هوش مصنوعی: ادب کنترل‌کننده حالت سرخوشی و مستی ماست، و اینکه ما چقدر به یکدیگر نزدیک یا دور هستیم، به اندازهٔ بلندی و پستی ماست.

هوش مصنوعی: ما از محبت و دوستی به خود نمی‌توانیم برسیم، مگر اینکه در عشق و می‌نوشی غرق شویم. تمام عشق ما به دوستان از شوق و شوری است که در دل داریم.

هوش مصنوعی: هزار بار به دیدار محبوب پرداخته‌ایم و اکنون که از آن خالی شده‌ایم، هنوز هم اشتیاق و سرمستی ما به پایان نرسیده است.

هوش مصنوعی: شام در حال مستی بیداری ندارد و حالاتی که ما در صبح به دست می‌آوریم هرگز به اندازه یک طلوع خورشید نشئه و شادی نمی‌بخشد.

هوش مصنوعی: ما از ابتدا مانند تصویری که واقعی نیست و نشانی ندارد بودیم، ولی در برابر تو، تصویر وجود ما به وجود آمد و شکل گرفت.

هوش مصنوعی: از حقه و ترفند تو نمی‌توانم بهره‌ ببرم، زیرا تنگی دهان تو نشان‌دهنده نیاز مالی ماست.

هوش مصنوعی: از گونه‌های نظیری، چهره‌های زیبا و جذاب به اندازه‌ای خیره‌کننده‌اند که حتی ضربه‌های دو دستی ما نیز نمی‌تواند آسیبی به آن‌ها بزند. در واقع، زیبایی و جذابیت آن‌ها آنقدر زیاد است که بر همه چیز غلبه می‌کند.