

شمارهٔ ۹۸

دامی ز نماز گرد خود بافته ام
خود را ز میان آن برون یافته ام
از توبه اگر توبه کنم نیست عجب
در توبه ز توبه روی برتافته ام

هوش مصنوعی: شاعر از دام نماز که خود برای خود به وجود آورده صحبت می‌کند و می‌گوید که توانسته از آن خود را نجات دهد. او همچنین اشاره می‌کند که اگر بخواهد از توبه توبه کند، چیز عجیبی نیست، چرا که او از خود توبه نیز فاصله گرفته است.

شمارهٔ ۹۶

شمارهٔ ۹۷

هوش مصنوعی: من خود را در دامی مانند نماز گرفتار کرده‌ام، اما توانسته‌ام از میان آن بیرون بیایم.

دامی ز نماز گرد خود بافته‌ام

خود را ز میان آن برون یافته‌ام

هوش مصنوعی: اگر دوباره از توبه کردن پرهیز کنم، جای تعجب ندارد، چون من از توبه‌ی توبه هم روی گردانده‌ام.

از توبه اگر توبه کنم نیست عجب

در توبه ز توبه روی برتافته‌ام

شمارهٔ ۹۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده