هوش مصنوعی: زهر جدایی تو باعث شده است که حتی طعم آب نیز برای من تلخ و ناگوار باشد. تا زمانی که تو در کنارم نباشی، هیچ شادی و لذتی را تجربه نکرده‌ام و خوابم نیز آسوده نیست.

هوش مصنوعی: درهای رحمت بر من تا هنگام مرگ باز هستند، اگر در یک صبح، نگاهی به چهره‌ات بیندازم.

هوش مصنوعی: من از زندگی خود بی‌خبر و ناامید هستم و امیدوارم که شاید نشانه‌ای از خوشبختی پیدا کنم. به همین خاطر، امید خود را مانند قلابی به دریای آرزوها پرتاب کرده‌ام.

هوش مصنوعی: در میان کسانی که در دل می‌باشند، افراد باهوش‌تری وجود دارند، در حالی که بسیاری از کسانی که در ظاهر هستند، بیشتر به افراد خاص و ویژه توجه می‌کنند و همین باعث می‌شود که پادشاه بهترین نعمت‌ها را به آن‌ها بدهد.

هوش مصنوعی: طوفان به هر سو می‌وزد، پس ای معلم، بادبان خود را بگشا! هیچ‌کس نمی‌تواند در دریای بی‌پایان لنگر بیندازد.

هوش مصنوعی: سخنان واعظ و پندهای پزشک بر روح من تأثیر گذاشته و اوضاع را برایم آسان کرده‌اند، اما من در برابر درد دل خودم، سعی می‌کنم که این مشکل را جدی‌تر بگیرم و ذائقه‌ام را نسبت به آن تلخ‌تر کنم.

هوش مصنوعی: از شدت بی‌صبری و بی‌تابی در عشق، نمی‌توانم فرار کنم. به نظر می‌رسد که آتش تمامی راه‌ها را به سمت جلو بسته است، درست مانند مادون قرمز که در هر سمتی حرکت می‌کند و قابل دسترس نیست.

هوش مصنوعی: لب‌تشنگان در انتظار رحمت تو هستند، ای ساقی! سریعاً قدحی پر از کوثر به دست بگیر و به جمع دوستان بنوشان.

هوش مصنوعی: در زندگی، به ویژه در لحظات دشوار، خیلی مهم است که در کنار غم و اندوه، به شادی و خوشی نیز پرداخته شود. من هم در زندگی‌ام به دنبال این تعادل هستم و برای آنکه در درک این موضوع به دیگران کمک کنم، آرزوی خوشبختی و آرامش دارم.