شمارهٔ ۶۱
آن که شب داد توبه ام ز شراب
امشبم باز دید مست و خراب
لب ساغر چنان زنم بوسه
که درآرم حریف را از خواب
مزه کز راح آتشین گیرم
خاک را در دهان بگردد آب
عضو عضوم پرند از مستی
کاهلی ها همه شوند شتاب
ظرف لبریز کردم از باده
همچو ماه دو هفته از مهتاب
ره مستی گرفته جانب دوست
می روم تا برآرمش ز حجاب
محوتر می شوم ز خود هر دم
رفتم از دست مطربا دریاب
قوتم نیست پست کن پرده
طاقتم نیست گوش چنگ متاب
بر «نظیری » مگر ببخشایند
به جزع وانمی شود این باب
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
آن که شب داد توبه ام ز شراب
امشبم باز دید مست و خراب
هوش مصنوعی: کسی که دیشب به خاطر شراب خوردن از من توبه گرفت، امشب مرا در حال مستی و خرابی دوباره مشاهده کرد.
لب ساغر چنان زنم بوسه
که درآرم حریف را از خواب
هوش مصنوعی: به لبهای لیوان چنان بوسهای میزنم که حریف از خواب بیدار شود.
مزه کز راح آتشین گیرم
خاک را در دهان بگردد آب
هوش مصنوعی: من از شراب داغ طعمی میگیرم که بزودی خاک در دهانم میچرخد و آب میشود.
عضو عضوم پرند از مستی
کاهلی ها همه شوند شتاب
هوش مصنوعی: اگر هر عضوی از بدن به حالتی تنبل و بیخیال باشد، به سرعت دچار گرفتاری و مشکل میشود.
ظرف لبریز کردم از باده
همچو ماه دو هفته از مهتاب
هوش مصنوعی: من پیاله را پر از شراب کردهام، مانند ماهی که دو هفته از روشنایی ماه گذشته است.
ره مستی گرفته جانب دوست
می روم تا برآرمش ز حجاب
هوش مصنوعی: من در مسیر مستی و عشق به دوست حرکت میکنم تا بتوانم او را از پرده و حجاب بیرون آورم.
محوتر می شوم ز خود هر دم
رفتم از دست مطربا دریاب
هوش مصنوعی: با هر لحظهای که میگذرد، بیشتر از خودم محو و خاموش میشوم. ای مطرب، مرا درک کن و نجاتم بده.
قوتم نیست پست کن پرده
طاقتم نیست گوش چنگ متاب
هوش مصنوعی: من از آنچه که بر دوشم است، ناتوانم و قدرت به دوش کشیدن این بار را ندارم. دیگر توان و طاقت شنیدن نغمههای دلانگیز را نیز ندارم.
بر «نظیری » مگر ببخشایند
به جزع وانمی شود این باب
هوش مصنوعی: به جز فردی چون "نظیر" که میتواند عذرخواهی کند، هیچکس دیگری نمیتواند این مساله را حل کند و این موضوع بسته است.