هوش مصنوعی: هر کسی که در زمان سختی و گریه به ما پند می‌دهد و از ما دوری کند، در واقع دشمن ما است؛ زیرا او آن‌کس را که در دریا به سمت غرق شدن می‌رود، نجات نمی‌دهد و به او توجهی نمی‌کند.

هوش مصنوعی: هر کسی که در دلش شادمانی دارد، به امور بیرونی و مشکلات اهمیت نمی‌دهد. شمع در خلوت خود می‌درخشد و نیازی به نگرانی از بیرون ندارد، در حالی که بیابان با طبعش می‌تواند دشمن باشد.

هوش مصنوعی: اگر خودت نیا‌یی و به ما نزدیک نشوی، بین ما و تو بسیار موانع و دشواری‌ها وجود دارد و در هر قدم، با مشکلات و دشمنی‌ها مواجه خواهی شد.

هوش مصنوعی: دل ما از آنچه بر ما می‌گذرد، بیشتر می‌آزارد، زیرا هر کسی که با ما دشمنی کند، خود را به زحمت می‌اندازد.

هوش مصنوعی: در بازار مصر، اشک‌های کاروانی بر زمین ریخته شد و هر کسی که یوسف را در اختیار داشت، کالا و نعمتش در معرض تهدید بدخواهان قرار گرفت.

هوش مصنوعی: وقتی غم‌های من به رفیق من تبدیل شدند، دیگر هیچ دوستی برایم نماند. مثل اینکه وقتی مویی بر بدن آدمی می‌افتد، به دشمنی تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: باید گریه‌ای بلند سر بدهی تا دل را خالی کنی، وگرنه اگر دل پر از غم باشد، هر درمانی مانند سم می‌ماند.

هوش مصنوعی: اگر بهار بیاید، ای «نظیری»، یا اگر پاییز بیفتد، با من صحبت نکنید. چرا که مشغول یاد کردن از عشق است و تماشای این حالت، به نوعی دشمنی به حساب می‌آید.