هوش مصنوعی: دل عاشق به راحتی تسلیم نمی‌شود، ما قدرت و نیرویی را که از تجربه کافی برخوردار نیست دیده‌ایم.

هوش مصنوعی: من در جست‌وجوی آزادی هستم، اما او هر لحظه مرا در تلهٔ فریب می‌اندازد و گره‌ای که هرگز باز نمی‌شود، را محکم‌تر می‌کند.

هوش مصنوعی: دل در انتظار آرامش است و این آهوهای شاد و سرمست، بر زخم‌های ما عطر مشک می‌پاشند.

هوش مصنوعی: هرگز نتوانستم طعم شیرینی آرامش را بچشم، زیرا خواب من همیشه تلخ است، مثل کسی که در خون خوابیده باشد.

هوش مصنوعی: آشفته‌گی و بی‌قراری ما نشان‌دهنده اراده و آزادگی‌مان است، و در این حال، در سر احساسات و آرزوهایمان دچار شلوغی و اضطراب شده‌ایم.

هوش مصنوعی: نمی‌توان لحظات شیرین و دلپذیر را بارها و بارها از لبان او چشید، همان‌طور که نمی‌توان تلخی‌های تکراری را از کسی که آن را تجربه کرده، دوباره شنید.

هوش مصنوعی: یک بار لبخند زیبایی که دندان‌ها را نمایان می‌کند، مرا خوشحال کرد و فکر می‌کنم تا چه زمانی آن گوهری که هنوز نشان نداده‌ام را نشان خواهد داد.

هوش مصنوعی: من تا زمانی که از ناراحتی‌های بی‌دلیل او بی‌خبر باشم، اعتراف می‌کنم که گناهی نکرده‌ام.

هوش مصنوعی: من به خاطر بی‌وفایی او از محبت‌هایش چشم پوشی کردم و نمی‌توانم از او که شایسته‌ی ستایش است، بد بگویم.

هوش مصنوعی: یار ما که به نام «نظیری» شناخته می‌شود، می‌گوید که سخن ما بی‌فایده نیست و ما فقط برای شکرگزاری صحبت نکرده‌ایم. در واقع، به موضوعی جدی و مهم پرداخته‌ایم.