هوش مصنوعی: من به خاطر دل خودخواهم، روح و جانم را به آتش کشیده‌ام؛ و این آتش را که در وجودم می‌سوزد، دلش می‌نامم.

هوش مصنوعی: اگر زمان به دشمنی من پرداخته، دور از ذهن نیست که به خاطر حسادت، خون‌ها را در دل روزگار ریخته‌ام.

هوش مصنوعی: دل من که در زمان وصال (نزدیکی) هم نتوانسته بود آرامش پیدا کند، حالا از غفلت و دشنامی که به او داده‌ام خرسند است.

هوش مصنوعی: من به اندازه‌ای بی‌صبری دارم که زندگی‌ام را به خاطر یک لبخند کوچک و یک نگاه معنادار به خطر می‌اندازم و دلم را به دیگری قرض داده‌ام.

هوش مصنوعی: ای دل، از نگرانی‌های بی‌مورد دور باش! من این دلدادگی را با نیرنگی به دست آورده‌ام، تنها لحظه‌ای آرامش کرده‌ام.

هوش مصنوعی: شام جدایی برای من بسیار دشوار و پر از حسرت است، چرا که هر نوشیدنی که در روز وصالت نوشیده‌ام، حالا به یاد تو و دوری‌ات برایم تلخ شده است.

هوش مصنوعی: با اندک توجهی به محبت «نظیری»، چه حالتی از خودباختگی پیش می‌آید؟ امروز روز وصال است و من شام را آماده کرده‌ام.