نظیری نیشابوری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>شب مست ز خانقه برونم بردند</p></div>
<div class="m2"><p>تا دیر به نعل واژگونم بردند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گفتند به سوی دوست از کعبه درای</p></div>
<div class="m2"><p>وز راه خرابات درونم بردند</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 13113 - نظیری نیشابوری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۷

شمارهٔ ۳۸

شب مست ز خانقه برونم بردند
تا دیر به نعل واژگونم بردند
گفتند به سوی دوست از کعبه درای
وز راه خرابات درونم بردند

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر دربارهٔ حال خود صحبت می‌کند که در حال مستی و حالت سرشار از شور و شوق، او را از خانقاه (محل عبادت صوفیان) بیرون می‌برند. او را به سمت دوست، به معنای معشوق یا محبوب، و به سمت خرابات که نماد آزادی و رهایی از قواعد سختگیرانه است، هدایت می‌کنند. این شعر نشان‌دهندهٔ جستجوی روحی و معنوی شاعر است.

شمارهٔ ۳۶

شمارهٔ ۳۷

هوش مصنوعی: در شب، از خانقاه به حالت مستی مرا بیرون بردند و تا دیروقت من را به حالت نعل وارونه کشاندند.

شب مست ز خانقه برونم بردند

تا دیر به نعل واژگونم بردند

هوش مصنوعی: گفتند که از کعبه به سمت دوست برو و از راه میخانه مرا به درون بردند.

گفتند به سوی دوست از کعبه درای

وز راه خرابات درونم بردند

شمارهٔ ۳۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده