هوش مصنوعی: دل خود را مانند غنچه بسته نگه‌دار و همچون بوی گل به این سو و آن سو نرو. بر گل سوار باش و اجازه نده که نسیم تو را به سمت دیگر بکشاند.

هوش مصنوعی: ترکیب شدن و پیوستن دو دل در جایی صورت می‌گیرد که خواسته‌ها و تمایلات متضاد وجود نداشته باشد و در یک مسیر مشترک حرکت کنند.

هوش مصنوعی: هرگز خضر (نماد زندگی و بقا) به تشنه (کسی که به دنبال زندگی و حقیقت است) آب زلال بقا نداد. پس از مکیدن امید به کیمیا (جادویی که زندگی را می‌سازد) پرت نشو و ناامید نشو.

هوش مصنوعی: اگر شوق و اشتیاقی به تو کمک کند تا از خودبینی و خودرایی‌ات رها شوی، باید بگریزی و از نگاه به خود و چهره‌ات در آینه بار دیگر دوری کنی.

هوش مصنوعی: بر سفره چیزی وجود ندارد، پس چه نیازی به سوال از آن بیرون است؟ چرا دروازه‌ی گنج الهی باز شده و نعمت‌ها به درون نمی‌آیند؟

هوش مصنوعی: من به یاد تو همیشه در دل و گوشم هستی، مانند کودکی که بدون توجه به هر خواسته‌ای در جستجوی یک هدف مشخص است، از یاد تو دور نمی‌شوم.

هوش مصنوعی: همه چیز در زندگی به زیبایی نقش بسته است، پس بیهوده در پی علت و چرایی نروید و از آنچه هست لذت ببرید.

هوش مصنوعی: ما آهی کشیدیم و با درد و رنجی که داریم، دیگر هیچ چیز نمی‌تواند ما را جریحه‌دار کند. حتی اگر کسی بخواهد از مشکلات ما دوری کند، نباید از ما بگریزد.

هوش مصنوعی: چشم من به امید دیدار روشن است، اما نکن که نور عشق و مهمان بر سر من بتابد.

هوش مصنوعی: ای محبوب، ساقی است، بر پیاله دست نزن. یوسف را به خاطر بسپار که چهره‌اش به اندازه‌ی تو زیباست و نگاه خود را از من نبر.

هوش مصنوعی: جذابیت و تأثیر لب‌های زیبا به اندازه‌ای است که کافیست، و تو نباید به خاطر عشق و وفا بیش از حد تلاش کنی.