هوش مصنوعی: ناله‌های ما به نغمه‌های اهل موسیقی نشاط و زندگی بخشید و اشتیاق ما، به این حادثه شور و هیجان بیشتری داد.

هوش مصنوعی: ما از آتش و خطرات آن گذشتیم و از قدم موسی، نعلین خود را برداشتیم. مسیری که او طی کرد، ما را وادار کرد که با عزت و قدرت پیش برویم و در این راه به ما گرما و انرژی بخشید.

هوش مصنوعی: برای خاطر دل‌جویی از پروانه، شمع مجلس روشن شد تا در خانه جوی گرم ایجاد کند.

هوش مصنوعی: گرمی و شور و حال گلشن به خاطر نا آرامی و غم ماست. گل به خاطر ناله و آواز بلبل شکفته شده است و این ناله بلبل باعث شادی و گرمی دل ما شده است.

هوش مصنوعی: در این زمان، محبت و دوستی کم‌کم از بین رفته است. گفت‌وگوهای ما، روزی را که برای وفا و اعتماد باشد، زنده و پررونق کرد.

هوش مصنوعی: اگر این پادشاه نبود، فرهاد هم نمی‌توانست آن کار را انجام دهد و به این ترتیب، موجب می‌شد ناموس و اعتبار پادشاهی او به خطر بیفتد.

هوش مصنوعی: هر بار که مژگان زیبای او بر چشمان دیگران می‌افتد، خون ما به خاطر آن اشک‌ها در دل می‌جوشد و داستان عشق و مصیبت کربلا را زنده می‌کند.

هوش مصنوعی: بر روی عطر لباس یوسف اعتمادی نداشتم، اما خاکسترم به باد صبا گرما بخشید.

هوش مصنوعی: در غربت، ارزش و منزلت من برای اهل سرزمین خود مشخص شد. گرمای مهر و محبت آشنا، حال و هوای مراسم و جمع را گرم‌تر کرد.

هوش مصنوعی: من نیکوترین چهره را دیدم و از لب تو که نشانِ محبت و کرامت است، محروم شدم. اما وسعت و فراخی احسانت حتی در میان بی‌نیازی، توانست دل گدا را گرم کند.

هوش مصنوعی: وقتی که دعای دل برآورده شد و مورد قبول واقع شد، نشان از جایگاه بالای فرد دارد و این باعث می‌شود که زیبایی و خوبی او آشکار شود.

هوش مصنوعی: بارش باران مانند بوسه‌ای است از سوی «نظیری» یا نسیم ملایمی است که عطر گل‌ها را به همراه دارد و این زیبایی، شعر و نغمه را غنی و دل‌انگیز کرده است.