نظیری نیشابوری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>نی حوصله ام که جرعه مستم دارد</p></div>
<div class="m2"><p>نی حرص که فاقه زیر دستم دارد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>من همت مطلقم که مستی و خمار</p></div>
<div class="m2"><p>می نتواند بلند و پستم دارد</p></div></div>

دیوان نظیری نیشابوری با تصحیح و تعلیقات محمدرضا طاهری - نظیری نیشابوری - تصویر ۵۷۳

شمارهٔ ۴۹

نی حوصله ام که جرعه مستم دارد
نی حرص که فاقه زیر دستم دارد
من همت مطلقم که مستی و خمار
می نتواند بلند و پستم دارد

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر از بی‌حوصلگی خود سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که حالتی از مستی و نشئه‌گی او را دربرنگرفته است. همچنین بیان می‌کند که نه تنها از حرص و طمع دور است، بلکه به نوعی قدرت و اراده‌ای مطلق دارد که هیچ چیزی نمی‌تواند او را به سمت افراط یا تفریط ببرد.

شمارهٔ ۴۷

شمارهٔ ۴۸

هوش مصنوعی: حوصله‌ای برای نوشیدن جرعه‌ای که مرا مست کند ندارم و نیازی به حرص و ولع برای چیزی که در شرایط سخت به دستم آمده، احساس نمی‌کنم.

نی حوصله ام که جرعه مستم دارد

نی حرص که فاقه زیر دستم دارد

هوش مصنوعی: من اراده‌ای قوی و بدون قید و شرط دارم، که نه تنها مستی و سرخوشی، بلکه حالت خماری و کسالت هم نمی‌تواند در من تأثیر بگذارد.

من همت مطلقم که مستی و خمار

می نتواند بلند و پستم دارد

شمارهٔ ۴۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده