نظیری نیشابوری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گر دست تو بحر نیست چون می‌جوشد</p></div>
<div class="m2"><p>بحرست که از درون برون می‌جوشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>خاصیت بخششی که در طینت تست</p></div>
<div class="m2"><p>از دست سخاوتت به خون می‌جوشد</p></div></div>

شمارهٔ ۳۹

گر دست تو بحر نیست چون می جوشد
بحرست که از درون برون می جوشد
خاصیت بخششی که در طینت تست
از دست سخاوتت به خون می جوشد

هوش مصنوعی: در این اشعار، به مفهوم بخشش و سخاوت اشاره شده است. شاعر بیان می‌کند که اگرچه تو مانند دریا وسیع نیستی، اما از درونت جاری و زلال هستی. بخشش و سخاوت تو از ذات و طینت تو سرچشمه می‌گیرد و به همین دلیل همیشه در حال جوشیدن و نمود است.

شمارهٔ ۳۷

شمارهٔ ۳۸

هوش مصنوعی: اگر دستان تو مانند دریا نیست، چگونه می‌تواند دریا بجوشد؟ دریا از عمق خود به بیرون می‌جوشد.

گر دست تو بحر نیست چون می‌جوشد

بحرست که از درون برون می‌جوشد

هوش مصنوعی: بخشش و generosity که در وجود تو نهفته است، از عمق قلبت و با عشق و محبت به دیگران سرازیر می‌شود.

خاصیت بخششی که در طینت تست

از دست سخاوتت به خون می‌جوشد

شمارهٔ ۳۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده