هوش مصنوعی: ما جای نور را با برق پر کرده‌ایم و آتش را برای مراقبت از پروانه به همراه آورده‌ایم.

هوش مصنوعی: خواب و امید ما از بس که به وعده‌های تو دل بسته‌ایم، گرفته و محو شده است.

هوش مصنوعی: اگر خداوند با ما دشمنی کند، جایز است؛ زیرا ما از آن کس که با ما آشناست، به بیگانه پناه آورده‌ایم.

هوش مصنوعی: این تنبیه‌ای که ما دریافت کرده‌ایم به خاطر دوری و جدایی‌ات است و ما با شجاعت این درد را تحمل کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: ما در حالتی مستی به سر می‌بریم که مانند کسی که برای آسیب رساندن به خود، به دشمنش چاقو می‌زند و به دیوانه سنگ پرتاب می‌کند، رفتار می‌کنیم.

هوش مصنوعی: ما از سایه خود فرار کرده‌ایم و دور از خانه، گنجی را که داشتیم به ویرانه‌ای منتقل کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: بگو چیزی، بپرس؛ «نظیری» چه رازی است که ما به دوستی با کسی که غریبه است، دلخوشی داریم اما از آن حسرت می‌خوریم.