هوش مصنوعی: اگر بخواهم درباره عشق صحبت کنم، مانند کسی می‌شوم که در دل خود درد و اشک را حس می‌کند و تمام آن احساسات را به زبان می‌آورم.

هوش مصنوعی: با آمدن خزان، گل به شکوفه نشسته، اما دل من همچنان در ناراحتی است و مثل ناخنی درون میخ گره خورده است. این بخت من است که کسی نمی‌تواند گره‌هایش را باز کند.

هوش مصنوعی: من نه از راهی چیزی می‌گویم و نه به دلی تاثیر می‌گذارم؛ صدای من مانند زوزه‌ای است که از کاروان به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: هر دردی که برای عاشقان سخت‌تر می‌شود، باید صبر و شکیبایی همای را در نظر گرفت و به خاطر آن، انسان می‌تواند بر چنین دشواری‌هایی فائق آید.

هوش مصنوعی: اگر آموزه‌های یک ادیب واقعی بر پایه عشق و علاقه باشد، می‌تواند حتی کودکی که در روزهای جمعه از رفتن به مدرسه فرار می‌کند را جذب کند و به درس خواندن وادارد.

هوش مصنوعی: خاتم جم که نشانه‌ای از قدرت و ثروت بوده، شکسته است و در عوض، عشق به وجود آمده است. زیبایی دوست باعث شده که دل، مانند جامی که همه چیز را نشان می‌دهد، پر از تصاویر و جلوه‌های عشق و زیبایی شود.

هوش مصنوعی: در نزد «نظیری» از سر دل‌دردی شکایتی دارم که بر درگاه شاه، ناله و زاری آن بی‌سرپرست در حال شنیده شدن است.