هوش مصنوعی: بنشین و یک جام شراب بردار و با خیال راحت و آزاد بنوش. این پرستاران معنی و مفهوم را با کلامت خوشحال کن.

هوش مصنوعی: به آسمان نگاه کن و ببین چگونه نقش و نگارهایش با هم ترکیب شده‌اند. مانند یک شاگرد باهوش، با استعداد و زیرک، بر آموزگار خود تسلط پیدا کن و از آن بهره‌مند شو.

هوش مصنوعی: این شکل ناپسند است، نقشه‌ای نو بر روی صفحه بکش و این ساختمان ضعیف را پایدار بساز.

هوش مصنوعی: ابر که همچون ساقی است، از جویبار عشقی در دل خود در بستان اشک می‌ریزد. در این میان، بلبل به گل‌ها می‌نگرد و از درد دل خود فریاد برمی‌آورد.

هوش مصنوعی: در نهایت، وقتی که ما به خاک تبدیل می‌شویم و کارمان به جایی می‌رسد که باید از زندگی گذر کنیم، بدانیم که همه چیز به سرعت تغییر می‌کند و آنچه که ماندگار به نظر می‌رسد، در حقیقت، بی‌موده و ناپایدار است. پس، نباید به چیزهای زودگذر دل ببندیم.

هوش مصنوعی: در هنگام نماز، قلب من به شدت مشتاق است و در عین حال از حال نرمال خارج شده. در این میان، مسیر درست را گم کرده‌ام. ای نگهبان میخانه، آن را بازسازی کن و به آن رونق بده.

هوش مصنوعی: چشم زیبای تو باعث ویرانی معبدها می‌شود و پارسایان را به نوشیدن شراب و شادی تشویق می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم از دل تنگی‌هایم بنویسم، می‌ترسم تو مرا نشناسی؛ تو که هرگز به یاد نیاوردی حال و روز من را.

هوش مصنوعی: این بیت به شادی و خوشحالی از روزگار خوبی اشاره دارد که زندگی طبق خواسته‌های فرد پیش می‌رود. او به زیبایی و لذت زندگی اشاره می‌کند و دعوت به نوشیدن نوشیدنی و جشن گرفتن می‌کند، در حالی که به خط بغداد نیز اشاره دارد که نمادی از فرهنگ و هنر است.