هوش مصنوعی: ما مانند یک گلیم هستیم که هرچند از یک جنس و دانه‌ تولید شده‌ایم، اما در رنگ و عطرمان متفاوتیم.

هوش مصنوعی: ما در نزد معبود خود هستیم و با خفی‌ترین شکل شرک در قالب پنهانی قرار داریم. روح ما در مقام پرستش است و در عین حال با نفس دنیوی خود در یک جا زندگی می‌کنیم.

هوش مصنوعی: ما به خاطر ویژگی‌های خودمان و صحبت‌های عاشقانه‌مان مقصر هستیم. اگر ما شمع هستیم، نباید انتظار داشته باشیم که دیگران پروانه‌وار دورمان بچرخند و از ما تغذیه کنند.

هوش مصنوعی: در میان خرابه‌ها باید گنج را جستجو کرد. جالب‌تر اینکه خود ما به نوعی گنج هستیم در حالی که در درون‌مان ویرانی نیز وجود دارد.

هوش مصنوعی: قفل‌ها به دست ما باز می‌شوند و پیروزی‌ها نیز به ما تعلق دارد. در هر جایی که سرنوشت کلید دارد، ما دندانه‌ی آن کلید هستیم.

هوش مصنوعی: اگر کسی نیت و راز دل ما را ببیند، در واقع ما به مانند دانه‌های تسبیح هستیم که در ظاهر کنار هم قرار گرفته‌ایم، ولی در باطن، هر کدام داستان و تفکری متفاوت داریم.

هوش مصنوعی: ما با خوبی و بدی هر دو رو به رو هستیم و مانند آینه‌ای هستیم که در کارهای نیک، در همدلی و اتحاد، صدای یکدیگر را منعکس می‌کند و به هماهنگی می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر حال ما آشفته است، به خاطر عطر خوش سنبل است و اگر حالتی ناپسند داریم، به خاطر زیبایی کحل نرگس است که ما را مست کرده است.

هوش مصنوعی: ما به علم و دانش روی آوردیم و در بیان آن گیج و سردرگم شدیم، زیرا زمانه غافل است و ما تنها یک داستان و افسانه‌ای بیش نیستیم.

هوش مصنوعی: در مسیر صبر و شکیبایی اگر ما همانند «نظیری» ناتوان هستیم، باید شکر خدا را به خاطر راهی که در آن به مردانگی و استقامت رسیده‌ایم، به جا آوریم.