هوش مصنوعی: چهرهٔ زیبا و دلربای او مانند ماه است که از چاه غبغبش بیرون آمده و دل‌ها را تحت تأثیر قرار داده است، اما در عین حال، در دل این زیبایی، عقربی سیاه وجود دارد که نشان‌دهندهٔ خطر و عذاب است.

هوش مصنوعی: عابدی که ببیند، از خانقاه بیرون می‌آید تا در درگاه سلطان وارد شود و مردم را به خاطر او رها کند.

هوش مصنوعی: اگر در روز قیامت پرده از چهره او بردارند، خداوند به بنده اش اجازه نمی‌دهد که گناهش نمایان شود.

هوش مصنوعی: وقتی آن محبوب با سر کج خود از میان عاشقان عبور می‌کند، پادشاهان نیز به خاطر او از آرزوی تاج و کلاه خود دست می‌کشند.

هوش مصنوعی: ما از زیبایی و نورِ ملاقات معشوق به شدت متاثر شدیم، مانند صاعقه‌ای که خبر از آمدن باران و رشد گیاهان می‌دهد.

هوش مصنوعی: چشم‌ها از درک زیبایی او ناتوان شده‌اند و زیبایی او فرای آن است که نگاه بتواند آن را درک کند.

هوش مصنوعی: به هر حال وقتی که او نمی‌تواند همه بار را به تنهایی حمل کند، در حالتی که ناتوان است، تنها یک تکه‌ کوچکی از آن بار را برمی‌دارد.

هوش مصنوعی: امید دارم که از بالای آن بام، قدمی به میان این کوی بگذارد و ناله و آه ما را بشنود.

هوش مصنوعی: خاکی که بر سر اوست، نشان‌دهنده‌ی بی‌ارزشی‌اش است، زیرا عاشق حقیقی حتی اگر توجهی به او شود، به دنبال ثروت و مقام نیست و به محبوبش نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر این تشنگی بهشت نظیری از دل برود، من در پی آب زلال بهشتی از آتش پناه می‌جویم.